Η Πεντάμορφη και τα Τέρατα

Κεφάλαιο 9

Η Κάθριν ήταν ήδη ξύπνια και ντυμένη την ώρα που μπήκε η Μπεθ. "Δεσποινίς είστε όρθια;" αναρωτήθηκε η υπηρέτρια. "Τι θα κάνω Μπεθ; Τι θα κάνω;". "Θα αλλάξετε φόρεμα γιατί αυτό δεν σας πάει;". "Τι;" η Κάθριν κοίταξε ξαφνιασμένη την ψιλή κοπέλα με τα μεγάλα μάτια "τι έχει το φόρεμα μου;". "Είναι πολύ καφέ" συνέχισε η Μπεθ. "Μα μου αρέσει το καφέ". "Είστε αρκετά λευκή και καφέ φόρεμα". Η Κάθριν την κοίταζε αποσβολωμένη. "Τι εννοούσατε;" έκανε η Μπεθ μια προσπάθεια να αλλάξει συζήτηση. Τα κατάφερε. "Είναι σε 4 μέρες η εκδήλωση, στην οποία πρέπει να πάω να βρω μια εγκληματία, που είναι ικανή να σκοτώσει οποιονδήποτε μπει στο δρόμο της. Και όταν λέω να βρω εννοώ να αναγνωρίσω την αύρα της, ικανότητα που δεν μπορώ να ελέγξω και την τελευταία φορά που το έκανα λιποθύμησα και έμεινα στο κρεβάτι μια ολόκληρη μέρα...". "Αναπνεύστε" την διέκοψε η Μπεθ. "Τι;" σταμάτησε να μιλάει η Κάθριν. "Σας συνιστώ να πάρετε μια αναπνοή". Η Κάθριν έκανε αυτό που την είπε η Μπεθ και κατάλαβε ότι την χρειαζόταν. "Ευχαριστώ πολύ". "Το πρωινό είναι έτοιμο δεσποινίς". "Εντάξει! Μπορώ να το κάνω!". Την χαιρέτησε και κατέβηκε στην τραπεζαρία.

"Τι κάνεις τέτοια ώρα ξύπνια;" ο Τζούλιους την πλησίασε τρέχοντας. "Κατέβηκα να φάω και να κάνουμε εξάσκηση" του έσκασε ένα χαμόγελο και πήγε προς το τραπέζι. "Πρέπει να ξεκουραστείς" συνέχισε εκείνος. "Νομίζω ότι κοιμόμουν μια ολόκληρη μέρα και κάτι ψιλά. Νομίζω ότι είμαι αρκετά καλά από ξεκούραση" κάθισε στο τραπέζι. "Που είναι ο Λούσιους;" ρώτησε παραξενεμένη. "Πήγε να κανονίσει κάτι δουλειές. Είσαι σίγουρη ότι θες να κάνουμε εξάσκηση;"κάθισε απέναντι της. "Ναι!" μπουκώθηκε με ένα κομμάτι τάρτα. "Μα τον Θεό! Αυτό είναι τέλειο! Τι είναι;". "Τάρτα φράουλα με σοκολάτα" συνέχισε να την κοιτάζει εξεταστικά. "Είναι τέλειο! Λατρεύω τις τάρτες να ξέρεις! Κάποτε έτρωγα πολύ τάρτα. Ήμουν ένα στρουμπουλό κοριτσάκι να ξέρεις! Μην με κακομάθετε" άρχισε να γελάει. Τα χαρακτηριστικά του Τζούλιους μαλάκωσαν. "Εσύ στρουμπουλή; Δεν μπορώ να το πιστέψω".  "Κι όμως κύριε Καρσκέιλ. Κι όμως". Έπιασε ένα πιρούνι και έκοψε λίγο από το κομμάτι της Κάθριν. "Τώρα που το λες είναι πολύ ωραία". "Εεεε! Τι κάνεις είναι δικό μου" αναφώνησε κάνοντας την ενοχλημένη. "Για να μην παχύνεις ξανά. Για το καλό σου το κάνω" της έκλεισε το μάτι. Άρχισαν να γελάνε και οι δύο.

Μόλις έφαγαν βγήκαν έξω. "Είσαι σίγουρη ότι θες να...". "Αχ δεν είμαι μικρό παιδί! Ξέρω τι θέλω!" του έριξε μια ματιά που θα μπορούσε να σκοτώσει. "Για μένα είσαι λίγο μικρό παιδί" την κοίταξε παιχνιδιάρικα. "Τι εννοείς;" ανταπέδωσε το βλέμμα. "Είμαι 100 χρονών" δάγκωσε το κάτω χείλος του "και κάτι ψιλά". Τον κοίταξε ξαφνιασμένη. "Τα υπέρ του να είσαι μάγος". Το χαμόγελο του τον φώτιζε. Η Κάθριν ένιωσε ότι τον κοίταζε για πρώτη φορά. "Λοιπόν ας ξεκινήσουμε" την έβγαλε από τις σκέψεις της. "Ναι ναι" απάντησε.