Chapter - 17

8.1K 538 64
                                    

Your Master is Me

Chapter - 17 : " Good night "

သခင္ . . . မ်က္ရည္ ထြက္သြားၿပီး ခဏအၾကာ စိတ္ထဲထင့္လာတာနဲ႔ သူမဆီ သြားလိုက္သည္။

" အဲ့ဒါ . . . ဘာလုပ္ေနတာလဲ "

သခင္ . . . မ်က္ရည္ အခန္းထဲကို ဝင္ဝင္ခ်င္း မ်က္လံုးျပဴးသြားရသည္။

" အထုပ္အပိုးျပင္ေနတာေလ "

" မင္း . . . ဘာလုပ္ဖို႔ ေတြးေနတာလဲ "

" အေပါက္ဝကေန ဖယ္ေပးပါ "

" မ်က္ရည္ . . . "

" ဖယ္ေပးလို႔ . . . "

မ်က္ရည္ စိတ္တိုတာနဲ႔ ေအာ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။

" မင္း . . . ကိုယ့္ဆီကေန ထြက္သြားဖို႔ စဥ္းစားေနတာလား . . . "

" ဒီကိစၥေတြက ငါနဲ႔မွ မဆိုင္တာ ၊ နင္နဲ႔ ေမသစၥာၾကားက ျပႆနာထဲကို ငါ့ကို ဆြဲမထည့္နဲ႔ "

" အဲ့ဒါက . . . ေနာက္က်သြားၿပီ . . . "

" ဘာကို ဆိုလိုခ်င္တာလဲ "

မ်က္ရည္ . . . မ်က္ခံုးတစ္ခ်င္ပင့္ၿပီး ေမးလိုက္သည္။

" ကိုယ္ . . . မင္းကို အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔တဲ့ေန႔က ေမသစၥာ . . . ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ျမင္သြားတယ္ "

" ဟင္ . . . "

" အဲ့ဒါေၾကာင့္ . . . မင္းကို ကိုယ့္ေဘးနားကေန သြားခြင့္မေပးခ်င္တာ ၊ Kate လိုမ်ိဳး မင္းကို သူ . . . တစ္ခုခုလုပ္ပစ္မွာစိုးလို႔ . . . "

သူ႔စကားသံ ဆံုးသြားေပမယ့္ အေတာ္ၾကာတဲ့အထိ သူမဘက္က အသံထြက္မလာ၍ သူ အျပစ္႐ွိသူတစ္ေယာက္လို ေခါင္းငံု႔ထားလိုက္မိသည္။ တကယ္လည္း သူ႔အျပစ္ေတြပါပဲ။

" ငါ . . . အဲ့ဒီ့ေန႔က . . . "

သူမအသံေၾကာင့္ သူ ေခါင္းငံု႔ထားရာကေန ေမာ့ၿပီး သူမကို ၾကည့္လိုက္သည္။

" နင့္ဟိုတယ္အခန္းထဲကို မလာခဲ့သင့္ဘူး "

" မ်က္ရည္ . . . "

သူ . . . မ်က္ရည္လက္ကို ကိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့ သူမက ေနာက္ကိုဆုတ္သြား၍ ရင္ထဲ နာက်င္သြားရသည္။

" တစ္ေယာက္တည္း ေနခ်င္လို႔ . . . ထြက္သြားေပးပါ "

သခင္ . . . သူမကို ဘာမွ ဆက္ေျပာမေနေတာ့ဘဲ အခန္းထဲကေန ထြက္သြားေပးလိုက္သည္။

Your Master is MeWhere stories live. Discover now