Deel 6.

446 23 2
                                    

POV Mira

Ik werd wakker en deed mijn ochtendroutine. Ik heb om 11 uur 's ochtends afgesproken met Mohamed, omdat we ergens heen gaan, maar het is een verrassing voor mij. Een gevoel van me zegt dat ik dit niet moet doen, maar achja er kan toch niks gebeuren. Het was al 10 uur en ik liep naar de woonkamer, waar ik een beetje op m'n telefoon ga. Inmiddels was het al kwart voor 10 en gelukkig is er nog niemand wakker. Mohamed zou me op de hoek van de straat opwachten, dus ik liep erheen. Ik zag hem al tegen z'n auto aanleunen en liep naar hem toe, hij keek op en zag mij ook. "Hey, alles goed." Vroeg ie met een sexy glimlach. "Ja, gaat goed en met jou?" Vroeg ik. "Ja gaat goed, stap in." Zei ie, ik stapte in en hij stapte bij de bestuurderskant in. Onderweg was het best wel gezellig, we hadden helemaal muziek op en gingen gewoon echt los. We kwamen aan op een afgelegen plaats. "Euh Mo, weet je zeker dat we goed rijden?" Vroeg ik. "Jaa ik weet het zeker." Zei hij met een sneaky glimlach, oke ik vind dit eng worden, eerst dat gevoel in me dat zegt dat ik dit niet moet doen, dan in een afgelegen plaats terecht komen en dan nog die sneaky glimlach van hem. Ik bleef de hele weg gewoon stil en hoopte dat het goedkomt.
We zijn aangekomen bij een gebouw, die helemaal zwart is en er zijn geen andere gebouwen eromheen. Er zijn allemaal bewakers rond het gebouw heen. WACHT IK HERKEN DIT GEBOUW, DIT IS HET GEBOUW VAN FOUAD. DE VORIGE KEER HIELD HIJ ME HIERIN. "KK HOMO WAAROM DOE JE DIT?" Schreeuwde ik huilend naar Mohamed. "Wees rustig schatje, er gaan leuke dingen gebeuren." Zei hij met een knipoog. Ik deed de deur van de auto open en rende weg, ik weet niet waarheen, maar ik rende gewoon. Ik voelde dat ik ineens opgepakt werd en ik zag dat het Mohamed was. "Nee schat, zo makkelijk gaat het niet." Zei hij. "LAAT ME LOS FLIKKER!" Schreeuwde ik huilend en ik sloeg op z'n rug. Hij liep gewoon makkelijk naar binnen, niet eens vond ie me zwaar ofzo. Hij deed de deur open van een kamer, dit was de kamer waar ik 2 jaar geleden ook was...
Al die herinneringen kwamen in me op. Ik kreeg nu nog meer tranen. Hij legde mij neer op het bed. "Ik zie je straks weer schat." Zei hij. Ik spuugde in z'n gezicht. "Je hebt geen ballen, om tegen m'n broer te gaan, je bent bang daarom doe je het via mij he?" Zei ik. "Ik ga jou laten zien of ik ballen heb of niet." Zei hij en hij duwde mij op het bed. Hij deed z'n t-shirt uit en kwam mijn richting op. "Alsjeblieft niet doen wallah niet doen." Zei ik bang. "Je praatte stoer en nu ga je krijgen wat je hebt verdiend sletje." Zei hij, hij hield me vast en duwde allemaal kusjes in m'n nek. "GAA WEEGGGG! RAAK ME NIET AAN!" Schreeuwde ik huilend. Op dat moment kwam er iemand binnenlopen en trok hij Mohamed van me af. Ik zag dat het Jouad was. Omgg neeee.....
"Wesh heb ik jou gezegd verkracht haar? Ik zei neem haar mee en leg haar in d'r kamer neer hmar." Hoorde ik hem zeggen. Mohamed pakte zijn t-shirt en liep boos weg. "Waarom beschermde Youssef jou? Hebben jullie iets?" Vroeg hij boos. "Als het zo is, wat boeit jou dat dan." Zei ik zo normaal mogelijk. "Praat normaal met me voordat ik jou hier verkracht." Zei hij met een grijns op zijn gezicht. Ik keek hem walgend aan. Hij liep met een grijns op zijn gezicht weg. Ughh ik wil die grijns eraf slaan. Ik ging liggen op bed en niet lang erna viel ik in slaap.
Even later werd ik wakker. Omg hoe kan ik hier in slaap vallen dan. OMG HELEMAAL VERGETEN!!!!! Mijn telefoon zit nog in m'n bh. Ik liep naar de douche. Deed de kraan aan, voor als iemand naar binnen zou komen dat ie me dan niet hoorde en belde Youssef, want ik zag zijn nummer als eerst. Hij nam gelijk op. "MIRA WAAR BEN JIJ? HET IS KANKER 10 UUR 'S AVONDS" Schreeuwde hij boos. "Y..yo..youssef..f..fff." Stotterde ik. "Mira? Alles goed? Waar ben jij?" Vroeg hij bezorgd.
"Ze hebben me." Zei ik stotterend.
"Wie heeft jou? PRAAT NORMAAL. WIE HEEFT JOU? WAAR BEN JE?" Schreeuwde hij.
"Ze hebben me ontvoerd en mishandeld." Zei ik weer stotterend.
"WIE HEBBEN JE ONTVOERD?" Schreeuwde hij bezorgd.
"Jouad." Zei ik.
"Oke, wees rustig. We komen je halen, beloofd. Oké?" Zei hij.
"Ze wouden me verkrachten." Zei ik stotterend. Shit man waarom zei ik dit.
"WAT? ALS IK DAAR BEN HE IK SNAAI DIE KANKER BALLEN VAN HUN ERAF." Schreeuwde hij, hij was woedend. Ik merkte dat hij echt woedend was.
"Rustig aan, het is ze niet gelukt, maar alsjeblieft kom zo snel mogelijk voordat ze iets gaan doen." Zei ik huilend.
"Saffie niet huilen. Alles komt goed. Vertrouw je mij?" Zei hij. Ik werd al een stuk rustiger door zijn lieve woorden.
"Ja." Zei ik zacht. Ik deed de telefoon uit voordat iemand me zag en ik verstopte m'n telefoon. Ik liep weer de badkamer uit en ging liggen op m'n bed.

