Η Αρχη του Τελους

301 24 1
                                    

Σκεψεις Λιν

Συνεχισε να βρεχει για την υπολοιπη μερα. Σαν ο καιρος να αντικατοπτριζε τα συναισθηματα του Ντερεκ.

Μετα απο πολυ ωρα σηκωθηκε απο τον κορμο που καθοταν και πλησιασε εμενα και τους υπολοιπους λυκανθρωπους.

Πηρε μια βαθια ανασα και μας κοιταξε.

-Υπαρχουν δυο ειδη αρχηγων. ειπε. Ο ενας απ' αυτους νοιζεται μονο για τον εαυτο του και οχι για την αγελη του. Ο δευτερους μονο για την αγελη του και οχι για τον εαυτο του. Εσυ ποιος θες να γινεις; Εγω παντως ξερω.

Υπηρχε μια νεκρικη σιωπη μετα απ' τα λογια του.

Καποιοι καταλαβαν τι ειπε και εσκυψαν το κεφαλι σε ενδιξη σεβασμου, ενω αλλοι κοιταχτηκαν μεταξυ τους παραξενεμενοι.

-Αυτα. συνεχεισε ο Ντερεκ. Ηταν τα τελευταια λογια του πατερα μου. Με εκανε αρχηγο και ηξερε ποιος απ' τους δυο θα γινω. Πιστεψε σε μενα και δεν θα τον απογοητευσω. Για να τα καταφερω ομως, για να καταφερουμε να επιζησουμε απ' την μαχη που πλησιαζει, θα χριαστω την βοηθεια σας. Θελω να βρουμε ολους τους λυκανθρωπους που ειναι κατα του Μπλακ. Να φτιαξουμε μια αγελη με ολους αυτους και σας. Ετσι κι αλλιως οι φυλακες επεσαν δεν υπαρχουν ορια και περιορισμοι. Και ποιος νοιαζετε αν σε μια αγελη υπαρχουν Γκρει, Μπραουν, Γουαιτ και Μπλακ; Ειμαστε ολοι λυκανθρωποι και ολοι θελουμε απλως να ζησουμε. Ειστε μαζι μου;! φωναξε μεσα στην καταρακτοδη βροχη.

Φωνες και ιαχες ακουστηκαν απ' τους λυκανθρωπους που ηταν μαζεμενοι στο δασος.

-Ωραια. ειπε ο Ντερεκ με ενα χαμογελο στα χειλη και αναπτερωμενο το ηθικο. Αυριο αυτη την ωρα σε αυτο το μερος θα μαζευτουμε μαζι με οσους βρικαμε και θα φτιαξουμε ενα σχεδιο γιατι ειμαστε πολλοι λιγοτεροι απο τον στρατο που φτιαχνει ο Μπλακ, αυτος εχει και τους ανθρωπους. Καταλαβατε ολοι; ρωτησε με δυνατη φωνη για να ακουγεται.

Παλι οι λυκανθρωποι που ηταν μαζεμενοι φωναξαν και σιγα σιγα αρχισαν να φευγουν.

Εγω, ο Ααρον, ο Σεμπαστιαν και η Τζειν πλησιασαμε τον Ντερεκ και σταθηκαμε γυρω του.

Οι γονεις μου καθοντουσαν σε ενα βραχο μακρυα μας και συζητουσαν σιωπηλα, ενω δακρυα απειλουσαν να χυθουν απ' τα ματια της μητερας μου.

Εκανα ενα βημα για να τους πλησιασω ομως ενιωσα ενα χερι να με πιανει σφιχτα απ' το μπρατσο.

Ο Λυκος Της Λιν - Βιβλιο 2οWhere stories live. Discover now