𝔗𝔥𝔢 𝔪𝔬𝔱𝔬𝔯𝔠𝔶𝔠𝔩𝔦𝔰𝔱

Κεφάλαιο 24

Και τώρα οι δυο μας...

Κ- Λέω να πηγαίνουμε κι εμείς σιγά σιγά...

Λ- Αμέ...

Βγαίνουμε από το κλαμπ και πηγαίνουμε στην μηχανή του...

Λ- Κρίστη επειδή ζαλίζομαι θα οδηγήσεις?

Κ- Εεμμ... Ναι... Οκ αλλά δεν μπορώ να οδηγήσω με τα τακούνια...

Λ- Κανένα πρόβλημα...

Είπε και ήρθε μου έβγαλε τα παπούτσια και μου έδωσε να φορέσω κάτι μαύρες ψηλές κάλτσες μέχρι το γόνατο οι οποίες είναι απίστευτα ζεστές...

Κ- Ευχαριστώ

Λ- Τίποτα

Φόρεσα το κράνος, το μπουφάν, τα γάντια, ανέβηκα στη μηχανή, έβαλα μπρος και έπειτα ανέβηκε και ο Λέων και ξεκίνησα...

Βγήκαμε στον μεγάλο δρόμο *δεν κυκλοφορεί σχεδόν κανείς* και ανέβασα ταχύτητα... Είδα τα χέρια του Λέων να ακουμπάνε πάνω στο ντεπόζιτο βενζίνης κάτι που σημαίνει πως είναι έτοιμος για μεγαλύτερη ταχύτητα..

Έτσι κι εγώ ανέβασα ταχύτητα*200 km/h*
Νιώθω το κεφάλι του να ακουμπάει την πλάτη μου... Και δεν είναι και το μοναδικό που νιώθω... Κάτι χαμηλά στην μέση μου με πιέζει... Ουπς 😏😉

{...}

Φτάσαμε έξω από το σπίτι του Λέων, πάρκαρα την μηχανή στο γκαράζ και κατεβήκαμε...

Λ- Τελικά είσαι καλή οδηγός

Κ- Χαχα ευχαριστώ. Πρέπει να πηγαίνω... Τα λέμε

Λ- Θα σε πάω εγώ

Κ- Δεν είναι ανάγκη

Λ- Είναι αργά...

Κ- Καλααα...

{...}

Κ- Ευχαριστώ που με έφερες...

Λ- Ευχαρίστηση μου

Κ- Καληνύχτα

Λ- Καληνύχτα πριγκίπισσα

Ξεκλείδωσα την πόρτα και μπήκα μέσα... Αμέσως ο Δίας ήρθε πάνω μου... Αφού τον χάιδεψα λίγο πήγα πάνω... Είδα την πόρτα του Έντι μισάνοιχτη... Την άνοιξα όσο πιο αθόρυβα μπορούσα και τον είδα να κοιμάται με την Μέλανι αγκαλιά... Τι κιουτ!!

Πήγα στο δωμάτιο μου, ξεντύθηκα, ξεβάφτικα, φόρεσα τις πυτζάμες μου και ξάπλωσα...

{...}

?- Κρίστη?

Κ- Ποιος είναι?