•~•Forgive You?•~• |°Sequel To YMFS°|

♡Κεφάλαιο 6°♡

-"Έλεν;"ακούω την φωνή του μέσα από το ακουστικό.
Είναι εκείνος. Ίδια χροιά φωνής από τότε. Ποτέ μου δεν την ξέχασα.
Ξανακοιτάζω τον αριθμό.
Μα αυτός είναι της Θαλειας.
-"Δώσε μου την Θάλεια. "Του λέω ψυχρά.
*Μα πως μπορείς να του το κάνεις αυτό;Τον χτύπησες με το ίδιο σου το αμάξι και τον άφησες εκεί. *
Απλά Σταμάτα.
-"Έλεν ξέρω ότι έχει περάσει καιρός όμως θέλω να μιλήσουμε. "
-"Ναι 10 Χρόνια."Του φωνάζω και του το κλείνω.
Έμα πια. Θέλει και να μου μιλήσει. Τώρα που είμαι με άλλον και είναι και παντρεμένος.
-"Ποιος ήταν αγάπη μου ;"με ρωταει ο Τόνι.
Τι να του απαντήσω και του καημένου τώρα. Δεν θέλω να τον στεναχωρήσω. Μόλις μου έκανε πρόταση γάμου και εγω σκέφτομαι το τηλεφώνημα του.
-"Εμ Τόνι...Ήταν ο Μάριος απ - από το κινητό της Θα - Θάλειας."λέω τραυλιζοντας
-"Και γιατί τραυλιζεις αγάπη μου;"με ρωταει ήσυχος λες και δεν έδωσε καθόλου σημασία σε αυτό που του είπα.
-"Γιατί ρε Τόνι δεν μπορώ να είμαι μαζί σου και να μιλάμε για τον..Ξέρεις..Μου είναι άβολο και νομίζω ότι φέρνω σε δύσκολη θέση και εσένα."
-"Μην ανησυχείς καθόλου για εμένα. "Λέει και ανοίγει πάλι την αγκαλιά του.
Εννοείτε θα δεχτώ. Τι χαζή είμαι;
Τρέχω πάνω του.
-"Σε ευχαριστώ πολύ. "Του λέω γλυκά .
Φιλάω τα χειλάκια του.
Εκείνος συνεχίζει όμως και με φιλάει στο λαιμό. Στην κλειδα μου. Τα χέρια του ταξιδεύουν σε όλο μου το κορμί προκαλώντας μου μια ανατριχίλα.
-"Μμμ. "
Με την βοήθεια του βγάζω την μπλούζα του αφήνοντας τους κοιλιακούς του στην δικιά μου θέα.
Τα χέρια μου ταξιδεύουν στο στερνο του.
Από εκεί καταλήγουν στα μαλλιά του με τα οποία παίζω καθώς εκείνος κάνει τα δικά του.
Μου βγάζει την μπλούζα και σιγά σιγά με ξαπλώνει πίσω στο κρεβάτι.
Δίνει άπειρα φιλιά στο στην αρχή του στήθους, στον λαιμό μου και συνεχίζει.
Αισθάνομαι το δείκτη του να ταξιδεύει από το στήθος μου στην αρχή του παντελονιού μου.
-"Δεν νομίζω να το χρειαζόμαστε αυτό."λέει πονηρά εννοώντας το παντελόνι.
-"Εσύ ξέρεις. "Του λέω γλυκά.
Με απαλές κινήσεις αφαιρεί το παντελόνι.
Αφού το πετάει παίρνει θέση ανάμεσα στα πόδια μου.
Έρχεται πάλι πάνω φιλωντας με κτητικα στα χείλη.
Του δαγκωνω ελαφριά το κάτω χείλος και φάνηκε να το αρέσει εφόσον το βλέπω το χαμόγελο του.

[........]

