Teach Me || Jikook [completed]

22. Mine.

Καθόμαστε κάμποση ώρα με τον Daeho σε ένα όμορφο καφέ που όπως μου είπε συχνάζει.

"Και τι θα σπουδάσεις;"

Τον ρώτησα και ήπια λίγο από τον χυμό μου.

"Δεν θα σπουδάσω. Ο μεγάλος μου αδερφός έχει ένα τατουατζιδικο και όταν τελειώσω το Λύκειο θα πάω εκεί να δουλέψω."

Χαμογελασε αμήχανα.

"Εσυ αποφασίζεις."

Του είπα.

"Εσυ;"

Με ρώτησε.

"Θέλω να γίνω παιδίατρος."

Του είπα και έκανε μια γκριμάτσα αηδίας.

"Γιατι;"

Τον ρώτησα γελώντας.

"Τα παιδιά είναι σαταναδες."

Μου απάντησε και πλέον αρχίσαμε να γελάμε και οι δύο.

"Για τι το λες αυτο;"

"Τα έχεις δει πως ουρλιάζουν όλη την ωρα;"

Ανασήκωσα τους ώμους μου και ακούμπησα την πλατη μου στην καρέκλα.

"Ναι αλλά και πάλι μου αρέσουν τα παιδιά."

"Εσυ ξέρεις."

Ξαφνικά κάποιος με έπιασε από τον καρπό και με σήκωσε.

Τρομαγμένος τον κοίταξα ενώ προσπαθούσε να με βγάλει έξω από το μαγαζί.

Park Jimin.

Είδα τον Daeho να κάνει κίνηση για να σηκωθεί και να έρθει προς το μέρος μας αλλά του έκανα νόημα να καθίσει.

"Π-Πρέπει να φυγω, συγγνωμη. Τα λέμε αύριο."

Του φώναξα και βγήκα έξω μαζί με τον Jimin.

"Ήταν το ραντεβού μου Jimin!!"

Του φώναξα και τράβηξα το χέρι μου από το δικό του.

"Ω λυπάμαι."

Μου είπε ειρωνικά.

"Park Jimin είσαι τρ-"

"Βασικά ξέρεις κατι; Δεν λυπάμαι. Δεν θυμάμαι να σε άφησα να βγαίνεις με αγόρια."

Με διέκοψε θυμωμένος.

"Δεν μου εισαι τιποτα! Μπορώ να βγαίνω με όποιον θελω, σταματά να ελέγχεις τη ζωη μου!"

Του απάντησα κι εκείνος χαμογελασε πονηρά πλησιάζοντας με.

"Πολυ αργά μωρό μου.
Είσαι δικός μου από τη στιγμή που συναντηθήκαμε."

---------------------------------------
Kalispera sas elipsan ta mikra mou chapters?:):):)::):)