•~•Forgive You?•~• |°Sequel To YMFS°|

♡Κεφάλαιο 2°♡

All you have to do is stay a minute
Just take your time
The clock is ticking, so stay
All you have to do is wait a second
Your hands on mine
The clock is ticking, so stay
🎵🎵🎵🎵🎵🎵🎵🎵🎵🎵🎵
 Έλα ρε αυτό χτυπάει μια ώρα και νόμιζα πως ήταν από το ραδιόφωνο και τραγουδούσα.
Βλέπω στην οθόνη το όνομα της Θάλειας. 
-"Ναι ;"
-"Έλεν μου δεν μπορώ να έρθω. Όταν ήμασταν στο αμάξι ο Νικόλας έκανε εμετό. Καλύτερα να μείνω σπίτι να τον προσέχω. "
-"Είναι καλά το παιδί; Δες άμα έχει πυρετό."
-"Εντάξει Ελεν μου μην ανησυχείς έναν εμετό έκανε. Συγγνώμη ρε συ. "
-"Πας καλά ρε εδώ το ανιψακι μου είναι άρρωστο και εσύ μου ζητάς συγγνώμη. Έχουμε καιρό για καφέδες. Τέλος πάντων έρχομαι από εκεί. "
-"Τι όχι. Εννοώ άστο καλύτερα γιατί θα τον πάω στην παιδίατρο. "Μου λέει και ακούγεται κάπως περίεργη.
-"Εντάξει τότε να πάω και εγώ στην δουλειά. Άμα γίνει κάτι τηλεφώνησε μου."
-"Οκευ. Bye ."λέει και το κλείνει.
Εγώ όμως θέλω ένα καφέ. Και η Μελίνα έχει δουλειά οπότε δεν θα μπορέσει.
Πφφ τι κάνω τώρα;
*Αυτός που θα πιεις στον γραφείο δεν σου φτάνει;"
Α ναι σωστά λέει. Θα μπορέσω να παραγγείλω ,θα είναι και ο Τόνι. Μια χαρά.
Πρέπει να βρω και την κάρτα εκείνου του εστιατορίου. Θα τους πω να μου κλείσουν ένα καλό τραπέζι με θέα την θάλασσα.
Αλλά που την έβαλα ρε γαμώτο.
Τα μάτια μου ήταν μια στο τιμόνι και μια μέσα στην τσάντα.
Ξέρω ότι είναι επικίνδυνο αλλά δεν πρόκειται να γίνει τίποτα. Εφόσον δεν....
Θεέ μου....Τι έκανα. Θεέ μου πες μου ότι είναι ζωντανός.
Αλήθεια δεν φταίω εγώ εκείνος φρέναρε απότομα.
*Και εσύ έπρεπε να το είχες δει. *
Σκάσε και εσύ.  Θεέ μου πρέπει να φύγω. Κάποιος θα τον βρει αναίσθητο και θα τον πάει σε ένα νοσοκομείο. Εξάλλου φορούσε κράνος θα τον έχει προστατέψει.
Πατάω γκάζι και φεύγω από εκεί.
*Πας καλά; Πήγαινε γρήγορα πίσω. Σκότωσες έναν άνθρωπο. "
Σταμάτα δεν σκότωσα κανέναν. 
*Πήγαινε πίσω. *
Όχι, όχι. Θεέ μου ,είμαι δολοφόνος τώρα;
*Ναι σκότωσες έναν άνθρωπο και τον εγκατέλειψες εκεί πέρα μόνο του.Και επιτέλους σταματά να κλαίς. *
Δεν εγκατέλειψα κανέναν, κάποιος θα τον βρει.
Σκουπίζω τα δάκρυα μου αλλά εκείνα πάλι κάνουν την εμφάνισή τους.
Φτάνω έξω από την εταιρεία. Παίρνω την τσάντα μου και πηγαίνω πάνω στο γραφειο του Τόνι.
Μπαίνω μέσα χωρίς να χτυπήσω την πόρτα.
-"Τι στο.... Ελεν ;"
Πηγαίνω γρήγορα και τον αγκαλιάζω.
-"Έλεν τι έγινε; Γιατί κλαις; "
Συνεχίζω να κλαίω ακόμα πιο δυνατά.
-"Έλεν κάτσε εδώ και πες μου. Σου έκανε κάτι κάποιος;"
Κουνάω το κεφάλι μου αρνητικά.
-"Τότε τι έγινε γιατί κλαις;"
Κάθομαι στην καρέκλα του.
-"Έλεν μα τον θεό χάνω την ψυχραιμία μου. Πες μου τι έπαθες. "Λέει λίγο αργότερα νευριασμενος.
