Bölüm 42

292 22 2
                                    


Konağın içinde hüzünlü,buruk bir hava hakimdi.Son olanlardan sonra kimse konuşmak istemiyordu.Asiye hanım olanları Rıza beye anlatmış,Rıza beyin hayretler içinde kalmasına neden olmuştu.O an Nazlı'nın yanında olmadığı için dualar ediyordu.Eğer ki annesine hakaretler yağdırırken Rıza bey şahit olsaydı,kendini tutamayıp, yüzüne okkalı bir tokat vuracağından emindi.

Rıza bey

-sen bizim Nazlımızdan bahsediyorsun değil mi ?Asiye hanım

Asiye hanım

-annesine hiç utanmadan sığıntı dedi.

Rıza bey

-Ben orada bulunmadığım için seviniyorum,yoksa çok fena şeyler yapabilirdim.Sığıntı nasıl bayağı bir kelime,Fatih nasıl izin verdi ,böyle bir şeye aklım almıyor

Asiye hanım

-Fatih'in duyunca sakin kalabileceğini nasıl düşünebilirsin,ama Zehra'nın herşeyi gizlemesi hepimizin elini kolunu bağladı

-Rıza bey ne olursa olsun izin vermemeliydi.

Fatih Nazlı'yı konağa getirirken,nasihatlar vermeye devam etmesine rağmen,karşısında söz dinlemeyen , şımarık bir kız çocuğu duruyordu.

Fatih,artık gerçek bir baba gibi tavır sergileyerek

- annene hiç bir şey söylemeyeceksin...

Nazlı, babasının karşısında gayet rahat ,umursamaz bir hal takınmıştı.Ağzına bir de çiklet alsaydı,Fatih'in gerginliğini ikiye katlayacaktı.

Fatih

-dediklerimi iyi anlamışsındır,umarım

Nazlı sitemkar olduğunu aldığı derin nefesi geri verirken belli etmişti.

Kızının geldiğini gören Zehra,ona görünmemek için mutfaktan çıkmamayı tercih etmişti.Hayat ne garipti,Nazlı için hiç bir fedakarlıktan kaçınmayan ,yıllarca onun ayağına ufacık bir parça taş değse,içi acırken ,bugün kızı ona sığıntı diye bağırabiliyor,ve kendi doğurup büyüttüğü kızı ile karşılaşmak istemediği için kaçmaya çalışıyordu.Zehra'nın yalnız kalıp kendini dinlemeye ve düşünmeye o kadar çok ihtiyacı vardı ki,bu yüzden Oktay'ın da gelip tanışma merasiminden sonra konaktan ayrılmayı ve bir daha arkasına dönüp bakmayı düşünmüyordu.Kızının da artık bir ailesi vardı.

Fatih,bir süre mutfakta oturan Zehra'yı izledi.Mutfağın bahçe kapısının açıldığını her zaman duyan Zehra bu kez duymamış olduğunu,düşünceli halinden belli ediyordu.Fatih,Zehra'nın yanına oturup biraz da olsa onu keyiflendirmek istiyordu.Onu öyle üzgün sıkıntılı görmeye dayanamıyordu,özellikle de Nazlı'nın yaptıklarından sonra

Fatih,Zehra'ya bakıp küçük bir tebesümde bulunmuş

-hadi kahve yap ,her zaman ki gibi karşılıklı içelim...

Zehra'nın gitmek istemesi Fatih'in beynini yiyip bitirirken kalbinide de buruk bir hüzün kaplamasına neden oluyordu.Fatih,içindekileri ses tonuna yansıtarak,usulca

-belki son kahvemizdir

Kahveleri yapan Zehra,hüzünlü bir tebessüm ile

-belki son ya da sondan bir önceki kahve

Zehra'nın bu sözleri Fatih'in beyni ile kalbi arasında gidip gelmesine neden oluyordu.Beyni son zamanlarda ki yaşananlardan dolayı gitmesini,kalbi ise ona karşı olan duyguları yüzünden bir ömür yanında olmasını istiyordu.

Siyah Gömlek (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin