POSSESSIVE 19: Beckett Furrer

CHAPTER 2

CHAPTER 2

MASAYA SI Ruth ng malamang maayos na ang lagay ni Tess. Tinawagan siya nito at halata namang masaya ang kaibigan kahit hindi nito sabihin sa kaniya. Nararamdaman niya iyon sa boses nito habang nagkukuwento ito kanina tungkol kay Hunter.

She's happy for her friend, finally, she found the man for her.

Inilapag niya ang cellphone sa ibabaw ng office table niya saka hinarap ang mannequin kung saan nakasuot ang wedding gown na dinidisenyuhan niya. She still has to put some beads and with some flower lining design to complete the gown. At sa wakas, mauumpisahan na rin niya ang Flower of love Collection na ilalabas niya tatlong buwan mula ngayon.

Sana nga lang matapos niya. Abala din siya sa mga ibang appointments niya at events na kailangang puntahan. She has to be present in a couple of Fashion shows in Paris and New York and it's what's tightening her schedule. Napakahirap i-manage ng oras niya.

She has no time to waste!

Akmang uumpisahan na niyang maglagay ng beads ng tumunog ang cellphone niya.

Sa pag-aakalang isa sa mga kaibigan niya ang tumatawag, kaagad niyang pinulot 'yon. Pero ng makitang unregistered number, kinansela niya iyon.

But the caller is very persistent. Call after call. She already mastered the art of deadma kaya walang epekto sa kaniya ang kakulitan ng caller.

...until she received a text from the unregistered number.

'Ru, its me.'

No name, no identity, but 'Ru' is more than enough for her to know who the owner of the unregistered number.

Kaagad niyang i-blinock ang numero ni Beckett saka bumalik sa trabaho.

Good thing phone has 'block the number' option, her whole days is stressed free...until she steps out from her boutique.

Napakurap-kurap siya sa pagtataka ng makita si Beckett sa labas ng pagmamay-ari niyang boutique, nakasandal ito sa hood ng kotse nito at mukhang may hinihintay.

Lalampasan lang sana niya ang binata ng humarang ito sa dinaraanan niya. "Bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko?"

Nagkibit-balikat siya. "Hindi ko narinig e." Pagsisinungaling niya.

"Oh." Nawala ang iritasyon sa mukha nito pero nag-usisa pa rin, "then why can't I call you these past few hours? Hindi kita ma-contact."

She smirked at Beckett before tapping his cheeks, "its called 'block this number'. Subukan mo, gumagana talaga siya."

Beckett gave her a deadpan look. "You blocked me?"

"Of course." Mabilis niyang sagot sa binata. "Sino ka ba? Una, hindi kita kilala at ayaw kitang kilalanin. Pangalawa, ayoko sayo. At pangatlo, hindi tayo close para tawagan mo ako. Now, do you still want to call me?"

"Yes—"

"Then if a 'block this number two times' exists on my phone, your number will be the first on the list." Nang-uuyam na kinindatan niya ang binata saka naglakad patungo sa nakaparada niyang kotse.

Nang makasakay, nakita niyang naglalakad palapit sa kotse niya si Beckett kaya naman mabilis niya iyong pinaharurot hanggang sa mawala ang binata sa paningin niya.

Thank God.

Isinandal niya ang katawan sa likod ng kinauupuan saka napabuntong-hininga habang kinakalkal ang isip niya kung anong dahilan ni Beckett para pumunta ito sa boutique niya. At hindi lang 'yon, paano nito nalaman ang pribado niyang numero?