İHANET 21.BÖLÜM

58.5K 2.5K 718
                                    

S e v i l i y o r s u n u z 💙

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

S e v i l i y o r s u n u z 💙

Ela'dan

Kendim ve rahatım hariç düşünmeyi istediğim kimse veya hiçbir şey yoktu. Alparslan'a yeterince açık olduğumu düşünüyordum kayıtları alacak ve onları yok edecekti böylelikle ortadaki tehdidi de kaldırmış olacaktı.

Böyle olmak zorundaydı başka türlüsü mümkün değildi.

Asaf Alparslan'la olan birlikteliğimi bilmeyecek kesinlikle öğrenmeyecekti. Öğrenmesi durumunda gireceğim fare deliği bile olsa beni bulacağını adım gibi biliyordum fakat neler yapabileceği hakkında bir fikre sahip bile olamıyordum. Söz konusu Asaf olduğunda sınırlar sonuna kadar zorlanıyordu.

Ürperdim.

"Öğrenmeyecek." diye fısıldadım kendimi telkin etmeye çalışıyordum.

Öğrenmeyecek.

Başımı iki yana sallayarak beynimi işgal eden ve huzurumu kaçırmaya meyilli düşüncelerimden arınmaya çalıştım.

Bunları şimdi düşünmeyecektim sıcak suyun keyfini çıkartacak ve müzik eşliğinde ruhumu dinlendirecektim. Buna çok ihtiyacım vardı. Kulaklığı kulağıma takıp müziğin sesini son ayara getirdim. Kulaklarıma sızan melodi beni başka bir boyuta götürüyordu. Gözlerimi kapattım. Başımı geriye atarak küvete yasladım. Bedenimi saran sıcak suyun rahatlatıcı etkisi yüzümde beliren tebessümün ufak bir simgesiydi. Suyun altındaki elim istem dışı karnımım üzerine gittiğinde kaşlarım çatıldı midemde oluşan düğümün baskısını neredeyse hissettim.

'Orada bir bebek olduğunu düşünme keyfine bak' diyen sesi dinledim. Elimi karnımın üzerinden çekerek küvetin yanından aşağı sarkıttım. Tüm bedenim gevşemiş pelte haline gelmişti. Kendimi hafiflemiş ve rahatlamış hissediyordum.
Yaz yada kış fark etmez sıcak suya bayılıyordum. Yazın kavurucu sıcağı dahi buna engel olamıyordu.

Mayışmıştım. Esnedim. Rahat bir pozisyon almaya çalışarak yerimde kıpırdandım. Gelen çağrıyla müzik yarıda kesildi. Gözlerimi açtım. Başımı sol tarafıma çevirip telefonuma baktım.

Melisa.

Burnumdan sesli bir soluk bırakıp gözlerimi kapattım. Megafonda Melisa'nın tiz sesi duyuldu.

"İki saattir kapıdayım Ela. Hem çağırıyorsun hemde kapıyı açmıyorsun. Neredesin sen?" Geleceğini tamamen unutmuştum.
"Duştaydım." Diye inledim.

"Harika sen duştasın ve ben kapının önünde. Birazdan kök salacağım."

"Bekle iniyorum hemen."

"Yaptığım tek şey bu zaten bekliyorum çabuk ol." Telefonu kapatıp küçük havlunun üstüne koydum. Keyfimin yarım kalması canımı sıkmıştı banyomu tam anlamıyla tamamlayamadığım için sinirlerime ufak bir tekme atılmış gibi hissediyordum. "Off." Somurtarak ayağa kalktım. Duru suyla vücudumu köpüklerden arındırıp bornozumu üzerime geçirdim. Küvetten çıkıp dikkatli adımlarla odama geçtim. Giyinmekle vakit kaybedemezdim. Normal bir zamanda olsak bunu takmazdım beklesin derdim oyalana bildiğim kadar oyalanırdım düşünmezdim. En iyi şekilde açıklayacak olursam Melisa'nın iyilik üzerine yaptığı hamle bende değerini bir tık arttırırken diğer arkadaş müsveddesine nazaran bana daha ılımlı yaklaştığı bir gerçek olduğu için biraz tolerans tanıyabileceğimi düşünüyordum.

İHANET |TAMAMLANDI|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin