ROSALINE (Short Story)

06

Hindi pa rin ako makapaniwala na hinayaan kong matulog si Jimin sa tabi ko, ang huling beses kaming nagtulog na magkatabi ay isang dekada na yung nakalipas. 8 years old pa ako noon at naulit nalang iyon ngayong 18 years old kami.

Hindi man lang siya nagsorry na nakatulog siya sa tabi ko, actually ay nakangisi pa siya na para bang naisahan niya ako, hindi rin siya nagpaliwanag kay Mommy at Daddy sa halip ay sa amin pa siya nag-agahan.

Pero mabilis yung karma kaya naman bago siya magpaalam sa akin nauuwi na siya, which is sampung hakbang lang ang layo sa amin ay naramdaman ko yung mainit niyang balat. Sinalat ko siya sa noo para makasigurado ako at tama nga ang hinala ko.

Nilalagnat siya.

Sabi ko sa kanya ay wag na niya akong sunduin at matulog na lang siya sa bahay magdamayg pero ayaw niya kaya naman sinumbong ko siya kay Tita, kaya naman badtrip na badtrip sa akin ngayon si Jimin dahil kinulong siya ng mommy niya sa kwarto niya at hindi siya pinayagang pumasok dahil sobrang taas ng lagnat niya.

Pabago-bago kasi yung panahon ngayon kaya hindi ko rin masisi yung katawan niya kung bakit sumama. Minsan uulan, minsan hindi.

Dahil hindi ako makakabay kay Jisoo ay mag-isa nalang akong papasok, hindi naman na ako bata pa para hindi makapasok mag-isa. Nagbus nalang ako mag-isa.

Naupo ako sa may gawing likuran, sa may tabi ng bintana.

Bago pa ako makaupo ng tuluyan at nakita ko si Jungkook at Lisa na kakapasok lang sa bus at naupo sa may gawing unahan. Hindi nila ako napansin.

Wala namang bago, wala namang nakakapansin sa akin dahil isa lang naman akong ordinaryong tao. Pati sila, ordinaryong tao rin pero ang kaibigan lang ay maraming nakakakilala sa kanila at maraming nagmamahal sa kanila.

Habang ako, ang meron lang ako ay si Mommy, Daddy, si Ate Alice at si Jimin.

Gusto ko sanang idagdag si Jisoo, Jennie at Lisa pero hindi ko alam kung hanggang kaylan sila sa tabi ko. Hindi ko rin alam na baka kapag dumating ang panahon ay kaylangan nilang mamili kung si Lisa ba o ako, alam kong mas pipiliin nila si Lisa.

Kaya ayokong dumating sa punto na mangyaring kaylangan nilang mamili sa aming dalawa.

Nang makita ko yung ngiti sa labi nila ay hindi ko magawang alisin yung tingin ko, kahit nararamdaman ko na naman yung paninikip ng dibdib ko, kahit nararamdaman ko na naman yung nagbabadyang luha sa mata ko.

Pero kahit gaano kasakit mas pinili kong manatiling nakatingin sa kanila, mas pinili kong tingnan kung gaano sila kaganda at kung gaano nila napapaganda yung isa't isa kapag magkasama sila. Bagay na bagay sila.

Sabi sa akin ni Jennie one time na kinakahangaan niya yung istorya ni Romeo at Juliet. Wala na daw maikukumpara sa pagmamahalan ng dalawang yun.

Pero kung ako yung tatanungin. Kaya kong ikumpara si Lisa at Jungkook sa sikat na star-crossed lovers na si Romeo at Juliet. Bakit? Kasi kung titingnan mo yung kinang sa mata nilang dalawa kahit magkatinginan lang sila. Ramdam mo na kung gaano kalalim yung pagmamahal nila sa isa't isa.

Lalong lalo na si Jungkook, tuwing hahawakan niya yung Lisa ay para bang babasaging bagay ito na hindi niya hahayaang masira at hindi niya hahayaang bitawan dahil natatakot siya na baka mawala sa kanya, yung kinang sa mata niya, yung malawak na ngiti niya kapag nakikita niya si Lisa at yung sobrang lalim na pagmamahal niya na walang wala kung ikukumpara sa pagmamahal niya sa akin.

Kapag mag-isa lang ako usually ay nakaearphone ako, pinapanuod ko lang yung dinadaanan ko hanggang sa makababa na ako ng bus, pero ngayon iba yung ginagawa ko. Sa kanilang dalawa lang ako nakatingin, hinahayaan kong masira ulit ng paulit-ulit yung sarili ko, masakit pero hindi ko kayang tigilan.