My Heartless Ex Husband

Chapter 3

"So.. you're here to find a job huh, I'm sorry but we're not hiring. "

Walang emosyong sabi niya at sabay tumalikod.

Ngunit desidido na'ko
kailangan kong kapalan ang mukha ko o sa lansangan na talaga ako pupulutin.

Kailangan ko rin na ipaliwanag sa kanya ang lahat.

Maiintindihan ko kung hindi niya man ako mapatawad pero atleast sinubukan ko.

"Simon please kahit anong trabaho tatanggapin ko."

Unti-unti siyang lumingon.

"Kahit ano?"

Sa tono pa lamang ng kanyang pananalita ay alam ko na nama'y hindi siya magandang binabalak.

Pero dahil sa desidido na ako..

"Oo kahit ano."

"Okay, starting tomorrow you will become my personal assistant and my personal slave."

Teka ano daw?

"W-what do you mean by that P-personal slave? "

naguguluhang tanong ko.

Hindi ko talaga alam ang gusto niyang iparating at gusto ko sana na ipaliwanag niya sa akin pero imbis na sagutin ako ay nginitian lang ako nito.

"Bakit ayaw mo?"

Akmang tatalikuran na naman niya ako .

At dahil kailangan ko nga itong trabaho ay wala akong magagawa..

"P-payag nako."

"Okay let's go to my office and talk about the contract."

Tahimik na nakasunod lang ako sa kanya hanggang sa marating namin ang kanyang opisina .

walang imik akong nakasunod sa kanya ng magsalita siya

"Should we do our contact now?"

Hindi ko pa lubos nakukuha ang sinabi niya nang bigla na lamang niya akong tinulak sa malapit na sofa at marahas na hinalikan

"Si--simon pl-ease I'm begging you.."

Hindi niya ko pinakinggan at tuloy tuloy lamang siya sa kanyang ginagawa. Halos magdugo na ang aking mga labi at puro sakit lamang ang nararamdaman ko at di ko na namalayan na wala nakong saplot .

"Stop acting like you don't want it bitch. This is the reason why you left me right? Kase hindi ako magaling?"

Sunod sunod na ang pag patak ng aking luha ngunit hindi siya natinag at marahas na pinasok ang kargada niya saakin.

Halos umalingaw-ngaw ang boses ko sa buong kwarto dahil sa sakit

"Oh fuck you're so tight!"

sunod-sunod ang pagpasok na ginagawa niya habang ang kamay naman niya ay abala sa paglamas sa aking dibdib at hindi ko na alam kung saan pa ako kakapit .

Pabilis ng Pabilis ang kanyang pag ulos at nararamdaman ko na malapit na siya sa kasukdulan nang matapos ay agad siyang nagbihis at tumayo.

"Kulang pa to Pxiantine kulang pa. Sisiguraduhin ko na doble ang sakit na mararanasan mo doble pa sa pagiging miserable ko nang iniwan mo ako. Wala ka nang takas pa."

walang bahid ng pagsisi ang mukha niya at lumabas lamang ng silid.

Hindi ko na alam kung tama pa ang naging desisyon ko na sa kanya lumapit.

Tuluyan na sigurong napasukan ng hangin ang ulo ko dahil sa kabila ng pambababoy na ginawa niya sakin ay hindi ko magawang magalit sa kanya.

I made him like that so i will take the responsibility ibabalik ko ang dating Simon na kilala ko.