Mbreteresha e detit

8

"Perplasi timonin e asaj makine,dhe mbeshteti koken ne duart qe i mbante ne timon! Ndjehej e lodhur! E merzitur! E shkaterruar! Si kishte mundur ai te mashtronte ate,te luante me ndjenjat e saj! Ti pohonte me mjera her qe ata ishin vetem dy,por ne te vertet ai akoma nuk kishte harruar ate! Dashurin e pare! Ate dashuri qe e poshteroi ai nuk e kishte harruar! Ajo pjese ku ata ishin duke u puthur do i ngeli ne mendje! Nuk do mundet dot te harroj ate fragment! Nuk do mundet!

Ngriti koken dhe fshiu syte! Akoma lotet nuk kishin pushuar! I fshiu shum here! Por sirisht ata nuk pushonin!

-Qetesohu Angela!!-fliste me veten teksa u largua nga ai vend!
..

-Mjaft Klaudia! Dil nga zyra ime dhe mos te shof dhe njeher ketu! "-i bertiti ai me nje ze pak te lart!"

Ajo nuk foli! I qeshi leht dhe u largua!

-Dreq kjo femer! Kur do me lej rehat kur? Fliste me vete ai!

Sapo u be gati te cohej Laura hyri ne dere!

-Zoti Angelo ka arrdhur nje dosje per ju!

-Ok leje ne tavoline! Ka pyetur ndonje njeri sot per mua?

-Pervec vajzes qe errdhi sot,askush tjeter!

-Kush vajze?  -E pyeti i habitur Angelo!

-Ajo qe u takuat sot!

-Sot? Nuk jam takuar me asnje!

-Si? Por ajo pyeti per ju! Dhe kur iku ishte e merzitur!

-Si quhej ajo?

-Mhh Angela,po Angela!

-Angelaa??
Kjo ishte nje shaka! Dreqin ajo kishte qen aty! Moss! Ajo do ket menduar se Klaudia me puthi?? "Keto mendime i vinin ndermend teksa me vrap u largua nga kompania"
..
Ndodhej para shtepis se Angeles dhe i ra ziles!
Ajo doli,ishte pergjumesh! Ose kishte qare aq shum! Syt i ishin enjtur dhe ishte veshur me nje bluz te shkurter ne ate te ftoht qe bente jasht!

-Angela je mire? -e pyeti ai teksa ju afrua per ta perqafuar!
Por ishin duart e saj qe e ndaluan!

-Mbaroi! -i tha ajo ftoht! I tha mbaroi dhe nuk e la me te flasi sepse i perplasi deren ne fytyr! E la serisht aty! Serisht nuk i besoi!
Per dreq cfare do besonte? Ajo e pa me syt e saj! Ndoshta e pa gabim! Por ju duk shum qarte qe ata po putheshin!

Ajo shkoi drejt shtratit te saj dhe u shtri! Qante me ze te ulet! Lotet e pabindur lagen jastikun e saj aq shum ate nat! Gjumi e mori nga ora 12!

Ndersa ai ishte akoma jashte! Pavarsisht ores ai ishte serisht aty ne ato stola qe sapo ishin vendosur ne ate rruge!
Ndjeu disa hapa! Ngriti koken dhe ndeshi shikimin e nje djali! Ishte ai
Miku i tij me  i mire! Ai qe kishin lindur ne nje dite! Ishin rritur ne nje lagje dhe kishin shkuar ne nje shkolle!  Derisa ai nje dit u largua! Ishin ne klasen e 8 kur Brajan iku! Dhe qe ateher ata nuk kishin folur kurre me!

-Bra.. Brajan? -e pyeti Angelo me veshtiresi!

-Angelo? Vella?

Ai e perqafoi fort,nje perqafim miqesor qe i kishte munguar aq shum!

-Ti? Sa vite pa u pare Angelo? Sa me ka munguar ajo shoqeria jote?

-Bra dhe mua! Mke munguar aq shum! Ditet e para te ikjes tende mu duken si vite! 

-Epo un jam ketu tani! Nuk iki kurr me!

-Seriozisht?

-Po angelo!

-Vellai im bukurosh! Hajde tani me fol per jeten ne Londer! 11 vite ne Londer o plak!

-11 vite qe mezi kan kaluar,po mos ishte per ato pjeshkat me beso sdo rrija as nje vit!