Yorumlarda yeni bölümü bekleyen birkaç kişiye geçen hafta yayımlayacağımı söylemiştim fakat yetişmedi. Diğerine göre daha kısa bir bölüm, devam etseydim olayları koparmak istemeyeceğimden dolayı fazla uzun olacaktı bu sefer.
Bu açıklamayı neden yaptığım konusunda hiçbir fikrim yok.
Merak edenler olursa; yukarı koyduğum şarkı, bir cover. Orijinali Imagine Dragons'a ait. Bölümün başıyla örtüşüyor fakat gerisiyle bir alakası yok.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Her şeyin gün yüzüne çıkmaya başladığı bir bölüm, okurken zevk alacağınızı umuyorum.
K.K.-3.BÖLÜM:"İZLER"
Vahşi fakat bir o kadar da merhametli okyanusun diplerinde yaşayan küçük bir kız vardı; saçları okyanusun dalgaları olmuş ve nice gemileri ağırlamıştı dalgalarında. Rengarenk boyalarına batırdığı fırçasıyla solgun renkli balıklara yeniden hayat verir ve hayallerine boyardı.
"Bana bak," çenem, sıcak avuçların arasına alındı ve kafam aşağı doğru eğildi. Benden kısa olan boyundan dolayı aramızdaki farkı azaltmak için yapmıştı. Gözlerine renk veren kahverenginin en canlı tonu olduğunu değil de kahverengiyi yaratanın aslında onun gözleri olduğunu düşündüm. "Eğer bunu çıkarırsan burnundan sokar yine sen de kalmasını sağlarım."
Önüne dökülen belirgin dalgalı saç tutamlarını yüzünün önünden çekmek için aramızdaki birkaç santimetrelik mesafe sayesinde üfledim ve saç tellerinin uçuşmasını sağladım. Bunu yaparken kapadığı gözlerini, yüzünü buruşturarak açtı. "Ağzından sokup midendetaşıtmak da başka bir alternatif."
"Tamam." İnce sayılamayacak kadar sık tellere sahip uzun kaşları çatıldı. "Ne tamam?"
"Çıkarmam."
"Tamam demeyeceksin, saçına tarak doladığım. Söz diyeceksin."
"Söz."
Balıklar soldu, renkleri okyanusa karıştı, dalgalar boynuna dolandı ve okyanus kız son nefesini verdi.
Söz.
Ağzımdan çıkan o üç harflik kelime, okyanusun dibindeki mezarına gömülürken okyanusun suyu damarlarımdaki kanla birlikte çekilerek gerisinde kurak bir arazi bıraktı.
"Çok kolay değil mi o kelimeyi söylemek?"
Değil.
Ben, bana verilen sözlerin gerçekliğini yitirdiğimde söz vermemek için yemin etmiştim çünkü.