1 week later

Ze zijn nog steeds niet gekomen om me te halen. Youssef had het me beloofd. Zouden ze mij al vergeten zijn en gewoon verder met hun leven zijn gegaan? Nee dat doen ze sowieso niet, toch? Ik liep naar de spiegel en bekeek mezelf. Ik zie er echt niet uit. Ik heb bijna niks gegeten en ben echt mager geworden, mijn vorm is helemaal weg.
Er kwam een grote, brede man m'n kamer in lopen.
"Ooit gehoord van kloppen?" Zei ik bitcherig.
"Kleed je aan met iets uit de kast en kom dan naar de kantoor van de baas."
Zei hij.
"Nee? Waarom zou ik?" Zei ik eigenwijs en ik deed m'n armen over elkaar.
"Beter doe je snel, als je binnen 10 minuten niet klaar bent sloop ik je." Zei hij en hij liep weg.
"Klootzak."  Mompelde ik. Blijkbaar hoorde hij het want hij draait zich in 1 ruk om en komt mijn kant oplopen. Wollah meh ik weet wat er gebeurde. Ik voelde ineens een hand op mijn wang en ik viel op de grond. Ik hield mijn hand op mijn wang en keek hem met betraande ogen aan.
"DOE SNEL!" Schreeuwde hij en hij liep de kamer uit. Ik ging opstaan en liep naar de kledingkast, ik moet wel, ik wil niet nog meer blauwe plekken krijgen. Ik keek walgend naar de kleding. Er waren ALLEEN maar strakke, mini rokjes en topjes die gewoon op een bh leken. Ik liep de kamer uit en liep naar de kantoor van de zogenaamde "baas".

Niet wetend wat er te wachten staat....

JAJAA MIJN TOETSWEEK IS AFGELOPEN HOOR!! Vanaf vandaag gewoon weer elke dag 1 deel. Bedankt dat jullie hebben gewacht xoxo.

Mira's lifeDonde viven las historias. Descúbrelo ahora