Forbidden Love || Martin Garrix

13

Point Of View Julia

"Juul, we hebben een probleem." José komt de hotelkamer binnen gerend. We staan op het punt om richting Hï Ibiza te vertrekken, maar Martijn is nergens te bekennen. Ik heb hem al meerdere malen gebeld, maar hij neemt niet op.

"Wat is er? Heb je Martijn gevonden?" Ze schudt haar hoofd.

"Charelle staat beneden in de lobby en ze wilt met je praten." Oh god. Alsjeblieft niet.

"Prima," zeg ik en loop langs José. Ze pakt mijn pols vast.

"Menno en RJ zitten onherkenbaar in de lobby, omdat we niet weten waar ze toe in staat is. Ik leg het straks wel uit." Ik knik kort. Ze laat mij los en ik ga met de lift naar de lobby.

Charelle staat in het midden van de lobby met haar armen over elkaar heen geslagen. Ze kijkt kwaad, niet normaal. Ik haal diep adem en loop dan op haar af.

"Duurde lang," zegt ze boos. Ik zucht even.

"Wat wil je Charelle?" Ze glimlacht. Ze haalt uit met haar vuist. Voor ik kan ontwijken beukt haar vuist tegen mijn wang aan. Ze haalt nog een keer uit en raakt mij nog een keer. Ik ben te overdonderd van wat er nu gebeurt om te bewegen. Ik voel de blauwe plekken ontstaan op mijn wang. Vanuit mijn ooghoek zie ik mensen aan komen rennen.

"Je verdient hem niet!" schreeuwt ze. Ze slaat nog een keer recht tegen mijn neus.

"Julia!" Ik kom uit mijn trance. Menno en RJ trekken Charelle van mij weg. Louis trekt mij mee de lift in. Bezorgd kijk hij naar mij.

"Het gaat goed," mompel ik. Het gaat helemaal niet goed. Ik heb het gevoel alsof ik elk moment out kan gaan. What the fuck is er zojuist gebeurt.

De lift stopt. Louis trekt mij mee naar de hotelkamer. Waar José zit, met Martijn. Hij staat meteen op van de bank als hij mij ziet. 

"Wie heeft dat gedaan?" roept hij. 

"Charelle," mompel ik. Ik loop zo langs hem heen naar de badkamer. Ik schrik van mijn eigen spiegelbeeld. Er zit een klein sneetje op mijn wang en mijn neus bloed. Wat een bitch! Martijn komt de badkamer binnen gelopen met een icepack in zijn handen. 

"Mag ik?" vraagt hij zachtjes. Ik knik. Hij legt de icepack tegen mijn wang. God it huts! En het is koud. 

"Wat wilde ze van je?" Ik haal mijn schouders op. 

"Ze zei dat ik jou niet verdien en toen sloeg ze me, drie keer. Menno en Rj trokken haar van mij weg en Louis trok mij mee naar boven. Ik besef gewoon niet wat er zojuist is gebeurt." Martijn trekt mij tegen zich aan en wrijft over mijn rug. 

"Martijn, Julia, ik denk dat we even moeten praten." José staat in de de deuropening. Ze kijkt nou niet bepaald vrolijk of zo. Wat zal er nu weer zijn. Martijn en ik lopen achter haar aan naar het woongedeelte van de hotelkamer en gaan daar op de banken zitten. José gaat tegenover ons zitten. 

"Menno en RJ zijn nu met Watse in gesprek over wat Charelle nou precies wilt, maar we moeten wel maatregelen gaan treffen. Martijn, jij vliegt vanaf nu privé. Er zal meer beveiliging komen, ook voor jou Julia. We kunnen twee dingen doen. Het eerste is dat we haar negeren en er niets tegen doen. Dan zal het voor haar ook niet meer leuk zijn, maar we hebben wel een probleem dat jij, Julia, niet constant met een beveiliger om je heen kan lopen. We kunnen regelen dat je mee kan op tour en onderweg maak je dan gewoon je huiswerk. Dat hebben we in het begin ook met Martijn gedaan. Of je gaat gewoon naar school met een beveiliger constant om je heen. Want wat vandaag is gebeurt kunnen we niet nog een keer laten gebeuren," legt José uit. Martijn en José kijken mij beide afwachtend aan. 

"Als mijn ouders het goed vinden ga ik mee op tour. Ik wil niet constant een beveiliger om mij heen. En bovendien kan ik dan ook bij Martijn zijn." José knikt. 

"Ik ga het regelen, maar we moeten nu wel echt naar Hï Ibiza gaan. Het team is allemaal al bezig om alles te regelen enzo." Zonder verder nog iets te zeggen, staan we op en lopen naar de lobby. Menno, RJ, Watse en Louis komen net aangelopen. 

"Op naar Hï Ibiza!" roept Martijn en springt op en neer. Even is het alsof er niets is gebeurd net, wat fijn is. We stappen in het busje en gaan met zijn allen naar Hï Ibiza.