"Sige, kausapin ko na lng si Mr. at Mrs. Mendoza para matulungan ka."
"Talaga? Salamat, Ms. Elvie!"
"Wala un. Ayan, tapos ka na. Dun ka na sa labas."
"Salamat ulit, Ms. Elvie ah."
Maine stood up and went out of the tent.
"Ang ganda mo naman, Ms. Maine. Tara na, eto ung script mo tas mamaya sasabihin ko ung gagawin mo dito."
"Okay. Direk, paano po ba ung flow ng movie? Ano po ba ung role ko dito? Ung role ni Alden dito? Ano po ba kami sa isa't isa?"
"Dito, ikaw si Vivienne Castro. Isang vlogger who is experiencing Depression. Tas si Alden, si Marco, sya ang boyfriend mo."
"Ano po title nung movie?"
"'Love is..., dapat talaga si Direk Adolf ung direk nyo pero naging busy sya eh."
"Ahh..."
Then they reached the set. Then started shooting.
3:00 AM- Pack up.
"Direk, mauna na po kami!"
"Sige! Wala munang shoot bukas ah, enjoy kyo. Ingat!"
"Kayo din po!"
They waved goodbye to them then proceeded to Alden's car.
"Sure kang gusto mong bumyahe ng 3:00 AM? From Tagaytay to Bulacan?"
"Kaya naman ah."
"Sige, sabi mo yan eh."
Then Alden started to drive.
5:00 AM...
"Maine? Maine?"
"Hmm? Asan na tyo?"
"Nandito na tyo sa Sta. Maria."
"Huh? Anong oras na?"
"5:00 AM na po."
"Huh? Teka lng."
Maine sat up properly and texted Ms. Elvie.
Maine: 5:00 AM
Goodmorning, Ms. Elvie! Sorry kung nakaka-istorbo po ako.
Ms. Elvie: 5:01 AM
Goodmorning din! Hindi naman. Ano maipag-lilingkod ko syo, Ganda?
Maine: 5:01 AM
Si Ms. Elvie talaga. Ano po, nandito na po ako sa Bulacan, Ano po ung adress nung Mr. at Mrs. Mendoza po dito?
Ms. Elvie: 5:02 AM
Eto oh. (Adress)
Maine: 5:03 AM
Maraming salamat po, Ms. Elvie! Laking tulong po ito sa paghahanap ko sa parents ko! Sorry po ulit kung naka-istorbo.
Ms. Elvie: 5:03 AM
Walang anuman. Ingat kyo dyan ah! Bye!
Maine told Alden the adress then Alden drove them to the adress given.
"5:30 AM pa lng. Diba masyadong maaga para magtanong dito?"
"Ha? Eh gusto mo muna mag-breakfast?"
"Sige. Tara."
Alden drove to McDonald's then they ordered.
"Alden... Salamat talaga sa pagtulong sakin sa paghahanap sa magulang ko."
"Wala un. Ang gusto ko lng talaga ang makatulong ng walang kapalit."
"Hmmmm... Siguro ang swerte ng girlfriend mo sayo."
"Ay, wala akong girlfriend."
That made Maine choke.
"Huy, okay ka lng?"
Alden panicked.
"Okay lng ako."
Alden gave her water and she drank it.
"Sa itsura mong yan, wala kang girlfriend?"
"Wala."
"Hmm? Maniwala?"
"Wala nga!"
"Bakla ka ba?"
"Hindi! Choosy lng ako."
"Kung wala kang girlfriend ngayon, nakaka-ilan ka na?"
"4 na."
"Choosy ka pa sa lagay na yan ah."
"Ung nauna kasing 2, medyo immature pa ako tas maharot—"
"Bakit? Ngayon ba hindi?"
"Teka lng!"
Maine laughed.
"Tas ung pangatlo, hindi pumasa sa mommy ko."
"Siguro, naramdaman ni tita na kailangan guardia ung maaging girlfriend mo."
"Bakit naman?"
"Because you deserve someone who'll guard your heart because your special, and your not just a price that can be easily given to anyone."

YOU ARE READING
Memories of Maine
Fanfiction#32 in Fanfiction. What is meant to be always finds a way.