Heartless||Draco Malfoy

Hoofdstuk 6

Pov Draco

Die avond liep ik al vroeg naar de bibliotheek toe, ik had mijn vrienden namelijk niet verteld dat ik bijles kreeg van Laurel, alleen dat ik wat huiswerk moest maken.

Ik liep de bibliotheek binnen en ik zag haar in haar blauwe gewaand al zitten, ze was druk bezig met schrijven en ze had allemaal boeken om haar heen liggen.

Een glimlach verscheen op mijn gezicht die ik meteen weer weg stopte. Ik liep naar haar tafel toe en ik kuchte eventjes, haar blauwe ogen keken me glimlachend aan.

'Hee, Malfoy' zei ze en ik glimlachte eventjes en ik ging tegenover haar zitten.

'Heb je mijn aantekeningen mee genomen' zei ze toen en ik knikte en ik haalde haar aantekeningen uit mijn tas en legde ze op tafel.

'Snapte je er wat van?'

'Eerlijk, nee' zei ik en een glimlach verscheen op haar gezicht.

'Zo heel lastig is het niet' en ze begon met uitleggen, op een gegeven moment pakte ze haar toverstok er ook bij en ze deed een paar bewegingen voor en ik deed ze meteen na.

'Zie je nou wel, zo lastig is het niet' zei ze en ik knikte.

Ze ging weer verder met uitleggen en zonder dat ik het door had was ik naar haar aan het staren. Het was kalmerend hoe ze haar haar telkens over haar schouder heen gooide, en hoe ze met haar handen praatte als ze wat aan het uitleggen was.

Plotseling verdween de glinstering in haar ogen en ze keek meteen naar beneden.

Verbaast keek ik haar aan, ik wilde net vragen wat er aan de hand was toen iemand naast onze tafel verscheen.

'Woods' zei ik enkel en maar hij negeerde mij volkomen.

'Dus je geeft hem bijles'

'Ja, dat klopt' zei ze enkel terwijl ze langzaam omhoog keek, ik kon aan alles zien dat ze zich niet op haar gemak voelde en het maakte me telkens bozer.

'Nou, kom' zei hij en haar wenkbrauwen gingen omhoog.

'Ik ben nog niet klaar' zei ze enkel en ik zag dat Woods zijn handen balde tot vuisten.

'We zijn bijna klaar Woods, kom zo maar terug'

'Bemoei je er niet mee, Malfoy' siste hij en hij sloeg op de tafel waardoor Laurel naar achteren deinsde.

'Ik zeg nu' zei hij dit keer wat harder en iedereen keek ons nu aan.

Ik keek naar Lauren die angstig Woods aanstaarde en ik ging staan.

'Ik zei dat we nog niet klaar waren' siste ik en Woods haalde zijn wenkbrauwen op.

'Pardon had je het tegen mij, Malfoy'

'Ja, zie je nog iemand anders?'

'Als je nu niet je mond houd dan sla..'

'Stop' hoorde ik de stem van Laurel plotseling zeggen.

'Ik kom al' zei ze zacht en ze sloeg haar tas over haar schouder heen.

'Tot de volgende keer' zei ze terwijl ze mijn schouder aanraakte en ze glimlachte eventjes naar mij.

Ik wilde aan haar vragen waarom ze met hem mee ging, als ze zo bang voor hem was? Maar ik hield me mond dicht en ik keek naar Lauren die achter Alaric de bibliotheek uit liep.

Waarom was ze zo bang voor hem?

Pov Laurel

Angstig liep ik achter Alaric aan de gang door maar niet lang daarna bleef ik stil staan.

'Wat dacht je wel niet! Je kan niet zomaar mij gaan vertellen wat ik moet doen!' Riep ik net iets te hard en Alaric draaide zich om en plotseling voelde ik een harde klap tegen mijn oog aan en ik viel op de grond.

Pijnlijk ging ik met mijn hand naar mijn oog en ik keek naar boven.

'Als jij nog een keer zo'n toon tegen mij aan slaat heb je nog wel meer dan een blauw oog' siste hij en hij liep verder de gang uit.

Ik voelde hoe mijn benen de koude vloer raakte en de tranen liepen over mijn wanen heen.

Langzaam haalde ik mijn hand van mijn oog af en ik voelde dat er een kleine snee erboven dat.
Ik zuchtte eventjes en ik wreef de tranen van mijn wangen af.

'Smith? Laurel?' Hoorde ik plots de stem van Malfoy zeggen en ik ging meteen staan en ik verborg mijn oog met mijn hand.

'Gaat het?' Zei hij en ik deed mijn best om te glimlachen en ik draaide me om.

'Prima ik moet nu gaan' zei ik terwijl ik weg liep.

'Lauren?!' Hoorde ik hem nog roepen maar ik negeerde hem en ik liep rechtstreeks door naar de ziekenzaal waar ik mijn oog liet oplappen zodat hij er morgen niet meer zo blauw uit zou zien.

'Wat heb jij gedaan' hoorde ik madame pleister zeggen en ik glimlachte.

'Ik hem me ergens tegen aan gestoten, ik ben heel klungelig' zei ik en ze knikte en gaf me wat rare drankjes en ik mocht weer terug naar mijn leerlingenkamer.