Başlığa spoiler koymak çünkü niye olmasın :)
Geç geldiği için özürr! Bölümün 1000 kelimesini yazıp sonra bu bölümü farklı yapmaya karar verdiğim için yazdığım kısmı sonraki bölüme aktardım burayı baştan yazdım :3 işin iyi yanı sonraki bölümün yarısı hazır yani!
Medyaya bundan sonra sevdiğim ve bölümlerle az da olsa alakalı bulduğum fanartları koymaya karar verdim boş kalmasın ^-^
Element 4'un yeteneklerini bayağı değiştirdim çünkü zaten çoğunu çok hatırlamıyorum hem de hikayeyle uyumlu olsun istedim umarım sorun olmaz.
İki tane güzelinden ship sahnesi var, sonraki bölümde iki ship, sonraki bölümde iki ship olcak. Romantikliğim geldi UwU
Yazar ağzından
- Duydun mu Ever? Kıçına tekmeyi bas onun!
Ever duyduğu sesle gözlerini açmaya çalıştı.
- O salak velet beni mi gaza getirmeye çalışıyor, diye mırıldandı. Natsu daha önce defalarca kez "Hadi dövüş benimle!" diye ona atılmış ve her seferinde onu taşa dönüştürmüştü.
- Herkes savaşırken ben burada yenilemem, dedi ve peri bombalarını hemen kendi bedeninin dibinden patlattı.
Normalde kendi gücü ona zarar vermezdi ama patlama patlamaydı sonuçta. Kendini sıkıp patlamaları devam ettirdi ve kendini saran kumdan tamamen kurtuldu.
- Non non! Demek matmazelin farklı numaraları da varmış!
- Peri Makinelisi! Leprechaun!
Saldırıların bir kısmı etki ederken bir kısmı hiçbir şey yapmamıştı.
Evergreen dudağını ısırdı. Nasıl yenebilirdi ki bu herifi?
O sırada anlık gelen bir darbeyle tüm vücudu toprakla sarıldı. Hızlıca uçarak kaçtı. Sonra tekrar yere kondu. Enerjisini harcayamazdı.
Sol'ünse bir anda yüzü değişmişti. Şaşkınlıkla bakıyordu Evergreen'e.
- Ne var be? dedi Ever adamın yüz ifadesine.
- Senin nasıl hiç geçmiş travman yok matmazel?
Evergreen tek kaşını kaldırarak Sol'e baktı. Ne diyordu şimdi bu? Sol'se hem şaşkınlık, hem de biraz aşağılayıcı bir yüzle Ever'a.
- Benim gücümün bir özelliği de insanlara dokunduğumda onun anılarını görebilmek.
- Birinin anılarına öylece bakamazsın sapık seni!
- Kötü anılar ve travmalar benim için bir oyuncaktır. İnsanları yenmemde bir numaralı yolum. Elfman denen adamın iki tane, ablasını kaybettiği anısı vardı. Birinde bir çocuktu, biriyse sadece iki sene önce. İkisi de çok işe yaradı.
Ever'ın öfkesi tekrar ortaya çıkarken yumruklarını sıktı.
- Ama sizin böyle bir anınız yok. Hiç böyle bir şeye rastlamamıştım. İnsan değil gibisiniz.
Evergreen yutkunurken başını hafifçe eğmişti.
- Hayatınız çok mu mükemmeldi, yoksa yaşadığınız şeyleri unutacak kadar kötü biri misiniz?
Ever hala bir şey demeden duruyordu.
- Kalbiniz de yeteneğinizden etkilenmiş olmalı. Aynı gücünüzden etkilenen kişiler gibi taşa dönüşmüş.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fairy Tail Gerçek Büyü
FanfictionYalnızlık. Tek kelime, 10 ayrı kişi. Öncelikle kitabı okumak için, bildiğiniz Fairy Tail senaryosunu unutun! Maceraları, gizemleri, aşkları ve büyüleri ile yepyeni bir Fairy Tail kitabı!
