Birinin kafama bir şey fırlatmasıyla uykum bölündü. Uykulu bir şekilde bir şeyler söyledim. Sonra uykum iyice açıldı. Gözlerimi açıp etrafa baktığımda Batu yanımda uyuyordu ve ben az önce onun omzundan kalktım.
Gölge'ye söylemek için arkamı döndüm. Döndüm de... bizimkiler sarmaş dolaş uyuyorlar. Batu uyanacak gibi olunca Gölge'yi dürtüklemeye başladım. "Ne oluyor lan?" dedi canım arkadaşım. "O nasıl bir uyuma şekli lan! Hem Batu uyanacak gibi oldu, tırstım. O yüzden uyandırdım." dediğimde "Ha... tamam sağ ol." dedi. Sonra "Telefonumu versene." dedi.
Oha bu kız benim kafama telefonunumu attı yani! "O kafama gelen şey senin telefonun muydu yani?" dedim. "Iııı... şey... yanii" dedi. "Allah seni kahretsin, en önemli yerde uyuya kal. Umut da seni öyle görsün e mi!" dedim. "Çüş altı üstü telefon fırlattım." dediğinde "O telefon benim uykumu böldü ve kafam kırıldı."dedim. Uyku benim için möhüm.
Gölgenine telefonunu alıp verdim. "Evde olsam Akın'ın çığlığıyla kalkarım, tatile giderken otobüse binerim Gölge kafama telefon atar adalet mi buğğ?" dedim. "Hanımefendi biraz sesiz olur musunuz?" diye bir ses geldi yan taraftan. "Sanane be! Git uyu sen!" dedim. Benim sesime Umut ve Batu da uyandı, yetmezmiş gibi diğer yolcularda şikayetçi oldular. Batu kafama vurup herkesten benim yerime özür diledikten sonra "Ne bağırıyorsun kızım manyak mısın?" dedi. "Sorumu bu? TABİ Kİ! Ayrıca adaletsizlik bu." dedim Umut bana göz devirirken bende ona dil çıkarttım. Gıcık işte n'olucak?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saat 05:15'de Didim otogarına varmıştık. Normalde gece 2 gibi burada olmalıydık ama nedensiz trafik ve GBT sorgulamaya maruz kalmıştık. Sırayla otobüsten inerken ben, benden şikayetçi olanlara ölümcül bakışlar attım. Valizlerimizi alıp otogardan çıktık.
Abilerimiz otogarın çıkışında bizi bekliyorlardı. Emir hemen lafa girdi "Üzgünüm gençler ama siz eve otobüsle geleceksiniz. " dedi. Ben garip bir surat ifadesiyle "Öyle pat diye!" dedim. Akın kafasını camdan uzatıp "Evet öyle pat diye!" dedi. Elimi Akın'ın kafasına koyup içeri fırlattım. Mert'in kucağına uçmuştu adeta ,Mert'de korkuyla sıçradı ve Akın'a bağırmaya başladı. Bizim aile için uyku möhüm, kabul ediyorum.
Mert'le Akın'a baktığımda kendimi daha fazla tutamayıp anırmaya başladım. Ben anırımaya devam ederken Gölge'de bana katıldı. Bizim anırmamızdan dolayı kimse bir şey konuşamıyordu. Emir ne kadar "Kesin artık!" dese de biz kendimizi durduramadık. Sonra aklıma otobüste yaşananlar geldi "Ben otobüsle gitmem!" diye bağırdım.
Gölge yerinden sıçradı, Batu iki adım geri gitti ve Umut kafama vurdu. Ulaş yanıma gelip şaçlarımı karıştırdı "Üzgünüm ufaklı ama arabada yer yok." dedi. Suratım asık bir şekilde arkama bakmadan otobüs durağına yol aldım kim geliyor ya da gelmiyor bilmiyorum ama şunu biliyorum ki herkese trip atıcağım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Neredeyse 1 saattir otobüsteyiz ve hala yazlığa gidemedik. Ağlayacağım ama. "Ahh yeter ama ya sıkıldım ne biçim bir yol git git bitmiyor!" diye isyan ettim. Biraz yüksek sesle isyan ettim galiba çünkü yan taraftaki teyze kolumu cimcikledi ve "Bağırmasana evladım!" dedi. "Teyze senin bu saate ne işin var otobüste ya? Hem insan evladını cimcikler mi?" dedim. Arkada Umut kafama vurdu sonra Gölge de vurdu. Bunları boş yere şiplemiyorum.
Batuya dönüm "Sende vur çekime ya!" dediğimde Batu teyzeye doğru eğilip "Doktor kendi haline bırakın dedi teyze." dedi. Arkadan Umut'la Gölge'nin anırma sesi geldi. Aaa ama bu fazlaydı ben uykumu alamamıştım, sinirliyim, beni alttan almak yerine rezil ediyorlar. Ayağa kalkıp şoförün yanına gittim "İncem ben durdur!" dedim hiç ikiletmeden durdurdu bende indim bizimkilerin oturduğu canın önüne geçtim ve dil çıkardım. Bizimkiler ayaklanmıştı bile. Otobüs ilerlemeye başlayınca arkalarından el salladım. Umarım Ulaş abiciğim bu yaptığımdan dolayı beni gebertmez.
Ama Batu'nun dediği de hiç hoş değildi. Normalde böyle şeylere hiç alınmam ama uykumu alamamış ve sinirliydim ve büyük ihtimalle günüm geliyordu. Ben içimden aklıma gelen bedduaları herkese saydırırken telefonum çalmaya başladı. Telefonun melodisinden anladığım kadarıyla Ulaş'tı. Telefonu açıp "Efendim." dedim. "Yanına geliyorum bir yere ayrılma." dedi ve telefonu yüzüme kapattı. Anlaşılan Umut arayıp yaptığım saçmalığı söylemişti. Bir kaç dakika sonra abim geldi, arabadan indi ve hiç bir şey söylemeden bana sarıldı.
"Kızmadın mı?" dedim masumca çıkan sesimle. "Kızdım ama sen iyi olduğun için bir şey söylemeyeceğim." dedi. "Özür dilerim." dedim. "Önemli değil, hadi araba bin de gidelim. Evdekilerde endişelendi senin için." dedi. Arabaya binince "Abi..." dedim. Bana bakmadan "Efendim." dedi. Çekingen bir şekilde "Bugün seninle uyuyabilir miyim?" dedim. Evet abime ne zaman bunu soracak olsam çekiniyorum. "İstediğin zaman benimle uyuyabilirsin sormana gerek yok." dedi canım abim. Eve geldiğimizde kimseye görünmeden odama çıkmaya çalıştım ama malesef ki salon hemen merdivenlere bakıyordu ve ben yakalandım ama hemen odama çıktım ve kapıyı kapattım. Şuan kimseyle iletişim kurmadan uyumak istiyorum uyandığımda da denize girmek istiyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uyandığımda öğlen olmuştu. Odada ki banyoya girip işimi hallettim. Banyodan çıkınca pilaj çantamı hazırladım, bikinimi giydim. Altıma şort giydim, üstüme de siyah pareomu giydikten sonra aşağı su içmeye indim. Mutfakta Ulaş abimle karşılaştım. "Abii, sahile gidebilir miyim?" dedim. Yanıma gelip saçımı karıştırdı, göz devirip "Hadi bunu Akın'a yapsan hadi, yapsana!" dedim. Abim kafama vurup"Kızım hadi gitsene." dedi. Pis pis sırıtıp kapıya doğru ilerledim. Kapının önüne geldiğimde Batu ile karşılaştım.
Batu beni baştan aşağı süzdü. "Bu halde nereye?" dedi. Ne kadarda kibar bir bey. "Sahile gidiyorum." dedim. Herkes bizim başımıza toplandı. Umut tam ağzını açmış bir şey söyleyecekken Ulaş abiciğim "Ben izin verdim gençler." dedi. Ben de sahilin yolunu tuttum.
Y.N
-Selam patateslerim. Bir teşekkür kısmı daha! Yanımdaki vatandaşın söylenmesi hiç hoşuma kaçmasada teşekkür kısımlarını seviyorum. Tamamen objektif olduğumu bilmenizi isterim. Sonraki kısımlarda görişirik! (MİLKA)
