Hospital for souls

23

~Will tomorrow ever come? Will I make it through the night? Will there ever be a place for the broken in the light?~

     Hij haalde de geïmproviseerde blinddoek voorzichtig voor mijn ogen weg en liet het op de grond vallen, waarna hij naast me ging staan. Mijn ogen verkende de kamer waar we in stonden en het kwam me vaag bekend voor. Na diep in mijn geheugen te hebben gegrift herinnerde ik het me weer. Ik stond ik de grote hotelkamer waar hij me eerder naartoe had gebracht omdat ik maar bleef zeuren over het feit dat ik geen fatsoenlijk bed had en ik in een warm bad wilde. Een zwakke glimlach kroop over mijn lippen en ik ging licht tegen hem aanhangen. Al mijn woede was op slag verdwenen. Hij sloeg zijn arm om me heen en knikte naar het bed. 

     Mijn blik viel op vier jongeren tussen de zeventien en eenentwintig zo aan hun uiterlijk te zien. Er zaten twee meisjes en twee jongens beduust voor zich uit te kijken. 'Je mag er twee kiezen,' fluisterde Michael in mijn oor, en al keek ik hem niet aan, ik wist dat hij weer die sadistische glimlach op zijn gezicht had. 'En je kunt met ze doen wat je wil. Ze zullen het zich morgen toch niet herinneren..' 

     Michael knipte in zijn vingers en de jongeren stonden allemaal tegelijk op, alsof ze robots waren en zo waren afgesteld. Hij leidde me naar het bed toe terwijl de jongeren met gelijke passen naar de plek liepen waar wij zojuist stonden. Michael liet zich op het bed vallen en voorzichting liet ik me naast hem zakken. Hij maakte een afkeurend geluidje waarna hij me op zijn schoot trok, met mijn rug tegen zijn borst. Hij legde zijn hoofd op mijn schouder en knikte.

     Op dat moment stapte het meisje aan de rechter kant naar voor. 'Manon is negentien en is hier op klassenuitje. Ze komt origineel uit Engeland,' zei Michael. Het meisje draaide een rondje, waardoor haar lange blonde krullende haar vrolijk om haar heen danste. Ze had een wijd naveltruitje aan waardoor een glimmend steentje in haar nagel zichtbaar werd. Haar onderlichaam werd gesierd door een nauwsluitende skinny die lichtelijk uiliep aan de onderkant met plooitjes doordat de broek iets te lang was. Ze had matzwarte pumps aan met open teentjes. Ik richtte mijn blik op haar gezicht, op haar zachte gelaatstrekken. Ze zag er niet bepaald uit als negentien. Haar kleding deed haar ouder lijken, maar haar wangen waren vol en donkerroze door de lading blush die ze erop had gesmeerd. Haar gezicht had een oranje gloed en door de lijn die haar voorhoofd van haar haar scheidde kon je duidelijk zien dat het foundation was. Een dikke laag mascara was in haar wimpers gemeert en vormde hier en daar wat klontjes. Onder haar lichtblauwe ogen was eyeliner aangebrach, wat uit was gelopen en donkere kringen achterliet. Ik trok vol minachting mijn neus op. Als je niet met make-up om kan gaan, blijf er dan vanaf. Ze deed me denken aan een veertien-jarige die een hopeloze poging deed een 18+ disco binnen te komen. 

     Manon zette een stap naar achter, waarna een ander meisje naar voor stapte. 'Jussi is zeventien en is hier met haar moeder heenverhuisd op vier-jarige leeftijd. Ze is een Braziliaan van originele.' Jussi draaide een rondje en net als bij Manon zwierde haar haar vrolijk om haar heen. Jussie was het tegenovergestelde van Manon. Jussi was iets korter en had meer vlees op haar botten. Ze was niet dik, maar ook niet vies dun. Ook dit meisje had een navelpiercing zag ik door haar strakke t-shirt heen en ze droeg een lichte skinny, die mooi uitkwam bij haar getinte huid. Haar voeten werden gesierd door wit met roze Nike Air's. Jussi's gezicht was minder kinderlijk dan die van Manon, en ze droeg ook niet veel make-up. Een dun laagje mascara, en daar bleef het bij. 