-"Τόνι..Τόνι εγώ.. δεν φταίω...εκείνος " προσπαθούσα να πω παρόλο που έκλαιγα.
-"Ποιος ρε Ελεν μιλά κανονικά. "
-"Εκείνος.....εκείνος  σταμάτησε απότομα."
-"Τι λες Έλεν; Εξήγησε μου πιο καθαρά. "
-"Ερχόμουν ε...εδώ και ήταν ένας τύπος με μ...μια μηχανή. Ειχε κόκκινο και σταμάτησε απότομα εκείνος. Κ...και εγώ έπεσα πάνω του. "
-"Τι; ΠΏΣ. Ρε Ελεν δεν τον είδες που σταμάτησε; που τα είχες τα μάτια σου. Αμάν ρε Ελεν. "Μου φωνάζει έξαλλος.
-"Δ..δεν φταίω εγώ."
-"Τα μάτια σου που τα είχες;"
-"Έψαχνα την κάρτα ε...εκείνου του εστιατορίου που είχαμε π..παει. "
-"Τι το ήθελες ρε Ελεν το εστιατόριο; ΔΕΝ μπορούσες δηλαδή να έρθεις εδώ και να διαλέγαμε ένα μαζί. Έπρεπε να βρεις την κάρτα στο αμάξι καθώς οδηγείς;"
-"Σ....συγγνώμη."
-"Την Συγγνώμη όχι σε εμένα. Πες μου που έγινε το ατύχημα. "
-"Δεν θυμάμαι. "
-"Να θυμηθείς ρε Ελεν. Θυμίσου. "Μου φωνάζει.
-"Μπορείς να μην φωνάζεις;Εδώ προσπαθώ να συνέλθω και ε..εσυ ...."
-"Συγγνώμη βρε μωράκι μου απλά πρέπει να θυμηθείς. Να πάρουμε ασθενοφόρο να πάει να τον πάρει και να τον πάει νοσοκομείο. Γιαυτό Θυμίσου. "Μου λέει εκείνος.
-"Ήταν κοντά περίπου με την εταιρία μας. Νομίζω λίγο πριν την στροφή για εδώ. "
-"Είσαι σίγουρη;"
-"Ναι,ναι σίγουρη. "
-"Καλά. Περίμενε να πάρω το νοσοκομείο"
-"Οκευ κάνε γρήγορα. "
*Ναι ο Τόνι να κάνει γρήγορα.  Εσύ να σταματούσες να τον βοηθήσεις όχι. Χαζή.*
Ρέ άντε μου στο διαόλο.
*Ναι βρίσε όσο θες.*
-"Πηγαίνει τώρα."
Κουνάω το κεφάλι μου θετικά.
-"Αχ ρε μωράκι μου. Ακόμα μια φορά είχα δίκιο. Γιατί βρε βρε αγάπη μου δεν με ακούς. Το ήξερα ότι κάτι θα συμβεί."μου λέει και μου τραβάει μια τούφα από τα μαλλιά μου βάζοντας πίσω από το αυτί μου.
-"Άμα είναι γρουσουζης ο άνθρωπος. "Τον ειρωνεύομαι.
-"Αα ναι εε; εγω δηλαδή φταίω;"
-"Συγγνώμη δεν ήθελα...."
-"Καλά καλά δεν πειράζει καταλαβαίνω την σύγχυση που έχεις αυτήν την στιγμή. Θες να πάμε από το νοσοκομείο;"με ρώτησε.
-"Δεν μπορώ. Και άμα έχει συμβεί κάτι κακό; Δεν θα το αντέξω άμα του έχω κάνει κακό. "
-"Μην ανησυχείς θα μιλήσω εγώ με τους γιατρούς. Τι λες πάμε;"
-"Εντάξει. "Λέω τελικά.
Ξαφνικά ακούγεται το κινητό μου.
Ψάχνω την τσάντα μου εφόσον την πέταξα κάτω στο πάτωμα τρέχοντας σαν τρελή στην αγκαλιά του Τόνι.
Βρήκα το κινητό και βλέπω πως τηλεφωνούσε η Θάλεια.
-"Έλα τι έγινε;"την ρωτάω ανησυχόντας για τον μικρό.
-"Έλεν;"Πρέπει να έρθεις στο νοσοκομείο. Γρήγορα. "
-"Τι έπαθε ο Νικόλας;"την ρωτάω και κοιτάζω τον Τόνι.
-"Τίποτα δεν έχει ο Νικόλας. Είναι με  τη μητέρα σου."μου απαντάει και ανακουφιζομαι λιγάκι.
-"Ε τότε;"
-"Έλεν στο νοσοκομείο είναι ο ....."

2nd chapter is here.
Γεια σας τι κάνετε; ΟΛΟΙ καλά;
Μπράβο πάντα καλά.
Αφού δεν είναι ο Νικόλας στον νοσοκομείο ποιος είναι βρε παιδιά;