That Badboy

Chapter 11

Chapter 11 - Are you jealous?

AYA'S POV

I rolled my eyes as I saw how that Arriane look at Ian. Panay pa ang pagbabalat ng mansanas. Duh! Feeling close naman siya. Halatang halata naman kasi gusto niya si Ian. Who would not be? Si Ian ang isang replika ng isang diyos.

Oops! Scratch that. Panget si Ian. Walang modo at suplado.

Simula pagkagising niya ay puro si Arriane na lang ang nakikita niya.

Ni hindi nga niya namalayang katabi na niya kapatid na niya eh.

"You okay?" Tanong sakin ni Aries sabay abot ng mansanas sa akin.

"I don't like her." Bulalas ko sa kanya saka kinagat ang mansanas na ibinigay niya.

"Who? Arriane?"

"Sino pa ba? Tingnan mo nga. Kung umasta kala mo girlfriend eh."

"Wait. Are you jealous?" Takang tanong niya sa akin sabay tawa.

"Excuse me? Jealous? Who? Ako? Oh my God Aries. Kailan pa ako nagselos?" Binato ko siya ng unan. Kainis eh. Ako nagseselos? Tsk!

"Kailan? Ngayon lang. Look."

Hinawakan niya ako sa mukha saka pilit na pinapaharap sa dereksyon nila Ian.

I feel something strange ng makita kong sinusubuan ni Arriane si Ian ng mansanas at nagtatanawanan pa. Pero I'm sure na hindi selos 'yun kundi inis! Naiinis ako sa kanilang dalawa.

"Tanggalin mo nga 'yang kamay mo Aries!" Pilit kong tinatanggal ang kamay niya sa mukha ko.

Umiling lang ako na tumatawa.

"Ah ganun? Ayaw mo ha? Ayaw mo talaga?"

I tickle him all over his body.

"Hahaha! Stop it! Ahaha. No! Not there! Stop it, Aya! Haha."

"Ano ha! Ayaw mo talaga bumitaw? Haha. Ano Aries!"

I tickle him more pero mas hinigpitan niya ang hawak sa akin.

"Ayaw mo talaga bumitaw ha! Haha. Tanggapin mo ang aking--" hindi ko natapos ang sasabihin ko ng biglang may tumama sa likod ko.

Nang lingunin ko ito, it was a pillow na binato ni Ian.

"Kung mag-lalandian kayo, the door is open."

Nagsimula na namang uminit ang ulo ko. Tatayo na sana ako upang puntahan si Ian pero pinigilan ako ni Aries saka umiling.

"Aalis na lang ako."

Sabi ko saka tinungo na ang pintuan. Bubuksan ko na sana ito pero naramdaman kong may humila sa laylayan ng aking tshirt.

"Maya na ikaw alit. Laro muna tayo."

"She needs to go home Jazz. Hayaan mo na siya." Sabat ni Ian sa usapan namin.

"Tama ang kuya, Jazz. Kailangan ko nang umuwi."

"No!" Nagsisimula na siyang magtantrums.

Yumuko ako para maglevel kami. Pinunasan ko ang luha niya saka ngumiti.

"Don't worry. Babalik si Ate. Stop crying na."

"Talaga?"

"Yes. Magdadala din ako ng dinner. I'll be here before 6pm, okay."

"Okay po, Aya!"

Tumawa ako ng tawagin niya akong Aya. Ang cute niya.

"I hear kuya Ariet calling you Aya."

"But still, you must call her Ate, Jazz." Sumabat na din sa amin si Aries.

"No! I want to call her, Aya!"

"Haha! Hayaan mo na Aries. Bata eh."

Tumingkayad si Jazz ng kaunti para abutin ang mukha ko and I was stunned for a second when he kisses me on check.

"Antayin po kita, Aya."

Tumango lang ako saka tiningnan si Aries na nakangiti at nagthumbs up sa akin. Binalingan ko si Ian. Nagkatinginan kami pero siya ang unang umiwas.

Galit pa rin siya siguro sa akin.

--

"Dyosko! Anong nangyari sa'yo hija."

"Wala yaya."

"Wala? Eh bakit ganyan ang tsura mo? May masakit ba sayo? Tatawag ba ako ng doctor?"

"Yaya chill! I'm fine, okay! Nadapa lang po ako."

"Nadapa? Naku! Nadapa ka lang niyan? May mali talaga. Kailangan kong--"

"Yaya relax!"

"Hindi ako pwedeng magrelax hija! Nandito kasi ang mama mo. Kilala mo naman--Aya!"

Hindi ko na pinansin si Yaya. Tumakbo na ako papunta sa kwarto ko.

Damn! Anong ginagawa niya dito? Wala naman ako maalalang ginawang masama.

Agad kong hinubad ang suot ko at nagshower na. Kanina ko pa gustong umuwi at maligo pwro dahil sa mga nangyari ay hindi ko magawa.

Habang naliligo iniisip ko kung anong ginagawa ni mommy dito. Eh halos sa America na sila tumira ni daddy. Besides, hindi siya 'yung tipong personal na pumupunta sa mga meetings. Lagi siyang may representatives.

I feel something fishy here. But as usual I don't care.

Pagkatapos kong mag-ayos ay bumaba na ako para magkuto ng dinner na dadalhin ko sa hospital.

Tiningnan ko ang relong nakasabit sa bandang taas ng pintuan ng kusina namin. 3:30 pm na pala.

"Yaya! I'll use the kitchen!" Sigaw ko because hindi ko alam kung nasaan siya.

Maghihiwa na sana ako ng mga ingredients ng biglang tumunog ang doorbell.

"Yaya 'yung pinto po!"

Naghihiwa na ako ng biglang tumunog ulit ang doorbell.

"Yaya 'yung pinto po. Pakibuksan!"

Naghintay ako sandali pero wala bumukas ng pinto kaya naman ako na ang gumawa. Nagulat ako ng bumungad sa akin ang tatlong pulis.

"Good afternoon Ma'am. Dito po ba nakatira si Miss Ayabelle Fuentes?"

"Ah. Yes. Ako po si Ayabelle. Why?"

"Kami po ang humahawak sa kaso ng mga Dela Cruz. Some witnessed you na pumasok ka po ng sapilitan sa bakod ng nila kaninang umaga."

"Huh? H-Hindi po ako gumawa nun. Hindi ko pinatay sa Manag Weng."

Takot ang unang gumapang sa katawan ko. Makukulong ba ako? Pero wala akong ginagawang masama.

"Sumama na lang po kayo ng matiwasay sa presinto."

"I really don't know kung sino po ang pumasok sa bahay nila." Halos umiyak na ako.

"Sumama na lang po kayo para wala nang gulo."

"P-Pero.. I really did nothing."

"Sasama ka ba o ipuputok ko to sa ulo mo?"

Nanginig pati kaluluwa ko nang maramdaman ko ang malamig na bagay sa tagiliran ng ulo ko.

Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan. Gusto kong sumigaw. Gusto kong humingi ng tulong pero hindi ko magawa.

Dahan dahan lang akong sumama sa kanila. Mamamatay na ba ako? Katapusan ko naba?