Red Shadés Of Moon | ChanBaek

3- yatağımdasın, bense aşık oluyorum

"Hayır Jongin, anlamıyorsun!" Kısa olan tedirgince evinin içinde tur atarken koltukta yatmış keyif yapan arkadaşının kafasına terlik fırlatıyor. "Sabah bir gözümü açtım yapışmışız, kalk dedim kendime kaçtım bildiğin." Heyecanlı. Çünkü ilk defa başına böyle bir şey geliyor. Terlik Jongin'in omzuna isabet edip yere düşerken Baekhyun sıkıntıyla koltuğa atıyor kendini. Aklı karmakarışık. Ne yapacağından emin değil ve kendini güvensiz hissediyor. Chanyeol'u merak ediyor.

Bir şimşek çakan olsa hisleri karmaşasına, elleri üstündeki soğuk yansa ve gözleri kapanırken aklına gelen diğer gözlerin hareketi dursa. Ufak dokunuşları, sıcak öpüşleri tekrar hissetse ve bağımlısı olmaktan korkmasa... Chanyeol'un isteği gül yapraklarından içmekse şarabını, Baekhyun'un da isteği çok da farksız. Baekhyun'un aklından bir saniye olsun çıkmadı. Koskoca beş gün sadece cayır cayır yanarak o anları düşündü. Başka şansı yoktu zaten, o tıpkı bağımlılık yapıcıydı.

Aklına doluşuyor, içtiği şarabın verdiği his ve Chanyeol'un gözleri. Yandan ona baktığında oldu ya zaten her şey. Baekhyun böyle bir güzelliğe dayanamazdı. Tüm vücudunun cayır cayır yandığını hissetmişti. Daha yeni tanıştığı adamın evine gidip üstüne sarhoş olana kadar içtiği de doluştu aklına.

Tamam, anlıyoruz ona gittin çünkü gidecek yerin yoktu; ama ne diye içip de sarhoş olduktan sonra adamı kendi yatağına atıyorsun ki?

Baekhyun ağlamaklı ifadelerine diğerinin karşılığı oluyor. Sırıtarak onu izleyen arkadaşına gülüyor ve midesini tutuyor Jongin. "İçtin ve sonrasında ona yanında yatması için köpeğin olduğunu ve onsuz uyuyamayacağın yalanını mı söyledin yani?" Midesi kasılırken bunun gülmekten olduğunu biliyor. "Sarhoştum!" Yattığı yerde doğruluyor ve ardından diğer koltuktaki arkadaşına bakıyor. "Evden çıktın ve kaçtın. Bu kadar mı?" Sorduğunda Baekhyun kafasını iki yana sallıyor.

Bir sorunu var.

"Sanırım bir şeyimi orada unuttum." Elini kalbine koyup güçsüzce koltuğa düşerken, tekrar, ağlamaklı bir ifadeyle tavana bakıyor. "Kalbim yerinde yokmuş gibi hissediyorum."

Kendine göre acınacak halde çünkü üstünden beş gün geçmiş olaydan beri Chanyeol'den haber alamadı. Beyninde sadece uzunun sıcak uzun öpüşleri, ellerinin onu kavrayışı ve sabah uyandığında çoktan alışmış olduğu koku var. Onların olayı gece ilişkiye girip sabahleyin kaçma olayına benzemiş; fakat Baekhyun farkında ki Chanyeol onun evini biliyor. Gelmek isterse gelir.

Ki beş gündür gelmedi.

"Kafam karıştı benim. Chanyeol ile tanışalı beş gün ve deliler gibi öpüşeli de beş gün olmuş. Birinden bu kadar kolay hoşlanmam çok zor benim. Neden böyleyim?" Dün rüyasına girdiğinden beri aklı karmakarışıktı. Daha düzenli bir şekilde düşünmek için yalnız kalması gerekiyor. Gözlerini kapatıp iç çekiyor bir süre sonra.

"Tamam Jongin. Kapa çeneni ve bana biraz zaman ver. Düşünmeme sıçıyorsun." Söyledikten sonra ağzından çıkan bir küfür duyuyor kısa olan, ardından susuyor. Baekhyun düşünmeye devam ediyor.

İlk önce ona bakışını, kalbi hızlanmaya başlıyor. Sadece düşünüyor ve ona baktığı yok üstelik. Bir süre baktıktan sonra gülümsüyor uzun olan, kalbi daha çok hızlanıyor Baekhyun'un. Bu sefer konuşuyor, çok güzelsin dediğini duyuyor. Delirmiş olmalı. Hayalinde ona çok güzelsin demesinin bir açıklaması olamaz. O adam Baekhyun'u mahvetmiş de haberi yok Baekhyun'un. Elini kalbine koyarak derin nefesler alıyor kısa olan. Acaba arasa mı? Evine davet ederse yanlış anlar mı?