𝔗𝔥𝔢 𝔪𝔬𝔱𝔬𝔯𝔠𝔶𝔠𝔩𝔦𝔰𝔱

Κεφάλαιο 39

~•Όνειρο•~

Είμαι σε ένα καταπράσινο τοπίο... Φοράω ένα λευκό μακρύ φόρεμα... Βλέπω από μακριά ένα αγοράκι να τρέχει προς τα εμένα χαρούμενο φωνάζοντας «Μαμα! Μαμά!».

Το παίρνω στην αγκαλιά μου... Βλέπω τον Λέων να με πλησιάζει κρατώντας ένα μικρότερο αγοράκι στους ώμους του... Καθόμαστε όλοι μαζί κάτω και κάνουμε πικ-νικ...

Ξαφνικά ο ουρανός συννεφιάζει... Ακούγονται τρείς πυροβολισμοί και τα τρία μου αγόρια πέφτουν νεκρά πάνω μου... Το φόρεμα βάφεται κόκκινο...

Αρχίζω να κλαίω και τους παίρνω αγκαλιά...

Ξυπνάω αδυνατώντας να αναπνεύσω από το κλάμα...

Λ- Κρίστη?! Είσαι καλά?!

Δεν του απάντησα αλλά τον αγκάλιασα... Σφιχτά... Αυτός ανταποκρίθηκε στην αγκαλιά μου...

Κ- Δεν θέλω να σε χάσω..

Λ- Δεν πρόκειται αγάπη μου... Τι όνειρο είδες?

Λέων POV ❤🔫 (καιρό είχα 😂)

Μου διηγήθηκε το όνειρο της... Την έκανα άλλη μια αγκαλιά... Ακουμπάει το κεφάλι της στο στέρνο μου και το χέρι της στους κοιλιακούς μου...

Της έδωσα ένα φιλί στο μέτωπο και έπειτα από λίγο την πήρε ξανά ο ύπνος... Κοιμάται πάνω μου...

Τώρα που επεξεργάζομαι το όνειρο κατάλαβα ότι η Κρίστη θέλει να κάνουμε παιδιά! Αλλά από την άλλη είδε να μας σκοτώνουν μπροστά στα μάτια της...

Δεν ξέρω...

Κρίστη POV ❤🌹
Το πρωί...

Πονάει το κεφάλι μου... Λογικά από το όνειρο θα είναι... Δεν μπορώ ακόμα να το συνειδητοποιήσω... Πάλι καλά που έχω τον Λέων...Ξαπλώνω πάνω του...

Ακούω την καρδιά και τις ανάσες του... Αντηχούν ρυθμικά... Όσο πάει όμως γίνονται όλο και πιο γρήγορες... Συνεχίζεται εδώ και λίγα λεπτά...

Πρέπει να ανησυχήσω?! Του χαϊδεύω λίγο τα μαλλιά αλλά τίποτα... Ανεβαίνω πάνω του και του δίνω μικρά φιλιά στο πρόσωπο...

Τον νιώθω να ηρεμεί λίγο... Συνεχίζω κοντά στα χείλη του ,μέχρι που με φίλησε... Επειδή είναι πρωί τον άφησα να πετύχει τον στόχο του...

Κ- Καλημέρα

Λ- Καλημέρα

Κ- Όλα καλά??

Λ- Ναι μια χαρά... Γιατί?

Κ- Πριν από λίγο οι ανάσες σου ήταν τόσο γρήγορες που ανησύχησα...