In 𝓛𝓸𝓿𝓮 Again[j.jk]

-(18)-

Το επόμενο πράγμα που ήξερα, ήταν ότι και οι δύο βρεθήκαμε μέσα στο σπίτι μου, με τα μαλλιά μας ανακατεμένα και τα χείλη μας πρησμένα και κόκκινα από τα παθιασμένα φιλιά μεγάλης διάρκειας.

Το σπίτι ήταν άδειο. Το ζευγάρι που μέχρι πριν μου έκανε παρέα, έφυγε την ώρα που εγω κυνηγούσα τον μελαχρινό μπελά και πλέον ήμασταν μόνο εγώ και αυτός.

Με έπιασε ξανά από την μέση και με έφερε κοντά του, συνεχίζοντας αυτό που αφήσαμε για λίγο.

"Δεν ξες πόσο μου έλειψε όλο αυτό. Πόσο μου έλειψες." ψιθύρισε ανάμεσα στα φιλιά μας.

Τον διέκοψα καθώς τραβήχτηκα και τον κοίταξα κατάματα. Ήταν σκοτεινά και δεν μπορούσα να τον διακρίνω καλά, αλλά τα μάτια του ήταν εμφανές αφού γυάλιζαν από το λιγοστό φως του δρόμου να μπαίνουν από τα παράθυρα του σπιτιού.

"Έχεις σκεφτεί πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν δεν με άφηνες;" τον ρώτησα εξεταστικα. Εκείνος φανηκε να μην περίμενε να τον ρωτήσω κάτι τέτοιο.

"Αναγκάστηκα να σας αφήσω. Και πίστεψε με, το να σε αφήσω ήταν το μεγαλύτερο μου λάθος."

"Και που ξέρω ότι δεν θα το ξανακάνεις;"

"Δεν-"

Πήγε να ολοκληρώσει αλλά τον διέκοψε μια λεπτή και γλυκιά φωνή, να φωνάζει όλο ενθουσιασμό.

"JUNGKOOK!" φώναξε και μετά από αυτό άρχισε να γελάει και να τρέχει προς το μέρος του.

Ήταν η κόρη μας.

Ο Jungkook απομακρυνθηκε ελάχιστα από το πλευρό μου, και άνοιξε τα χέρια του για να αγκαλιάσει την Aria.

Τους παρατηρούσα από πάνω μέχρι κάτω.
Έμοιαζαν τρομαχτικά πολύ τελικά.
Δεν θα είχα καμία απορία εάν στην τελική ο Jungkook το κατάλαβε από μόνος του.

"Που ήσουν;! Μου έλειψες!!" είπε με τα μικρά της χέρια να τσιμπούν τα μάγουλα του και τον ίδιο να γελάει.

"Είχα κάτι δουλειές να κάνω! Τώρα όμως είμαι εδώ!" είπε χαμογελαστός ενώ με κοίταξε.

Ένιωσα τα μάγουλα μου να καίγονται για ακόμα μια φορά και γύρισα το βλέμμα μου αλλού για να κρύψω το χαμόγελο μου.

Μία άλλη όψη μας κέντρισε την προσοχή.

"Θεέ μου, είστε τόσο θορυβώδης." είπε ένας νυσταγμένος Taehyung ενώ έτριβε τα μάτια του.
Ο Jungkook τον κοίταξε περίεργος.

"Oh Jungkookie!" είπε έκπληκτος ο Taehyung όταν τον πρόσεξε στο δωμάτιο αλλά παρόλα αυτά του χάρισε ένα τεράστιο χαμόγελο.