I'm Still In love With Him

Stage 35 - Ulan

Zack Uno Palma

~*~

"okay ka na ba?" at tinapik nya ang balikat ko. i just looked at him at binigyan ng thumbs up.

"Magiging okay bro. kakayanin" nakangiti kong sabi sa kanya.

"Thats my kuya" What?! Hays bat nya ako tinawag na kuya?

sabagay eh mas una akong lumabas sa sinapupunan ng tyan ko ng 10 minutes.

"wag mo nga akong tawaging kuya! magkaedad lang tayo. mas nauna lang ako ng segundo sayo. kaya umayos ka dyan kung ayaw mo nang sikatan ng araw." pabiro kong wika at nginitian sya. Haha nakakainis kasi to eh.

pero ang saya lang. ewan! ang saya eh. simula nung nang break kami ni Icar? close na kami. well lagi na kaming nagkakasundo. pati si dad nagulat dahil magkasundo na kami.

at minsan sa room ko sya natutulog. Haha how ironic right. Haha!

"tignan mo oh pati ang langit nalulungkot sayo" wika nya at tinuro ang ulanan.

"ginalit mo kasi ako" wika ko at pinanlisikan ko sya ng mata.

"Huy! umayos ka, di ikaw si Goblin at mas lalong hindi ako si Erin" natatawa nyang sagot at binatukan ako.

*cough cough* nilalamig na naman tong isang to. His always like this kaya nga lagi syang bini-baby ni mommy dati. and thats the thing na kinaiinggit ko sa kanya.

kinuha ko sa bag ko ang payong na bigay sakin ni Icar.

"oh bro, gamitin mo na. una kanang umuwi magtatampisaw lang ako sa ulan" nakangiti kong inabot sa kanya ang payo at kinuha nya yun na natatawa.

"Thanks bro" wika nya at winagayway ang payong na bigay ko sa kanya. tinignan nya ako ng parang kriminal at ang payong na hawak nya.

di sya pwedeng mabasa ng ulan. sobrang mahina ang sistema nya. madali syang magkasakit.

"kahit wag mo nang ibalik yan.." napabalik ang tingin nya sakin.

He wanted to asked me. but i know, he knows what i mean.

"Thanks, sakin nalang to ah" wika nya at ngumisi na. sige sayo na yan. Payong lang naman yan madaling palitan, pero sya?! Fudge, No!

alam nya rin kasi na di talaga ako nagdadala ng payong. kahit maligo pa ako sa ulanan? mas enjoy ko yun kesa ang mag dala ng payong.
but Icar hates this thing. Ayaw nyang nababasa sya ng ulan, ayaw nyang wala akong dalang payong. kaya naman binilhan nya ako.

Pero ngayon? She let go of me. and now i should let go of her.

diba ganun naman? pag mahal mo? gagawin mo ang lahat lalo na sa ikakasaya nya? kahit na ang kapalit ay masaktan ka.

"Sure. dont worry about me" i said at tuluyan na syang naglakad palayo sakin.

nagsimula naman na akong magtampisaw sa ulanan. Ang sarap. para akong bata Haha. pansamantala kong nakakalimutan ang sakit na meron ako ngayon.