13

256 32 19
                                    

Po i jepnin lamtumiren e fundit mamas se tyre dhe te dy ishin te mbeshtetur ne njeri tjtetrin teksa njerzit vendosen lulet ne varrin e saj dhe largoheshin duke then vetem fjalen 'Ngushellime'
I falenderonin te gjithe derisa dikush u shfaq aty,nje vajze e veshur me te zeza dhe me syze Angelo e njohu.
E njohu sapo e pa kur ajo ishte aty mes njerezve. Por nuk shkoi pran saj.
Ndoshta kishte nevoje per nje perqafim te saj ose ndoshta deshironte ti bertiste asaj,ti bertiste dhe gjithe ate inat ta nxirrte tek ajo. Por nuk beri asgje!
Qendroi aty pran Motres se tij derisa te gjithe njerzit iken.

-Melisa hajde te te coj tek makina,do semuresh.-I tha Angela dhe ajo pranoji duke kapur doren e Angeles dhe iken.
Ngeli vetem Angelo aty,i ulur ne varrin e Babait dhe Nenes se tij! Zoti ja kishte marre ata dy ne nje kohe te shkurter.
-Angelo?-Degjoi nje ze qe e therriti dhe ktheu koken.
Ate ze e njohu por mendoi se mos ndoshta gabim e degjoi.
Ishte ajo! Klaudia e tij.
Klaudia qe ate e kishte shkaterruar,e kishte denuar ne menyren me te keqe te mundeshme.

-Cfare do?-I tha Angelo ftohte por ajo nuk tha asgje,shkoi drejt tij dhe nje perqafim i dha.

Angelo kishte ngelur pa fryme,zemra po i rrihte dhe duart rreth belit te saj i afroi.
E perqafoi dhe ai! Ishte gabim edhe ai e kuptonte,por per dreq dicka e terhoqi ate drejt saj dhe e shtrengoi ne krahet e tij.
E nderkohe dy sy te tjere ata po i veshtronin.
Ishte ajo! Angela qe cdo gje kishte pare.
Syt i ishin mbushur me lot dhe kete ndjenje nuk po e kapercente dot.
Ai po perqafohej me dike tjeter. Dhe kete her nuk do kishte nevoje as per sqarime dhe as per mohime.
Ai nuk mund ta mohonte sepse ajo e pa me syt e saj.
U largua nga aty me vrap dhe me lotet ne sy.

E ndersa Klaudia fitimtare kishte qeshur kur kishte pare gjendjen e Angeles. Ja kishte dale ti largonte pak.
Tani deshironte qe Angelon ta kishte te sajin dhe te ndahej nga Aldo.

-Nuk eshte mire,Klaudia me qendro larg.-I tha Angelo dhe u largua.

-Shihemi se shpejti dashuri.-I bertiti ajo dhe Angelo iku duke mos i kushtuat me rendesi fjaleve te saj.
Ishte penduar qe e kishte perqafuar. 'Dreqin cfare do i them Angeles tani'-Fliste me vete teksa shkoi prane makines ku ba vetem Brajanin me Melisen.

-Ku eshte Angela? U tha ai.

-Ishte e merzitur,iku.-I tha Melisa.

-Dreqin!-Bertiti ai dhe duart i perplasi ne makine.

-Cfare ke Angelo?-I tha Brajan.

-Angela me ka pare duke u perqafuar me Klaudian.

-Cfare? Ku e takove Klaudian ti?-I tha Brajan dhe Angelo sqarime nuk i dha me.

-Kujdesu per Melisen.-I tha ai dhe u largua drejt makines,deshironte te takonte Angelen,po ku? Dhe cfare do ti thoshte? Cfare do mohonte nese ajo e kishte pare me syt e saj te gjithe ate skene.
..
Brajan-Melisa

-Angelezo duhet te iki ne shtepi.-I tha Melisa duke e pare ne sy.

-Kam nje emer,quhem Brajan.-I tha ai.

-Me plasi mua,Brajan ka emrin qeni i komshiut tim.-I tha ajo duke e tallur.

-Acaruese!-Tha Brajan dhe hipi ne makine.

-Kush tha qe do e ngasesh ti?-I tha Melisa dhe ai hapi syte i habitur.

-Di ta ngasesh? Mos marresh ndonje kanal ne qafe te lutem tani e kam bler makinen.-I tha Brajan
Por ajo nuk e pyeti. Mori celesat e makines dhe e nxori Brajanin jashte!
Edhe u nis.

-Hei jam dhe un ketu? -Ku dreqin shkon? -I tha ai por ajo u zhduk dhe ai ngeli aty vetem.

-Ajo,ajo eshte acaruese-Bertiti Brajan dhe ndaloi nje taksi qe kaloi aty dhe iku.
..
Angelo-Angela

Sapo kishte mberritur ne shtepin e Angeles dhe i kishte ren ziles.
Po priste qe ajo te shfaqej ne dere,por jo. Serisht i kishte ren ziles dhe ajo serisht nuk ishte shfaqur.
Kishte hipur serisht ne ate pemen aty dhe kishte hyre nga dritarja.
E gjeti ate me kufje ne vesh dhe me syt e fryre nga te qarat.

-Je nje idiot"-i thoshte vetes dhe u afrua pran saj duke e prekur ne duar.
Por ajo nuk levizi,nuk e pyeti as se si kishte hyre aty,por vetem sa hoqi kufjet dhe rrinte si e ngrire.

-Me fal!-I thoshte ai dhe buzet e saj kerkoi,por ishte dora e saj qe e ndaloi.

-Mos! Mos guxo.-I tha ajo dhe ai u largua pak.

-Me fal.-I tha ai dhe u afrua serisht.

-Kete her mbaroi,shko tek ajo qe do Angelo,ose gjej dike tjeter per te harruar dashurine e pare.-I tha ajo dhe u ngrit nga aty duke shkuar drejt deres dhe ja hapi.
U kthye serisht ne krevatin e saj dhe u shtri.
Ai vetem e shikonte dhe kishte ngelur i ngrire.
U largua aty dhe hipi ne makinen e tij duke u larguar.

Arriti para atij vendi dhe me duar ne xhepa hyri ne ate sheplle.
Nxori varsen e tij nga xhepi dhe e shtrengoi ne dore.

-Mbreteresha e detit!-Pershperiti ai dhe varesen e shtrengonte ne duar.

Sot kishte humbur mamane e tij,ishte ndare nga Angela dhe kishte mbetur vetem,vetem i ulur ne ate shkemb dhe duke menduar,Duhej te ndryshonte dhe Klaudian ta harronte,dhe pse besonte se e kishte harruar,sot kur ajo e kishte perqafuar kishte ndjere mjera kujtime te riktheheshin.
Po Angela? Angela qe kur i kishte then ato fjale qe supozoheshin te ishin te verteta ai ishte lenduar dhe me shume!
A e donte ai vertet Angelen? Ajo i kishte falur zemren shpirtin trupin,cdo gje te sajen.
E ai deri tani nuk i kishte falur asgje pervec lendimit,e kishte lenduar cdo here dhe vetem per faj te Kaludias
Ajo femer duhej te zhdukej nga jeta e tij.

🔜

bestfrv234
adelajda1
_anavisaShabanii

Mbreteresha e detitWhere stories live. Discover now