Mr. Pilosopo Meets Ms. Taong bundok (COMPLETED)

CHAPTER 12

Chapter 12

(wag ka nang matakot. Nandito na ko. Hinding hindi ka na maiiwan magisa. Hindi ako mawawala sayo. Kahit kailan.)

Mukha nang suman si TB sa ginawa ko. Balot na balot na s’ya ng kumot pero parang walang epekto. Nanginginig pa rin s’ya sa sobrang lamig. Kailangan kasing matanggal ang damit n’ya na basang basa dahil sa ulan. Pero hindi naman pwedeng ako ang mag alis ng damit n’ya baka naman mayari ako dito pag nalaman n’yang binihisan ko s’ya masakit pa naman itong manuntok.

“K-ken g-giniginaw ako.” Mahinang sabi n’ya.

“Oo malamang giginawin ka talaga. Maligo ka ba naman sa ulan. Minsan talaga tanga ka e.”

Pagkasabi ko non hindi naman s’ya sumagot.  Hays. Bakit ba kasi wala man lang akong kaibigang babae? Si Grace lang. pero sobrang galit s’ya sakin kaya malabong tulungan n’ya ako. Isip isip ken sino nga ba hindi naman pwede si Jane. Kung hindi pwede si Jane. Si Nathasia na lang. tama si Nathasia. Bahala na.

“TB aalis ako sandali a. mabilis lang ako pag balik ko magiging okay ka na.” bulong ko sa kanya dahan dahan naman s’yang tumango.

Tumakbo naman ako agad papunta sa sasakyan at halos paliparin ko na yun marating lang agad ang bahay nila nathasia.

*Ding dong.. ding dong…

Ang tagal naman magising ng mga tao dito. Asar.

Ding dong.. ding dong..

Anak naman n-.

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko biglang bumukas ang pinto at lumabas si Jane. Nagkukusot kusot pa ng mata.

“K-ken? Anong ginagawa mo dito? May nangyari ba kay Dennis?” tanong n’ya halatang gulat na gulat

O.O!

pag pinuntahan s’ya. si Dennis agad ang pakay?

“Pag pumunta dito may nangyari agad kay Dennis? Hindi ba pwedeng namatay muna si Jericho?” nasabi ko sa sobrang inis ko. Tapos bigla na lang pumatak ang mga luha sa mata n’ya.

“K-ken. Sabihin mong nagbibiro ka lang.” sabi n’ya habang hinahampas hampas ako sa dibdib.

“Wag ka ngang OA nagbibiro lang talaga ko. Mukha ka kasing Dennis.”

“Ewan ko sayo! Hindi maganda yung biro mo. Ano bang kailangan mo sakin ha?”

“Pag pumunta dito ikaw ka agad ang kailangan? Hindi ba pwedeng si Nathasia muna?” bigla naman s’yang ngumiti pagkasabi ko non.

“Uyyyyy. Hinahanap si Ate.”

“Pwede ba wala akong panahong makipagasaran sayo. Tawagin mo na si Nathasia!”

“Bakit? Anong kailangan mo?”

Napalingon ako sa nagsalita. Si Nathasia na pala.

“H-hi Nash, pinapagising kasi kita dito kay Jane. Ayaw sumunod.”

“Sa lakas ng boses mo hindi mo na ko kailangang ipagising.” Sagot n’ya.

Medyo suplada talaga ito. Hindi ko maintindihan bakit ang inet nang dugo n’ya sakin.

“M-may sasabihin ako sayo.” Sabi ko. Pag kasabi ko non tumingin s’ya kay Jane at sumenyas na umalis s’ya ron.

“Oh anong sasabihin mo? At hindi ka na naghintay na sumikat ang araw?” tanong niya.

“N-Nash. Sumama ka sakin.” Pagkasabi ko non biglang namula ang mukha n’ya at lumaki ang mata niya.

“W-what?!” hindi makapaniwalang tanong n’ya.