Sa Likod ng Kamera (Completed)

63

I believe happiness is a choice, and I choose to be happy! Whatever is happenning now has reasons. And I hope these reasons are worth the sacrifice.

Have a good night sleep mga amigas!

But before that, basa muna ng update.

Don't forget to vote! We're still here! Are you?

Binitbit niya ako papunta sa villa namin. Di na ako nagpumiglas. Di rin naman ito makikinig. Isa pa, at least I was saved from walking dahil kinarga niya akong parang sako ng bigas.

As soon as makapasok kami sa villa, inalapag niya ako sa couch. Umupo ako at humalukipkip.

"O ano ng gagawin natin?"

"Mag-usap! Mag-uusap tayo kase ang tigas ng ulo mo at ayaw mo akong pakinggan. Pinairal mo na naman yang pagiging overthinker mo!"

"O e bakit? Ano pa ba ang dapat kong isipin?"

"Hindi mo ako pinatapos magsalita. Basta pinalayas mo na lang ako ng basta-basta!"

"E ayoko ngang marinig yang sasabihin mo!"

"Paano tayo magkakaayos kung ganyan ka?"

"Bakit may aayusin pa ba tayo?"

"Meron!"

"Ano?"

"Mag-asawa tayo!"

"So?"

"Dapat makinig ka muna bago ka kumuda!"

"Simulan mo na. Ayusin mo lang! Binabalaan kita! Kapag di ko nagustuhan yang sasabihin mo, humanda ka! Bubugbuhin kita!"

"Napakabayolente mo na! Dati di ka ganyan!"

"E ikaw naman nagturo sa akin ng ganito!"

"Kelan?"

"Eto! Naiirita ako sayo! Magsalita ka na!"

"Eto na po..."

Nanahimik ako. Bumuntung-hininga siya.

"Ang tagal ha! Di mo ko binabayaran na makinig sayo."

"Ibibili kita ng ice cream mamaya. Makinig ka na."

"Okay.."

"Meng, ayoko na ng ganito. Nahihirapan na ako."

"Iyan naman pala. Bakit ginugulo mo pa ako? Ako na nga unalis diba? Ang kulit ng lahi mo, Tsong!"

"Sinabi ng makinig ka muna e. Di ko maituloy, pinangungunahan mo ako."

"Sorry naman..Dami mo kaseng pasakalye. Tapusin mo na!"

"Anong tapusin?"

"Eto! Nakakainis ka na ha!"

"Wala akong tatapusin. Bakit ko tatapusin? Asawa kita. Mahal kita. Kaya nga kita pinakasalan diba?"

"Weh? Di nga?"

"Tinamo ka! Bakit ano ba akala mo?"

"Iiwan mo na ako!"

"Ay tanga!"

"Tanga ako? Sapok gusto mo?"

"Ayan... Kase ayaw munang makinig. Eto kase iyon, Mahal kita. Mahal na mahal. Ayoko na nag-aaway tayo. Ayoko na magkahiwalay tayo. Gusto ko ng makipagbati sayo. Kaya nga ako pumunta sayo noon e. Ano ba iniisip mo?"

"Ha?"

"Anong naisip mo? Nakikipaghiwalay na ako sayo?"

"Oo."

"Ay tanga nga!"

"Hayup ka,bawiin mo yan!"

"Ok sorry na. Kase naman asan na yun pag-uusapan ang problema?"

"Eh kase naman. Malay ko ba? Sorry na. So di ka makikipaghiwalay?"

"Hindi! Ayoko! Di ko pati kaya!  Mahal na mahal kita e." Naiyak ako sa sinabi niya. Niyakap niya ako.

"Ang tanga ko. Sorry. Kala ko di mo na ako mahal."

"Mahal na mahal kita. Tatandaan mo iyan. Nagpunta ako sayo dati kase narealize ko na mali ako. Nagagalit ako sayo dahil ayaw mong sumunod sa akin pero di ko naisip na kaya ko lang ginagawa ko iyon kase sinusunod ko ang sinasabi ng iba. Yung kagustuhan kong maging maganda tingin nila sa akin, akala ko tama. Di ko alam, binabago ko na yung ikaw. Yun mga gusto mo, hindi ko na iniisip basta maging maayos lang ang tingin nila sa akin.Sorry mahal. Sana mapatawad mo na ako."

"Eh yun Rina? Kala ko kayo na."

"Hindi ah! Di ako tumitingin sa iba. Ikaw lang. Mahal na mahal kita."

"Pangako?"

"Promise."

"I love you! Namiss kita."

"Ako din. Tara na. Doon na tayo sa kwarto."

"Pahingahin mo muna ako mahal. Nakakapagod ang biyahe."

"Sige. Pero mahal, sana di na tayo mag-away. Ayoko na ng ganito. Di ko na kaya."

"Okay."

"Di ka na magjump into conclusions?"

"Di na."

"Promise?"

"Promise!"

A/N Dito na muna ako. Masakit sa loob na magbasa sa IG. Kaya pala kanina bago ako namalengke, kinakabahan ako. Eto pala iyon. I hope malagpasan ng lahat ito.

Pero on the contrary, excited ako sa ganap bukas. Ano kaya ang magiging set up. Malaman sa Eat Bulaga kung ganun pa rin si Alden kay Maine. Kung pakilig pa rin o mabago na ang lahat.

No proofread.