-"Έλεν. ....Ρε Ελεν άντε ξυπνά. 7 η ώρα " ακούω κάποιον να μου φωνάζει.
Και όχι δεν είναι η μητέρα μου φωνάζοντας με για το σχολείο.
Προσπαθώ να ανοίξω τα βλεμματα μου.
-"Τι έγινε καλέ;"
-"Ε άντε ξυπνά 7 ώρα!Θα βγούμε δεν θα βγούμε; Τι θα γίνει ;"με ρωταει και τον βλέπω να ντύνεται.
-"Που θα πάμε;"
-"Κάτι έχω στο μυαλό μου για την σημερινή βραδιά. "Απαντάει.
-"Καλά. Να ξέρω είναι κάτι επίσημο ή .."
-"Σε εστιατόριο θα πάμε αν αυτό σε βοηθάει. "Με διακόπτει.
-"Α Εντάξει. Πάω να ντυθώ. "
Βγάζω από την βαλίτσα μου το κόκκινο φορεμα που είχε κάνει δώρο πέρσι στα γενέθλια μου.
Το έχω φορέσει την ημέρα των γενεθλίων μου. Μόνο τότε.
Νομίζω ώρα ήρθε να το φορέσω και τώρα.
Παίρνω και από την άλλη βαλίτσα τα χρυσά μου πέδιλα.
Πηγαίνω πίσω στην τουαλέτα για να ξεκινήσω με το μακιγιάζ.
Δεν θα βάλω κατι πολύ βαρύ Make up, eyeliner ,κραγιόν για να ταιριάζει με το φόρεμα, μάσκαρα λίγη σκιά. Αυτά νομίζω. Άντε και ένα highlight.
[.....]
Φοράω το φόρεμα και προσπαθώ να το κουμπώσω το φερμουάρ που βρίσκεται από πίσω.
-"Βοήθεια;"με ρωταει καθώς το ανεβάζει.
Πηγαίνει τα μαλλιά μου από την μία πλευρά και με φιλάει τρυφερά στην κλειδα του ώμου μου.
Φεύγει και πηγαίνει μπροστά στο καθρέπτη για να δει το είδωλό του.
Με δυσκολία κουμπώνω τα ψηλοτάκουνα πέδιλα και μετά προχωράω στην τουαλέτα.
Πάμε τώρα στα μαλλιά.
Μμμ να της αφήσω μπούκλες ή να τα μαζέψω πάνω.
Μπα θα τα αφήσω κάτω σε φυσική μπούκλα.
-"Τελειώνεις;"ρωτάει ο Τόνι καθώς χτυπάει την πόρτα.
-"Σε λίγοο. "Λέω και αρχίζω να καθαρίζω το μπάνιο.
Μαζεύω τα καλλυντικά μου σε ένα νεσεσέρ και βγαίνω έξω.
-"Εκθαμβωτική. "Λέει με το που με αντικρίζει ο Τόνι.
-"Το ίδιο θα πω και εγώ για σένα! "Λέει σοκαρισμένη από αυτό που έβλεπα μπροστά μου. Θεέ μου αυτός είναι θεός.
-"Τι ότι είμαι εκθαμβωτική;"με ρωταει και γελάει για το λάθος μου.
-"Οχιι, εννοούσα εκθαμβωτικός. "
-"Α Εντάξει τότε ευχαριστώ. Άντε πάμε;"
Νευω θετικά. Περνάω το χέρι του μέσα από το δικό του και βγαίνουμε έξω.

Χελοου. Να το ξέρω το κεφάλαιο είναι πολύ μικρό. 831 λέξεις μόνο. Ρεζίλι. Τέλος πάντων έπρεπε κάτι αν γράψω πέρασαν 2 ημέρες.
Επίσης δεν ξέρω άμα το είδατε. Ανέβασα καινούρια ιστορία. Να πάτε να την δείτε άμα θέλετε, να πατήσετε αστεράκι, να το κάνετε share αλλά όχι τώρα γιατί έχει μόνο δύο κεφάλαια 😂

Ναι παιδιά είναι ο Stephen. Λατρεύω αυτό το άτομα. Πολλές όπως και μερικές φίλες πιστεύουν πως είναι κακασχημος μόνο και μόνο επειδή έχει το σώμα του γεμάτο τατουάζ.
Ε όχι ρε παιδιά δεν το ανέχομαι. Το παιδί είναι θεότητα.
Τα τατουάζ του πάνε και πότε δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβολίζουν για εκείνον.
Αυτά.... Καληνύχτα όνειρα γλυκά 💕💕