SON GÜN

65 10 2
                                    

16.05.2017

Kapıyı yavaşça kapatıp çıktım. Dışarıya çıktığımda tenimde ılık bir rüzgar hissediyordum. "Teyze bakar mısın?" diyerek bir çocuk yaklaştı yanıma. "Teyze bana biraz para verir misin?" dedi. Üzerimde de hiç para yoktu ölüme gidiyordum sonuçta parayı ne yapacaktım ? Neyse çocuğun elinden tutup kuyumcuya doğru yol aldım. Baha'nın bana aldığı yüzüğü bozdurdum. Olanca paranın hepsini çocuğun eline sıkıştırdım. Hem Baha'da öyle isterdi değil mi ? Bir çocuğu mutlu etmeyi, ona yardım etmeyi... Ve sonunda Bahayla kafamızı dinlemeye gittiğimiz uçuruma geldim. Sonra yazdıklarımın yanımda olmadığını farkettim. Eve geri dönmek zorunda kaldım.

Eve dönerken ablama rastladım. Burada ne yaptığını sordum. Aniden bana sıkıca sarılarak nefes nefese kulağıma doğru "Neredesin sen!" diye azarladı. Tabiki de ölüme gittiğimden bahsetmedim. "Hava alıyordum telaşlanmana gerek yok." dedim ve birlikte eve doğru yürümeye başladık. Hala herşeyin çok güzel olacağına inanamıyordum. Kapıyı açıp eve girdik ve hızlı bir şekilde mutfağa doğru yönelip kahvaltı hazırlamaya başladım. Sonra ablam kolumdan tutup sandalyeye oturttu ve şu cümleyi söyledi. "Sen yorulmayacaksın,eğer bir iş yapılacaksa bana söyleyeceksin ben yapacağım."dedi ve gülümsedi. Ben ise lavaboya doğru yönelip elimi yüzümü yıkayıp aynaya bakarak her zaman ki gibi uzunca bir süre kendi kendime konuştum. "Gülçin, kahvaltı hazır haydi gel !" diye bağırdı. Mutfağa gittiğimde annemin ölümünden sonra gördüğüm en güzel sofraydı... O kadar özen göstermişti ki bana verilen bu değeri haketmediğimi düşünmüştüm. Gülümseyerek "Teşekkürler" dedim ve gözlerim o sıra istemsizce dolmuştu. "Ne oldu Gülçin ?" diye sordu. "Ahu özür dilerim ama bana verdiğin bu değeri anlayamıyorum. Dün bir bugün iki. Tanımıyorsun bile beni başkası olsa başkası olsa babamı benden çaldın diye suçlardı. Soruyorum sana neden bu kadar iyisin ? "Ben bunları söylerken Ahu'nun da gözlerinin dolduğunu farkettim. Bu sefer ben sarıldım ona hüngür hüngür ağladık. Ben onun için çok üzülüyordum o benim için daha fazla...

Neyse ki ağlamaktan kendimizi alıp sonunda sofraya oturabilmiştik. Ve hunharca yemeğe gömülmüştük :) Kahvaltımızı yaptıktan sonra beni yine ayağa kaldırmayıp sofrayı Ahu topladı. Sonra ben kahve yapmaya kalktım ve "Kahveler benden" deyip gülümsedim. Ahu'da itiraz etmeyip "Peki." deyip gülümsedi. Kahveleri hazırlayıp salona geçtim. Camın önündeki berjerde oturmuş beni bekliyordu. Kahveyi ona uzatıp "Bu kadar güzel hayatın varken neden benim arkamı topluyorsun?" dedim. O da "Sana yardım etmek istiyorum ve sen buna izin verene kadar yanında ayrılmayacağım." dedi kesin bir ifadeyle. Hala çok anlamsız geliyordu şu iki günde yaşadıklarım. Mutlu mu olmalıydım ? Üzülmeli miydim ? bilmiyordum... Ve ondan izin isteyip odama çıktım. Kendi kendime konuşmaya başladım. Yaşım çok fazlaydı, bu hastalığın tedavisi olsa bile bunu kaldıracak kadar gücüm yoktu. Bu iyileşme sürecinde yada iyileşememe sürecinde belki Ahu biricik kardeşini daha çok sevecekti. İlla ki ölecektim, ya bu hastalık öldürecekti ya da Baha'ya olan hasretim... Bir an önce hayatıma son vermem gerekiyordu. Arkamdan ağlayan iki çift göz bırakmak istemiyordum. Böylesi en iyisi olacaktı. Belki de Ahu'yu Allah yolladı ölüm vaktimin geldiğini haber etmek için... İntihar hiç aklımda olmayan birşeydi, aklıma geldiği an kovalardım onu ama dünden beri uzunca düşünüyorum bu intiharı, yapıp yapmayacağımı düşünmüyorum nasıl intihar edeceğimi düşünüyorum. Hap içerek mi, bir yerlerden atlayarak mı yoksa kendimi asarak mı ? Ve artık buna karar vermeliydim. Şimdi yine gideceğim uçurumun yanına. Odamdan kağıtları ve bir kalem alıp Ahunun yanına doğru gittim. Dışarı çıkıp biraz hava alacağımı 1-2 saate döneceğimi söyledim ilk başta ben de seninle geleyim diye ısrar etse de istemediğimi söyleyip onu ikna ettim. "Kendine dikkat et." deyip sıkıca sarıldı. Evden çıkıp tekrar uçuruma gittim. Son sözlerimi kağıtlara döküyorum... Sonra bunları yırtıp atacağım. Kağıtlardan sonra sıra bendeydi... Baha seni çok özledim az kaldı geliyorum yanına bekle beni sevgilim artık hiç ayrı kalmayacağız...

Ölüm Tarihi :16.05.2017

Ölüm Saati : 14:00

Vote ve yorumlarınızı esirgemeyin :)

ALZHEİMER HASTASI BİR KADININ GÜNLÜĞÜWhere stories live. Discover now