P.S. I'm Dying

GABE

GABE

"A favor?" I asked, not sure if I heard her clearly.

She looked at me like I'm an idiot for saying something so stupid.

Huh! Talk shits and I'll leave you here, Xaviel.

"Definitely." she sighed and sipped on her coffee.

Tinitigan ko siya bago ko kinuha ang platito ko ng blueberry muffin.

"Para saan?" tanong ko bago kinagat ang muffin.

"I want you to interview Alexander Belen, please." sa gulat ko ay naidura ko ang muffin nang wala sa oras, at sa gulat niya sa pagpapasabog ko ay naihagis niya ang kape sa akin at sabay siyang napatayo.

Napasigaw ako sa init and suddenly the attention is on me.

Fuck.

Shit.

You never failed to surprise me, Demon Fucking Xaviel!

"Oh my god! I'm so sorry, I didn't—"

"Shut up Xaviel! I'm tired of hearing your shits!" hindi ko alam pero napasigaw na ako sa galit.

Maybe because she intended to do it. She planned it all. Gusto niyang mapahiya ako sa harap ng lahat ng tao, and I'm so tired of playing with her.

Tumayo ako agad at nanakbo palabas ng Sountrack Cafe with my blouse soaked from hot coffee.

"Wait, hear me out!" she yelled but I did not dare look back, pumara na ako sa papalapit na taxi.

"Hey wait! I said hear me out!" sigaw niya at hinila ang braso ko paharap sa kaniya.

"Ano ba Xaviel? Utang na loob tigilan mo na ako! Maawa ka sa sarili mo!" sigaw ko sa kaniya, tinignan niya ako na parang sinabi ko sa kaniya ang mga pinaka masasamang salitang sa mundo.

"You're right, awang-awa na ako sa sarili ko kaya I'm asking you to please do me a favor, Gabe." she whispered half-crying, and that is when I noticed that she called me Gabe for the first time.

"Ano bang gusto mo?" sumusukong sagot ko na at saka huminga ng malalim.

"Please, do the interview with Alexander Belen, I—I can't face him." and that is when my guards fell down.

"Bakit ba ini-insist mo sa akin yan? I already refused to. Alam mong malaki makukuha mo sa article na iyan dahil yan ang pinaka highlight, Xaviel." naiirita nang sagot ko sa kaniya.

Hinawakan niya ang magkabila kong kamay at tinitigan niya ako ng mabuti. "I know that you can do it, Gabe. Isa ka sa magagaling. I just—I can't face him, I won't, I'll never. I hate... I—he's my ex and I still can't move on and I don't want to see him, please. Do it, if not for me then, kahit para sa mag na lang, Gabe. Ibibigay sa iba ni Jing yan if you refuse again. Please. I know you are trust worthy, Gabe."

She's asking for a favor because she's his ex and I'm doing a favor for Lex's ex? Then I'm so fucked up!

"Xav—"

"Please, please Gabe. . ."

Napahinga ako ng malalim.

"Fine." then again, I recited the best word to use when you are going to lie.

***

"Saan ka ba nagpunta? Para kang ewan noong pumasok ka tapos mukha kang ewan nang lumabas, ngayong nandito ka na naman, mukha ka pa ring ewan?" I glared at my mom and shook my head.

"Not now ma, masakit utak ko."

"Dapat lang, kasi kung sasabihin mong nawawal, aba! Isusugod na kita sa Mental!" talak niya sa akin, nagtakip lang ako ng tainga at nanakbo na papasok ng kwarto ko.

Nagdive agad ako sa kama ko at agad kinapa ang journal ko sa nightstand.

It is not there.

It is supposed to be there!

Napabangon agad ako at tinignan sa nightstand ang journal, and it is really gone.

"MAMA!" sigaw ko habang nagmamadali nang maghalughog ng mga gamit ko sa ibabaw at ilalim ng kama.

"Gabrielle Anne, ano ba nangyayari sa iyo?" talak na naman ni mama nang makita ang hinalughog kong gamit.

Tumayo agad ako at namaywang, "Ma, oo o hindi, pumasok ka po ba sa kwarto ko?"

"Anong gagaw—"

"Ma, oo o hindi lang."

"Hindi!"

"Nawawala ang journal ko!" ngawa ko sa kaniya at saka naghalughog ulit ng gamit sa drawer, pero hinatak niya palayo ang katawan ko sa mga gamit ko.

"Wait nga lang, destroya ka talaga kapag naghalughog, saan mo ba huling binitbit o ginamit yon?" tanong niya.
Agad akong napaisip.

Saan nga ba?

Nanggaling ako sa Soundtrack Cafe, then sa streets non, then bahay.

Wala naman akong dala na noong tumawag si Xaviel sa akin kasi hindi na ako. . .

Sa resto ni Lex! Doon ako nagbasa! Pero bakit ko naman malalaglag doon. . .

Kasi po gumawa ka ng eksena at napahiya ka.

Kasi nakuha mo ang atensyon ni Lex at sa takot mo naatat kang umuwi.

I am so fucked up!

That is all true! Pero hindi ko kayang bumalik doon. I can't face him again. . .

Shit, but I made a damn promise to Xaviel na ako ang magpoproduce ng interview.

Why did i even enter myself into this kind of trouble?

Now my journal is missing and maybe, pinagkakatuwaan na ako ng waiter na nakakuha non!