Bölüm 25

322 25 1
                                    


Fatih, bir süre olduğu yerde oturdu,"gitmelimiyim arkasından" dedi.Böyle hiç bir şey olmamış gibi oturmak istemiyordu Fatih,Zehra'ya ne kadar kızmış olsa da arkasından koşup,kolundan tutup sıkıca bağrına basmak istiyor.Sabahları uyandığında yanında görmek ,onunla yaşlanmak istiyor ,onun ellerinden tutmak istiyordu,fakat bu hislerini kendisine bile itiraf edemiyordu.fatih, olduğu yerde ne kadar oturduğunun farkında değildi.Zehra, gittikten sonra Hatice bir türlü Fatih'in yanına girmeye cesaret edemiyor,sürekli holde ileri geri voltalar atıyor ,kendince bir şeyler mırıldanıyordu.Fatih yerinden kalkıp kapıyı açtı.

Fatih

-gittimi?

Hatice hiç cevap vermeden usulca kafasını salladı

Fatih

-bu sefer ,nereye gittiğini bilmiyorsun değil mi?

Hatice ,Fatih'i hiç böyle görmemiş,Hatice'nin tanıdığı o deli ,ters agresif adam gitmiş,yerine durgun ,karamsar hiç bir şey konuşmak istemeyen bir adam gelmişti.

Hatice

-bilmiyorum,fatih bey çıktı,gitti,ağzını açmadan

Fatih,Zehra'yı görürüm diye sokakta etrafına baktı ,ama Zehra ortalıkta görünmüyordu,"nereye gitmiş olabilir nerede bulurum şimdi?"diye düşünerek arabasına bindi,tam arabasını çalıştırıp ,gidecekti ki,arabanın önünde durup ,gözlerini ayırmadan ona bakan Zehra'yı gördü,"şükürler olsun ,gitmemiş diyebildi içinden ,Fatih Zehra'yı görünce sevinmiş ,ama bu sevincini belli etmemeye çalışıyor,içine soğuk sular serpilmiş gibi rahat hissediyordu,arabasından sakince indi ,sadece Zehra'ya bakıyor, gözlerini ondan alamıyordu,gidip ona sarılmamak için zor tutuyordu kendini,oysa ki Zehra'ya olan duygularına diğer taraftanda inanmak istemiyordu."bana ne oluyor böyle,Fatih toparla oğlum kendini"diye sürekli tekrarlıyordu içinden ama içinden gelen Zehra'ya karşı olan isteklerine karşı koyamıyordu.Usulca Zehra'nın yanına gitti

Fatih

-iyi misin

Zehra ,hiç bir şey söylemeden Fatih'e bakmaya devam etti,bir süre sonra,biraz önce tartışırken ki Fatih'ler, Fatih bey olmuştu

Zehra

-Fatih bey ,ben birazdan konağa gideceğim ve büyük hanıma her şeyi anlatacağım,o aklı başında iyi bir insandır,eminim bir çözüm yolu bulmamıza yardımcı olacaktır

Fatih,Zehra'nın Fatih bey demesine takılmış,artık bey kelimesini onun ağzına yakıştıramıyor,Fatih demesini istiyordu.Fatih te Zehra gibi sadece ona bakıyordu.Fatih gayet sakin ve son derece ciddi bir tavırla

-anneme söyledim ben ,her şeyi biliyor

Zehra,bu durum karşısın da büyük hanımın ona olan güvenini sevgisini kaybederim endişesi ve şu son bir kaç saatte yaşadıklarının etkisi ile gözleri dolmuş ağlamamak için göz yaşlarını tutmaya çalışıyor,fakat burnunun kenarından süzülen yaşlara engel olamıyordu,üstelik Fatih'in karşısında

Zehra hem ağlıyor hem de Fatih!'e

-neden beni beklemediniz ?benden duyması daha iyi olmaz mı?

Fatih

-günlüğü okurken ne yapacağımı bilmiyordum,öğrendiklerim ile öylesine dolmuştum ki birileriyle paylaşmak istedim,o an yanımda en güvenebileceğim insan annem di ve onunla paylaştım,

Fatih, ses tonunu alçaltarak ve daha da yumuşatarak

-keşke yanımda olsaydın Zehra,beraber okusaydık günlüğü,bırakıp gitmeseydin daha sakin konuşabilirdik ,bu kadar kırıcı olmadan,

Fatih'in bu konuşması üstü kapalıda olsa bir özürdü,Fatih söylediği söz için açık açık özür dilemeyi kendine yakıştıramamış ,bu şekilde üstü kapalı özür dilemeye çalışıyordu.

Fatih

-hadi gidelim,annem seni bekliyor olmalı ,daha da Nazlı'ya anlatmak için nasıl bir yol bulacağız ,onu düşünürüz

Fatih Zehra hatalı da olsa onu ne kadar kırdığının farkında idi,bu yüzden daha fazla incitmemek için babalık testi konusunu söylememeyi tercih etmiş ,annesine bırakmıştı.

Fatih

-bin, gidelim

Zehra ,hiç bir şey söylemeden arabaya bindi,ellerini yüzüne kapatarak hıçkırıklarla ağlamaya başladı,Fatih önce elini uzattı saçlarına dokunmak istedi fakat yapamadı ,Zehra'yı öyle görmek Fatih'i perişan ediyor ,içini acıtıyordu.Zehra'yı rahat bıraktı "ağlasın rahatlar diye düşündü"Zehra dinmek bilmeyen hıçkırıklara boğulmuş,bir türlü susmak bilmiyordu ,onu öyle gören Fatih,üzülüyor ama hiç bir şey yapamamanın çaresizliğini yaşıyordu,nihayetinde arabayı sağa çekip durdu

Fatih

-burada istediğin kadar bekleyebiliriz ,sakinleşince yola devam ederiz ,evdekiler seni böyle görmesin

Deyip arabadan aşağıya indi,arabaya yaslanıp ,kollarını bağlayıp sadece kalbindeki sızıyı hissediyor içeride ağlayan Zehra'ya yardımcı olamamanın sıkıntısını yaşıyordu.

>#PG

Siyah Gömlek (TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now