Κεφάλαιο 43

2.3K 111 5
                                    

Ο Δήμος μας πλησίασε... Το χαμόγελο φτάνει μέχρι τα αυτιά του... Ωχχ... Τι θα ακούσουμε πάλι... Έκατσε στη ξαπλώστρα του...

Λ- Ρε μαλακά. Τι χαμόγελο είναι αυτό?!

Δ- Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χαρούμενος και περήφανος νιώθω.

Αρ- Μη μου πεις πως...

Τ- Ποια είναι η άτυχη?

Δ- Μία σερβιτόρα από το μπαράκι...

Λ- Εγώ σας το είπα πως θα είναι με καμιά γκόμενα...

Ι- Καλή?

Δ- Πολύ καλή!

Κ- Καιρός ήταν ρε Δήμο! Νόμιζα ότι θα έσκαγες...😂

Α- Κι εγώ! Είχα αρχίσει να ανησυχώ 😂

Λ+Αρ+Τ+Ι+Α+Κ- Χαχαχαχα 😂😂

Δ- Τουλάχιστον εγώ ,Τεό και Ιάσων, γάμησα...

Τ- Βάζουμε στοίχημα πως μέχρι το βράδυ κι εγώ και ο Ιάσων θα το καταφέρουμε?

Δ- Αμέ. Όποιος χάσει πληρώνει την βενζίνη του γυρισμού

Τ+Ι- Σύμφωνοι!

Είπαν και έδωσαν τα χέρια... Αυτό θα έχει πλάκα 😂

{...}

16:00 μ.μ...

Εγώ και ο Δήμος ξαπλώνουμε στις ξαπλώστρες μας... Οι υπόλοιποι είναι μέσα στη θάλασσα... Πριν λίγο βγήκαμε κι εμείς....

Ξαπλώνω ανάσκελα και οι ακτίνες του ήλιου πέφτουν πάνω μου... Ξαφνικά ο Λέων ξαπλώνει πάνω μου και με έκανε μούσκεμα!.

Κ- Πας καλά?! Προσπαθούσα να στεγνώσω!

Λ- Δεν πειράζει... Θα στεγνώσουμε μαζί.

Είπε και μου έδωσε ένα φιλί... Προσπαθεί να βάλει τη γλώσσα του στο παιχνίδι... Τον ταλαιπωρώ για λίγο εμποδίζοντας τον... Ξαφνικά βάζει το χέρι έτσι:

Ξαφνιάστηκα λίγο και άνοιξα το στόμα μου

Ουπς! Αυτή η εικόνα δεν ακολουθεί τους κανόνες περιεχομένου. Για να συνεχίσεις με την δημοσίευση, παρακαλώ αφαίρεσε την ή ανέβασε διαφορετική εικόνα.

Ξαφνιάστηκα λίγο και άνοιξα το στόμα μου... Οι γλώσσες μας παίζουν το δικό τους παιχνίδι...

𝔗𝔥𝔢 𝔪𝔬𝔱𝔬𝔯𝔠𝔶𝔠𝔩𝔦𝔰𝔱Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα