Multimedia: Bölüm Şarkısı / Yeni Arkadaş Grubu
Gölge'nin Ağzından:
Sabah uyandığımda Umut yanımda değildi. Ayaklandım ve mutfağa indim. Aşağı indiğimde Çağrı, Yağız ve en önemlisi Batu ve Umut kahvaltı hazırlıyordu. "Ne oluyor lan burda?!" dediğimde -benim abim Emir Duman tamam mı- Batu önümde dikilip "Yakamoz için kahvaltı hazırlıyoruz. Yadım etmezsen üzerine otururum." dedi. "Haa Gölge kim ki zaten?!" diye çemkirdiğimde Batu "Üzerine oturursam kim olduğunu bulamazlar! Kalk yumurta yap!" dediğinde "Salak uzaylı kakası!" dedim ve ekledim. "Yakamoz yumurta mı yiyor Allah aşkına?!"
Bana dönüp üzerime yürümeye başladı ve yakında üzerimde yürümeye başlayacaktı. "Lan biliyoruz herhalde! Senin gibi değil o! Haşlanmış yumurtayı sevdiğinin farkındayım! Kaldır o kıçını yumurta haşla yoksa ben seni haşlayacağım Gölge Duman!" dediğinde "Yuh!" dedim. "Onu tanımama neden bu kadar şaşırdın?" dediğinde ise "Onu kendinden iyi tanıdığını Satürn'deki hemşerilerim de biliyor. Sen benim adımı nasıl biliyorsun ya ben ona şaşırdım." diye ciddi bir şekilde cevap verdim. O ise ondan beklenecek bir cevap verdi. "Arada unutmuyor değilim ama."
Kalkıp Yakamoz Hanımın kahvaltısını hazırladık. Hatta bir süre sonra diğer abiler, kuzenler ve şu eve davet ettiğimiz çocuklar da yardıma geldi. Ve ben 6 abi, 6 kuzen, 2 aşke ve 6 arkadaş; toplam 20 yauşuhlu erkeğin arasına geberdim. Son.
Şaka maka ne çok yauşuhlu erkek var lan... hemi de hepisi aynı evde... hemi de hepisi yauşuhlu...
Ben bir süre erkeklere baktıktan sonra geri işime döndüm. Yakamoz Sultan sonunda teşrif ettiğinde saat 12'yi geçmişti. Yakamoz sofraya kurulduğunda Batu bizi dışarı attı. Tabii kendinden büyüklere söz geçiremeyeceğinden abiler içerideydi. Aslında arkadaş grubundan birkaç kişi de Batu'dan büyüktü ama onları da dışarı attı. Umut da tek eli omzuma geziyordu işte!
Arkadaş grubumuz Cem Bulut, Rüzgar Sorgul, Berk Aytuğ, Kerem Yılmaz; ayrıca ikiz olan Can ve Deniz Korkmaz'dan oluşuyordu. Cem; 18 yaşında, Emir gibi mimarlık öğrencisiydi fakat Cem üniversiteye bu yıl başlayacaktı. Bir miktar ciddi, bir miktar eğlenceli bir tipti. Rüzgar; 17 yaşında, mesleği sorulduğunda "Çekilin ben doktorum!" edasıyla "Kadın doğum." diyebilecek kapasitede biriydi. O ise genellikle ciddi bir şahıstı. Berk ise 17 yaşında, inşaat mühendisliği düşünen bir insancıktı. Bu şahıs da bir miktar ciddi, bir miktar eğlenceli bir varlıktı. Kerem de Umut ve Batu ile yaşıttı. Anlayacağınız 16 yaşında düşünebilen bir varlıktı ve henüz mesleğine karar verememişti. O da bir miktar ciddi, bir miktar eğlenceli, kafa dengi bir -aaaaa- patatesti. Can ve Deniz ise bizimle yaşıt, 14 yaşında uzaylılardı. Can matematik, Deniz edebiyat öğretmenliği istiyordu. -8578577243748 ciddiyetli, oksijeni karbondiyoksite çeviren pandalardı işte!
Çağrı "Bu kaçıncı kapı dışarı edilişimiz?!" dediğinde hepimiz onunla aynı fikirde olduğumuzdan hunharca kafa salladık. Tabii Umut hariç. Ben "Lunaparka gidelim mi?!" diye böğürdüğümde hepisi "Evet!" diye böğürdü. Ben de Umut'un sırtına çıkıp çocuğu zorla lunaparka götürdüm. EHEHEHEH! Bu bir yetenek!
Lunaparka geldiğimizde Umut beni başta sırtımdan ite ite ilerletmeye çalıştı, sonra da sırtına alıp dönme dolaba doğru ilerledi. Ardından bizimkilere dönüp "Ne haliniz varsa görün ama 2 saat sonra hepiniz giriş kapısının önünde olun!" dedi ve beni şu dönme dolaptaki içine oturduğumuz şeysilerin birinin içine fırlattı. Fiş işini halledip yanıma oturdu. Şu an cebinden kumpir çıkartıp bana sevgililik teklifi etmesi gökten pambuk şeker yağması veya çeşmelerden çiklatlı süt akması gibiydi. Onun amacı pisliklik yapmaktı. Yükseklikten korktuğumu da biliyordu.
