KARANLIK (DÜZENLEMEDE)

KARANLIK

............................................................................................................................................................................

Çalan alarmın sesi ile uykumdan sıçrayarak uyandım. Sıcak yatağımdan hiç ayrılmak istemesemde okula ilk günden geç kalmak istemiyordum.Tepinerek üzerimdeki yorganı attım.Zorlada olsa yataktan kalkınca banyoya ilerleyip elimi yüzümü yıkadım.Aynadaki yansımam gözüme takılınca kendi görünümümden ben bile irkildim.Hayatım son bir ayda alt üst olmuştu.Babam ve annemin bir anda bana açıklama yapmadan boşanıyoruz demesi , fırtınalı bir sürece gireceklerini söyleyip etkilenmememi bahane ederek beni evimden ve kendilerinden kilometrelerce uzağa göndermerleri üst üste gelmişti.Bu kadar olayın omuzlarıma binmesi hiçte adil değildi.

Kahvaltı yapmadan evden çıktım.Kulaklıklarımı takıp müzik dinlemeye başladım.Hava almak istediğim için okula yüreyerek gitmeyi tercih ettim.Evde iki gündür duvarlar üstüme üstüme geliyordu.Bu yaşıma kadar ailemden bir gün bile ayrı kalmayan bir insandım.Şİmdi ise kendimi bir anda yabancı bir şehir ve evde tek başıma yaşarken buldum.Annem ve babamın bana hiç bir açıklama yapmadan buraya bırakıp gitmesi çok büyük yıkıma uğratmıştı.Kafamın içinde düşüncelerle boğuşmaktan yorgun düşmüştüm.

Buraya gelmem ise tamamiyle tesadüftü.Aslan Koleji her yıl düzenledikleri sınavla burslu bir öğrenci seçiyordu.Kazanamam ümidiyle sınava girmiştim fakat sonuçlar açıklanınca tamamen şok olmuştum.Burslu olarak koleje girmeye hak kazanmıştım.Ailem uzak diye ilk önce gitmeme izin vermediler ama boşanma işi ortaya çıkınca bir haftada bütün işlemlerimi halledip beni başlarından atar gibi burada yalnız bırakıp gittiler.

Okula yaklaşınca kulaklıklarımı çıkararak çantama koydum.Bahçe kapısının önünde durunca az kalsın küçük dilimi yutacaktım.Okulu normal bir devlet okulu gibi beklemiyordum fakat bu kadar devasa yapıda olmasıda beni şaşırmıştı.Kolej değil sanki şato inşa edilmişti.İçimdeki korku yeniden filizlenmeye başlamıştı.Heyecandan avuç içlerimin terlediğini hissediyordum.Kimse okulda yeni öğrenci olmak istemez.Bütün meraklı bakışlar üstünüzde yoğunlaşır ve emin olun zengin veletlerle dolu bir koleje düştüyseniz durumunuz iki kat daha zordur.Maddi durumdan fakir değildim ama buradaki öğrenciler kadarda zengin sayılmazdım.Kısacası babamın gücü beni bu okulda okutmaya yetmezdi.Kaliteli bir yaşam sürecek kadar iyi durumdaydık.

Bahçeden içeri adımı atar atmaz bütün gözler bana döndü. Cesaretimden kalan son kırıntılarıda toplayarak ne yapacağımı bilir gibi ilerledim.Binadan içeri girince gözüme takılan nöbetçi öğrenci masasına doğru yürüdüm. '' Ben yeni öğrenciyim.Müdürün odasını gösterebilir misiniz? '' Sesimi duyan öğrenci eğildiği dosyadan başını kaldırarak bana baktı.Ciddi ifadesi yerini alaycı bir tebessüme bıraktı.'' Sen gelecek burslu öğrenci olmalısın.Okulun kalitesine gölge düşürüyorsunuz.Güzelsin ama burslu olduğun için baştan kaybediyorsun.'' Sinirden bütün vücudum ateş alacakmış gibi hissediyordum.Aile terbiyesi hiçmi almadı bunlar.Zengin veletler derken bunu kastetmek istemiştim.Daha okula adım atar atmazda ilk parazitlede böylece tanışmış oldum.Kızgınlığımı ona belli etmeden bende alaycı bir ifade takınıp karşılık verdim ''Ben bu bursu zekam ile kazandım.Değer görürsemde zekam için göreceğim ama sana acıyorum. Sen ancak paran ile değer görürsün çünkü görünüşüne bile insan demeye bin şahit lazım gibi duruyor. ''

Birşey demedi ama çok kötü bakmaya başlamıştı. Korkmadan gözlerine bakmaya devam ettim. Birşey demeden yürümeye başladı bende arkasından onu takip ettim.Bir anda durunca sesini çıkarmadan eli ile karşıda duran kapıyı işaret etti .Kapıdaki müdür yazısını görünce dönüp ona bakmadan kapıya ilerledim. Derin bir nefes aldım ve kapıya vurdum.