     Toen Jussi naar achter stapte, stapte een jongen met kort, vuil blond haar naar voor, dat in stekeltjes omhoog stond, naar voor. Hij had zijn handen nonchalant in zijn broekzakken gestoken, die behoorlijk laag -te laag naar mijn zin- op zijn heupen hing. 'Dit is Eric, een ras-echte klootzak. Hij is zeventien jaar en komt uit Nederland. Hij heeft me op straat bijna in elkaar geslagen toen hij tegen me aan liep.' Ik bekeek zijn gezicht, naar zijn strakke gelaatstrekken, met name zijn jeukbeenderen en kaak, waarna mijn blik op zijn ogen viel. Hij keek me met ongeïnteresseert aan met zijn onmenselijk groene ogen. Lui draaide hij een rondje waardoor ik een uitzicht had op zijn groen-blauwe Björn Borg boxershort. Bah.

     Michael grinnikte toen Eric een stap terug zette en de laatste jongen naar voor stapte. Hij had lang haar dat voor zijn linker oog viel en keek me met zijn rechteroog doordringend aan, alsof hij wel doorhad wat hij deed, maar het niet kon stoppen. Alsof hij wist wat er zou gaan gebeuren met hem en zijn lotgenoten. 'Dit is Shin. Hij is twintig jaar en komt uit Japan. Hij is hier voor zijn studie.' Shin sloot zijn ogen en draaide langzaam een rondje, waarna hij zijn ogen weer opende en me met dat ene oog weer aanstaarde. Hij had een crêmekleurig jack aan met daaronder een basic zwart shirt. Hij droeg een simpele spijkerbroek en zijn voeten werden gesierd door zwarte Converse. 

     'Dus.. Kies maar,' zei Michael, die zijn lippen tegen mijn nek drukte. Een rilling liep over mijn rug toen zijn fijne lippen mijn huid streelde. 'Of je moet ze samen met mij willen delen, dan heb je er vier..' mompelde hij tegen mijn nek. Ik sloot mijn ogen en een vredige zucht verliet mijn lippen. Hoe kon ik ooit boos blijven op hem? Hij had vier totaal verschillende jongeren van straat geplukt voor mij en me weer terug naar het hotel gebracht, naar de bewoonde wereld. Ik opende mijn ogen weer en richtte mijn blik op de jongeren die voor me stonden terwijl ik Michaels lippen tegen mijn nek probeerde te vergeten. Of zijn prachtige borst tegen mijn rug. Zijn slanke witte handen op mijn middel. Zijn geslachtsdeel tegen mijn achterste. God, vraag het me niet hoe ik me heb kunnen concentreren terwijl de jongeren zich showde..

     Michael begon te grinniken met zijn lippen nog altijd tegen mijn nek gedrukt, wat een tintelend gevoel achterliet. 'Delen,' mompelde ik terwijl ik mijn hoofd in mijn nek legde en genietend naar het plafond staarde. Hij schraapte zacht met zijn tanden over mijn nek, waardoor ik weer rilde en een zachte kreun mijn mond verliet. Voorzichtig verplaatste hij me van zijn schoot op het bed, waarna hij opstond en hand naar me uitstak. Ik pakte zijn hand aan en ging recht staan, waarna ik me naar de jongeren liet leiden. 

     Hij liet mijn hand los waarna hij achter Shin ging staan en zijn half-lange haren uit zijn nek veegde en daar weg hield. 'Ruik,' zei Michael zacht. Shin sloot zijn ogen terwijl ik me naar hem toe boog en mijn gezicht tegen zijn nek drukte. Ik snoof en werd duizelig van verlangen. Met zijn vrije hand ging Michael weer over Shin's nek heen. Eerst dacht ik dat hij wat loshangende plukken uit zijn nek streelde, maar nog geen seconde later vulde de kamer zich met een bedwelmende zoete geur. 

     Een steek ging door mijn tandvlees en tot mijn verbazing realiseerde ik me dat mijn hoektanden door waren gekomen. Ik ging met mijn tong  over mijn hoektanden, over de puntjes, die mijn tong lichtelijk schraapte. Mijn verbazig verging snel tot bloedlust toen ik weer inademde en de heerlijke geur van Shin's bloed mijn zintuigen prikkelde. Ik vloog op de jongen af klapte tegen hem aan toen Michael een stap achteruit deed. De jongen verloor zijn evenwicht door de kracht van de klap en viel achterover op de grond. Ik landde op zijn middel en klemde mijn benen strak tegen zijn ribben aan en boog me voorover, over de jongen heen, waarna ik mijn tanden door zijn nek heen boorde.