Mbreteresha e detit

31

Ishte larguar e merzitur ate mengjes nga ai vend,me kembet qe nuk bindeshin qe te ktheheshin ne shtepi,dhe me lotet qe e shoqeronin ecte neper ato rruge te mbushura me njerez ate mengjes.
Ai kishte ikur,e per kete gje ndjehej aq keq,nuk mundi te bej dicka me shume,nuk arriti qe ta ndaloje.
Me koken ulur hapi deren e shtepise dhe per cudi asnje nuk ishte aty,me sy kerkoi per ndonje dhe pa vetem Klaren bashke me nje punetore qe punonte ne shtepine e tyre.
Drejt tyre shkoi dhe Klaren e perqafoi.. e ndersa Klara syt me lot i kishte.

"Cfare ke ti zemra ime." I tha Angela duke i dhuruar nje puthje ne koke.

"Kan ikur te gjithe,moren nje telefonate ne lidhje me Angelon dhe u zhduken te gjithe." Foli Klara dhe e merzitur uli koken.
E ndersa Angela ndjente se si zemra ti thyhej,ndjente se dicka e keqe kishte ndodhur,por cfare ishte ajo gje e keqe,kete se kuptonte.
E merzitur perqafoi Klaren dhe drejt gruas shikoi.

"Klara ti rri ketu me teten,un po iki sepse duhet te iki te puna." U mundua ajo qe mendjen ti mbushe Klares dhe me nje puthje qe i dha u largua nga ajo shtepi.
Sapo doli jashte me duart qe i dridheshin telefonin nxori,dhe numrit te pare qe ishte aty i ra.

"Alo Brajan,Angelo cfare ka?" E pyeti ajo  me ato fjale te thena aq shpejt dhe ne anen tjeter degjoi zerin e Brajanit teksa i thoshte ato fjale qe ishin si nje plumb per ate.

"Kan plagosur Angelon,eja ne spital." I tha keto fjale Brajani dhe e mbylli telefonin.
E ndersa Angela vrapoi per tek makina e saj,nuk i interesoi me asgje,dhe shikonte vetem rrugen drejt,nuk pyeti as per ato semafore qe me te kuq kaloi dhe te shajturat e atyre shofereve qe bertisnin qe ajo kishte rrezikuar per ti gjuajtur me makinen e saj.

Arriti ne spital dhe vrapoi duke hyre mbrenda,vrapoi per ne sallen e operacionit dhe aty pa te gjith ata,ishin te gjithe me nje shprehi te keqe ne fytyre,te gjithe rrinin te merzitur.

"Si eshte ai?" Bertiti Angela dhe drejt tyre vrapoi.

"Po presim qe te dale nga operacioni,plumbi ka prekur nje pjese te rrezikshme." I tha Brajan dhe me pas e perqafoi per ta qetesuar pak.

"Kush e beri kete?" I pyeti ajo dhe kete here Ejsi nuk heshti,te gjitheve u kishte then qe nuk i kishte pare,por Angeles deshironte qe ti thoshte,dhe pse ajo tashme do kuptohej se kush e kishte bere sepse ata te tre kishin perfunduar ne burg.

"Burri jot bashke me Aleksin dhe ate dreq Aldo Dreu." I bertiti Ejsi asaj dhe pa habi ne syte e Angeles,e cila u ul e shokuar ne ate stol dhe veten mallkonte,e urrente veten qe i kishte besuar Danielit.

"Por pse?" Pyeste veten Angela dhe lotet nuk i ndalonte dot me.
..

"Doktorr si eshte ai?" Pyeti Angela duke u afruar prane doktorrit qe i cili i vendosi njeren dore ne shpatull dhe i dha ate lajm qe ajo deshironte te degjonte.

"Gjithcka shkoi mire,ai shpetoji." E nga syt e saj dolen lot gezimi,po qante nga gezimi qe ai shpetoji.
Perqafoi Melisen e cila e lumtur bertiste dhe te gjithe te lumtur shikonin njeri tjetrin.

"Kur mund ta shoh?" E pyeti Angela doktorrin.

"Me vone,tashme e kemi cuar ne dhomen e tij." I tha Doktorri dhe duke i uruar nje sherim sa me te shpejt u largua.

Por Angela me nuk duroi shkoi drejt dhomes ku nderrohej gjithmone,dhe kostumin e doktorreshes e veshi.
Edhe ajo ishte nje doktorreshe ne kete spital,dhe do e kishte me te leht per te hyre ne dhomen e Angelos.

Hapi deren e asaj dhome dhe me hapa te shpejta u afrua prane Angelos,i cili i qete flinte ne ate krevat.

"Faleminderit zot,faleminderit qe nuk ma more." Fliste Angela dhe nje puthje ne balle i dhuroi.