Fairy Tail Gerçek Büyü

3. Bölüm : Exceed

Orucun son saatlerinde yukarıdaki gibi oluyorum ya...

Gajeel'in ağzından

- Biz geldik! Diyerek uçan tekmeyle loncanın kapısını açtı Natsu.

Hayvan gibi bir herifti. Bu gidişle bu loncayı da yakardı bu.

- Hoşgeldiniz, dedi Usta bize bakarak.

- Üçüncü görevimizi de sağ sağlim bitirmiş bulunuyoruz, dedi Levy gülerek ve elindeki kağıda bir şeyler yazarak.

- Herhalde bitireceğiz, yanınızda ben varım, dedi Laxus egolu bir halde. Bu da ayaklı egoydu.

- Asıl ben heryeri yakıp herkesi dövüyorum! Dedi Natsu sinirle.

- Natsu, oğlum sen sivilleri dövüp şehri de yakıyorsun. Hıyar üç görevde beş ceza aldık sayende, dedi Gray eli alnında.

- Tabi, ülkenin su kaynağını donduran da bendim zaten, dedi Natsu kollarını kavuşturarak.

- O bir kazaydı! Hem sen bir de üstüne eriteyim derken tüm suyu buhara çeviriyordun. Juvia olmasaydı ülke su sıkıntısı çekiyor olacaktı.

- Teşekküre gerek yok, dedi Juvia göz devirerek.

- Barajı taşırmanda takdire şayandı, dedi Laxus.

- Sus be! Juvia en azından yanlışlıkla şehir bakanını vurmadı! Hem de yıldırımla!

- O da kazaydı! Herif serseri gibiydi, kara büyücü sandım!

- Laxus, o olayın duruşması bugün değil miydi? Geç kalıyorsun, dedi Levy elindeki kağıda bakarak.

- Ah, tamamen unutmuşum! Çok sürmeyecek zaten hemen dönerim, dedi Laxus ve koşarak loncadan çıktı.

Cidden acayip gruptuk. Bir kavga ediyor, bir başımızı derde sokuyorduk. Ama garip olanı bu kadar kaçağın bu ortama hemen alışmış olmasıydı.

Önceki görevi tamamlayalı 1 hafta olmuştu. 1 haftadır resmi olarak Fairy Tail üyesiydik. Ve Fairy Tail Phantom Lord'dan tamamen farklı bir loncaydı.

Kolumdaki siyah Fairy Tail işaretine baktım. Bir ara orada Phantom Lord işareti vardı.

Phantom Lord. Karanlığın ve pisliğin loncası. Herkes gibi banada pis işlerini yaptırmışlardı. Ve büyük bir bedel ödemiştim.

Hafızasını kaybettiği için deli gibi kitap okuyup en azından bilgilerini geri getirmeye çalışan Levy'e baktım. Hafızasını gerçekten kaybetmişti ve geri getirememiştik. Nasıl olduğunu bilmiyordum ama, kaybetmiş olması iyi bir şeydi. Geçmişinden kimseyi hatırlamıyordu. Ben de dahil.

Aksi takdirde asla benim olduğum bir ortamda durmazdı.

Lucy'nin ağzından

- Ya o binaya geri dönmüşse?

- Zannetmiyorum, dönse bile boş olduğunu fark edip şehre dönerdi.

Mirajane-san'ı hala bulamamıştık. Her yeri kontrol etmiştik ama yoktu.

Ve loncadaki herkesle tanışmıştık. Lisanna, Mirajane-san'ın kız kardeşiydi. İlk gün ağlayarak loncadan çıkıp bana çarpan kız oydu. Ablasının kaybolduğu göreve gitmesine izin verilmemişti, ağlamasının sebebi de buydu.