လကုန္ရက္နီးလာၿပီဆိုေတာ့ luhanတေယာက္မ်က္မွန္ဝိုင္းႀကီးတပ္ကာ ဂဏန္းေပါင္းစက္တေတာက္ေတာက္ႏွိပ္ကာျဖင့္ အိမ္အသံုးစရိတ္အားတြက္ခ်က္ေနေလရဲ႕
မိတာခ မီးဖိုေခ်ာင္းသံုးစရိတ္ သူေဆးခန္းျပရတဲ့စရိတ္အျပင္ ဘာဘာညာညာကုန္ထားတာေတြကိုပါ တြက္ခ်က္ေနေလသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္လမကုန္ခင္ငါးရက္အလို ႀကိဳေဆာင္ရသည့္မီတာခႏွင့္ တလစာစားစရိတ္တို႔အား စာအိတ္ေလးထဲေသခ်ာခြဲထည့္ျခင္းျဖင့္ သူ႔ရဲ႕တြက္ခ်က္ျခင္းအစီအစဥ္ၿပီးဆံုးသည္။ သည္လိုအသံုးစရိတ္တြက္ခ်က္မွသာ ဝင္ေငြထြက္ေငြမ်ွတမႈ႐ွိမ႐ွိသိရမွာ ဒါမွပိုသံုးမိတာ႐ွိရင္ေလ်ာ့သံုး စုသင့္တာစု အဲ့လိုလုပ္မွေရ႐ွည္အဆင္ေျပမွာ
luhanကအိမ္စရိတ္အကုန္ကိုသူ႔ဆိုင္ကရ႐ွိတဲ့ အျမတ္ေငြနဲ႔သံုးၿပီး sehunရတဲ့လစာကိုေတာ့ေနာင္ေရးအတြက္ ဘဏ္စုေငြစုသည္။ အဲ့လိုလုပ္မွလဲျဖစ္မွာေလ
oh sehunတို႔က ဒီလိုကိစၥေတြေတြးပူတက္သူ စိတ္ဝင္စားသူမဟုတ္ေခ်။ သူကိုယ္တိုင္လဲအစကစိတ္ဝင္စားတာမွမဟုတ္ဘဲ ommaသင္ျပမႈေၾကာင့္သာ ေငြကိုဘယ္လိုကိုင္တြယ္သံုးစြဲးရမယ္ဆိုတာ သိေနတာ။
မာတာမိခင္ရဲ႕ေက်းဇူးေတြ😁 luhanလုပ္သမ်ွ ေဘးမွာထိုင္ၾကည့္ေနတဲ့ommaလဲ အေက်နပ္ျကီးေက်နပ္ေနတာ
ညေနေရာက္ေတာ့ထံုးစံအတိုင္း sehunရံုးဆင္းလာပါၿပီ တေယာက္ထဲေကာ့ေတာ့ေကာ့ေတာ့ျဖင့္ ကားေပၚကဆင္းလာတဲ့sehun
"သားသားေရာ....."
kyungsooေလးအားမေတြ႔သျဖင့္ luhanေမးလိုက္တာျဖစ္သည္။ သည္ေန႔ကသားသားမူႀကိဳျပန္တက္သည့္ေန႔
"ဟာ....ဟုတ္သားပဲ....ကိုေမ့သြား...."
"ဘာ!!!!..."
sehunစကားအဆံုးluhanေရာluhanအေမပါ ေအာ္ေတာ့သည္။ စိတ္ပူၿပီေလ
"Oh sehun မင္း.... ကိုယ့္သားကိုေမ့စရာလား....သားသားတေယာက္ထဲေၾကာက္ေနေတာ့မွာ...ကေလးကမင္းကိုေမ်ွာ္ေနရွာမွာ...မင္းဟာေလ....ကေလးတခုခုျဖစ္လို့ကေတာ့..မင္းနဲ႔ေသခန္းျပတ္ပဲ....ဟင့္...😢"
sehunလဲluhanစကားက္ိုျပန္မေခ်ပႏိုင္ သားကိုသြားေခၚရန္ကားေပၚအျမန္တက္လိုက္ေတာ့ ေဘးကေနလိုက္တက္လာသည့္luhan မ်က္ရည္တစမ္းစမ္းနဲ႔
