Heartless||Draco Malfoy

Hoofdstuk 10

Hij duwde me met een enkele beweging tegen de muur aan, die ik hard raakte met mijn hoofd.
Ik viel naar beneden op de koude vloer en greep naar mijn hoofd.

Alaric kwam telkens dichterbij en ik verborg mijn hoofd in mijn armen en ik dook ineen en wachtte tot er een klap kwam, maar die kwam er niet.

Langzaam haalde ik mijn hoofd uit mijn handen en ik keek naar Alaric die hoofdschuddend naar mij keek.

'Laurel, sorry'

Zonder na te denken ging ik staan en ik begon te rennen, zo ver mogelijk weg bij hem.

Pov Draco

Ijsberend liep ik door de gang heen, de woorden van de duistere heer bleven door mijn hoofd gaan.. ik moest Dumbledore vermoorden, hoe moest ik dat nou weer gaan doen! Boos draaide ik me weer om en ik botste volop tegen iemand aan.

Ik keek voor me uit en Laurel stond wankelend voor me.

'Laurel?' Vroeg ik terwijl ik naar haar keek, ze keek dof uit haar ogen en ze stapte van de ene voet naar de andere.

'Ik.. waar... mijn hoofd.. au' stamelde ze en ik keek haar verwart aan.

'Ben je dronken?' Vroeg ik en Laurel schudde met haar hoofd en greep naar de muur.

'Nee, beetje duizelig alleen' en ze draaide haar hoofd om en keek de gang angstig door toen ik de wond achter op haar hoofd zag.

'Laurel!' Piepte ik en ze draaide zich meteen om.

'Ik.. oke... duizelig' stamelde ze weer en niet lang daarna klapte haar ogen naar achteren en ze zakte ineen. Meteen sprong ik haar kant op en ik ving haar op in mijn armen.

Ik tilde haar op en ik liep zo snel als ik kon naar de ziekenzaal.

Paniek borrelde in mij op, wie heeft haar dit aangegaan? Zou het wel goed met haar komen?

Ik zat in de ziekenzaal op een krukje naast haar bed terwijl madame pleister haar wond schoonmaakte en mij vertelde dat ze waarschijnlijk een hersenschudding had maar dat ze dag makkelijk kon verhelpen met een spreuk.

Die avond bleef ik naast haar bed zitten totdat ik op een geven moment ik slaap viel.

De volgende ochtend werd ik al vroeg wakker en ik wreef door mijn ogen heen en ik haalde mijn hoofd naar boven. Het was niet echt de perfecte houding om in te slapen en dat voelde ik echt aan mijn rug.

Toen ik naar Laurel wilde kijken zag ik al dat ze wakker was.

'Lekker geslapen slaapkop' zei ze met een glimlach een een zucht van oplichting ging door me heen.

'Perfect' zei ik sarcastisch terwijl ik mijn rug even draaide om de pijn eruit te krijgen.

'Laurel, hoe gaat het?'

'Beetje last van mijn hoofd maar meer niet hoor' zei ze met haar bekende glimlach.

'Hoe.. wie heeft dat bij jou gedaan?' Vroeg ik voorzichtig en ze keek me slikkend aan.

'Ik ben gewoon klunzig, ben tegen de muur gevallen'

'Laurel je rende weg.. je was nog in paniek toen je bij mij kwam'

Je zag dat ze aan het nadenken was, hoe kon ze hier nou onderuit.

'Alaric was iets wat hardhandig' zei ze daarna iets stiller en mijn wenkbrauwen schoten omhoog.

'Woods heeft dit gedaan?' Siste ik en Laurel keek naar beneden en pakte mijn hand wat mij iets kalmeerde.

'Beloof me dat je niks doet' zei ze en ik keek haar verward aan.

'Hij heeft je verwond en je verwacht dat ik gewoon ga toekijken, wat moet die eigenlijk met jou?!' Snauwde ik bozer dan ik had verwacht en Laurel zuchtte.

'Hij is een soort van mijn vriendje'

Toen ze dat zei zakte de voel onder mij in elkaar en ik liet meteen haar hand los.

'Het is niet wat je denkt, Draco' zei ze met haar zachte stem maar ik schudde met mijn hoofd.

'Zoek het toch lekker uit met hem' zei ik maar meteen had ik er spijt van. Ze verdiende het helemaal niet om zo slecht behandelt te worden.

Ze keek naar beneden en aan haar gezicht was te zien dat ze nog net haar tranen in kon houden en ik voelde me schuldig.

'Niet huilen' zei ik zacht en ze keek meteen omhoog.

'Mijn ouders hebben mij aan hem gekoppeld, werk gerelateerd.. wat denk je zelf! Dat ik voor de lol bij hem blijf!' Snauwde zij nu boos en ze schudde met haar hoofd en ik liep weer terug haar kant op en pakte haar hand vast.

'Onze familie is halfbloed, dus mijn ouders wilde mij aan een volbloed toveraar koppelen wiens vader een hoge rank binnen het ministerie heeft.'

'Ik ben ook volbloed en mijn vader heeft een hoge rank bij het ministerie' zei ik plotseling en ze keek op.

'Grapjas' zei ze en ze glimlachend maar ik was serieus.

'Ik wil niet dat je nog een seconde langer met hem moet omgaan' zei ik toen en ze zag de blik in haar ogen veranderen.

'Ben je serieus' zei ze terwijl ze haar haar achter haar schouders gooide.

'Ja..' zei ik zacht en ze vloog meteen naar mij toe en gooide haar armen om mij heen.

Even wist ik niet wat ik moest doen maar snel daarna gooide ik ook mijn armen stevig om haar heen.

'Het komt wel goed' zei ik zacht