04/05/2017
Yoksun, yine bu yağmurlu hava da camla birlikte akan yağmura karışıyor, gözyaşlarım. Umudum kalmadı ama yine de kalbim eksik kalmıyor, o birlikte yağmuru izlediğimiz pencere de... ne kadar bitti desem de o pencere asla gitmiyor oradan işte gitmiyor... Yine uzaklara dalıyor gözlerim, uzaklarda da yoksun. Nerdesin??
O geceyi hiç unutmuyorum, ya da bazen unutuyorum mağlum bu hasatalık en güzel anılarını dahi unutturur insana, mesela bazen öldüğün geliyor aklıma, bazen de tam tersi yaşıyor zannediyorum seni, o camın önünden kimse kaldıramıyor beni, hoş kimim var ki zaten...
O gece çok güzeldi herşey... bana evlenme teklifi etmiştin, sıkıca sarılmıştın bide, ama sonra yok oldun. Kusuruma bakma tam da hatırlayamıyorum. dur bak dinle! geldi aklıma, kanlar içinde yığıldın kucağıma, simsiyah saçların, koyu kahverengi gözlerin, hafif kısa kirpiklerin, kirpiğinin teki çok uzun diğer yanındaki iki tanesi ondan hafif kısa ve birleşik... Bak işte! bazı ayrıntıları unutmuyorum. Bide şey olmazsa olmaz kirli sakalın, özenle yapılmış ipek dokulu, mis kokulu saçların... dümdüz dişlerin ve sivri köpek dişleri... Ve asla vazgeçemediğim gülüşün:)
Hatırlar mısın sevgilim? bazen kavga ederdik, sonra sen hiç birşey olamamış gibi gülerdin de ben yine affederdim seni... Hadi yine kır kalbimi n'olur... Paramparça et! sonra af dile bu sefer söz hiç birşey olmamış gibi ben gülüp affedeceğim seni... Ama n'olur yaşa be adam! Sana dediğim sözü çok yanlış anlamışsın, ben sana yanımda ol demiştim, yanımda öl değil!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALZHEİMER HASTASI BİR KADININ GÜNLÜĞÜ
Teen FictionAlzheimer bir kadının genç yaşta ölen sevgilisinin ardından yaşlanana kadar yas tutması ve yaşadıklarını unutmamak için yazması aynı zamanda bunu bir günlük haline getirmesidir.
