De Bucket List

11

"Anna, wakker worden!" Het eerste wat ik zie als ik mijn ogen open doe, is het overenthousiaste gezicht van Harry. Hij houdt de deur van het busje open waardoor er een felle lichtstraal binnenkomt, die mijn zicht verblindt. Ik zie alleen nog hoe hij met zijn armen loopt te zwaaien om me te wenken. "Kom eens kijken."

Het verbaast me dat Harry zo vrolijk lijkt te zijn. Ik weet niet waarom, of ja misschien ook wel - Harry was nou eenmaal vaak chagrijnig - maar ik had verwacht dat hij een persoon zou zijn met een gigantisch ochtendhumeur. Daar viel helemaal niets van te merken. Het verbaast me ook dat het wel leek alsof hij onze hele discussie van gisterenavond was vergeten. Na onze stop bij het tankstation zijn we zonder pauzes doorgereden naar deze plek, waar we het busje hebben geparkeerd en zijn gaan slapen. Veel is er niet gezegd, Harry was duidelijk geïrriteerd en het leek wel of hij zich inhield om niet boos te worden. Ik herinner me nog hoe hij vlak voor het afslaan naar het tankstation zijn vuisten balde om het stuur. Zijn hoofd liep rood aan en hij zag eruit als een vulkaan die ieder moment kon gaan uitbarsten. Het leek wel alsof hij de auto even uit moest om dit te voorkomen en daarom ging tanken. Deze vrolijke, enthousiaste Harry was bijna een tegenovergestelde van de Harry in het busje.

"Argh," kreun ik. Ik heb verschrikkelijk geslapen. Het was even wennen, zo'n luchtbed. Harry viel gisteravond gelijk als een blok in slaap, maar ik heb eerst een paar uur lopen draaien.

"Kom nou." Harry gooit de andere deur van het busje ook open waardoor ik al helemaal verblind wordt. "Het is heerlijk weer en je wordt zo vanzelf heel goed wakker."

Aan de manier waarop hij het zegt merk ik dat hij iets van plan is. "Mmmm, oké," mompel ik. "Ik kom al, maar ik ga me eerst even rustig aankleden."

"Niet nodig," antwoordt Harry. "Houd je pyjama maar aan."

"Hoezo? Wat bedoel je?" Wat was hij in vredesnaam van plan?

"Dat zal je zo zien," plaagt hij. "Als je tenminste je bed uitkomt." Hij draait zich weer om en loopt weg uit het zicht, wat mij het startschot geeft om van mijn luchtbed af te springen. Ik durfde me best in mijn pyjama voor hem te vertonen maar ik ging niet helemaal in mijn 'zombie look' naar buiten. Ik pak mijn spiegeltje en borstel even snel mijn haar door. Ik zet mijn zonnebril op, zodat de gigantische wallen onder mijn ogen niet al te veel opvallen en ik stap naar buiten waar Harry in het gras ligt met een broodje met jam in zijn hand.

"Ook een broodje?" 

"Is dit wat je me wilde laten zien?" Een platgeperste zak brood met een potje jam? Ik wist zeker dat hij dit al in zijn koffer had zitten en niet speciaal vanochtend gehaald had, dus ik kon niet geloven dat hij hier zo enthousiast over was? Nouja, met Harry wist je het nooit.

Harry begint te lachen en neemt een hap van zijn broodje. "Natuurlijk niet, maar wil je niet eerst ontbijten?"

Ik schud mijn hoofd. Ik had nog niet echt honger én nu wilde ik zien ook wat Harry bedoelde. "Ik eet straks wel iets, laat eerst maar zien wat er nou zo leuk was."

Harry springt overeind en grijnst. "Nieuwsgierig, An?"

"Jij maakt me nieuwsgierig, Harry," kat ik terug. Hij maakte mij veel te vroeg wakker, vertelde dat ik wel gewoon mijn pyjama aan kon houden én zo wel goed wakker zou worden. En vervolgens moest ik rustig gaan ontbijten?! 

Harry grinnikt en stopt nog even de laatste hap van zijn broodje in zijn mond. "Oké, vooruit. Het is tijd voor het eerste ding van mijn bucket list."

"Maar.." Ik kijk verbaasd om me heen. Ik zag gras, een heleboel bomen, een zandweggetje én ons busje. Dingen die we de afgelopen dag wel vaker hadden gezien. Hoe ging hij hier iets van zijn bucket list afschrijven?