Heartless||Draco Malfoy

Hoofdstuk 7

Ik zat aan de lange Ravenclaw tafel in de grote zaal en ik staarde naar mijn lege bordje.

'He, Laurel, je moet wel wat eten' zei Luke toen en hij legde een broodje op mijn bord en ik knikte.

'Wat is er?'

'Niks' zei ik bot en Luke keek me vragend aan.

'Lau..' zei hij dit keer en hij zuchtte.

'Ik voel me niet zo lekker' zei ik terwijl ik ging staan en ik liep de grote zaal uit.

Ik liep door de gangen heen op weg naar de Hufflepuff leerlingenkamer.

In de gang hoorde ik zijn bekende stem al en ik liep glimlachend naar het blonde jongetje toe.

'Hee Zach' zei ik en hij draaide zich meteen om.

'He Zussie' zei hij met een glimlach en hij liep naar mij toe en gooide zijn armen om mij heen.

Ik liet mijn handen door zijn blonde haar heen gaan.

'Hoe bevalt je derde jaar?' Zei ik terwijl hij zich losmaakte.

'Prima'

'Heb je nog met mama gesproken?'

'Nee' zei hij terwijl hij zuchtte.

'Nou ga maar naar je vrienden toe, en doe geen rare dingen!' Riep ik nog en hij knikte.

Hij rende terug naar zijn vrienden en ik draaide me om en liep weer verder.

Het zien van Zach maakte me altijd weer blij vanbinnen.

Hij leefde een makkelijk leventje zonder enige zorgen, dat wilde ik ook wel.

'Smith' hoorde ik plots een stem zeggen en ik stopte abrupt met lopen en ik zuchtte.

Langzaam draaide ik me om en ik keek naar Alaric.

'Bedankt trouwens nog voor het blauwe oog' zuchtte ik en hij glimlachte en stapte naar mij toe. Meteen zette ik een stap naar achteren en ik keek naar de grond.

'Blijf bij me vandaan' zei ik langzaam.

'Dat kan niet' ik voelde hoe hij zijn hand over mijn wang liet gaan en ik draaide mijn hoofd weg.

'Je moeder gaat heel erg teleurgesteld zijn als ik haar vertel dat je niet meewerkt'

'Nee, dat doe je niet'

'Werk dan mee, Smith je ben mijn vriendin'

'Je sloeg me!' Riep ik dit keer en meteen kwam hij met een rap tempo op mij af en drukte mij tegen de muur aan.

'Dat was niet mijn bedoeling' zei hij zacht en ik duwde hem van mij af.

'Net als het niet je bedoeling was om mij tegen de muur te duwen' snauwde ik terug en hij zuchtte.

'Je moet gewoon naar me luisteren' zei hij en ik keek hem verbaasd aan.

'Luisteren? Naar jou?! Zie ik eruit als een hond!'

'Sstt! Schreeuw nou niet zo hard'

'Als ik hard wil schreeuwen dan schreeuw ik hard' zei ik terug en ik wilde weglopen toen hij mijn pols stevig vast pakte en mij omdraaide.

'Alaric, laat me los' zei ik terwijl ik mijn pols uit zijn hand wilde trekken maar het lukte niet.

'Je maakt mij boos..' bromde hij en ik voelde hoe zijn greep telkens strakker om mijn pols werd.

'Alaric... Auu..' stamelde ik terwijl ik paniekerig aan mijn arm trok.

Plotseling liet hij mij los en ik deinsde achteruit.

Pijnlijk keek ik naar mijn pols die langzaam blauw begon te worden op de plekken waar Alaric hem had vastgehouden.

'Laurel, het spijt me' zei hij en ik keek omhoog.

'Als je nog een keer aan mij zit, zorg ik ervoor dat je geen handen meer hebt!' Siste ik en ik draaide me om en ik liep verder.

Toen ik de gang om was begon ik te rennen, ik wilde weg. Weg van Alaric weg van iedereen.

Pov Draco

'Wat hebben we eigenlijk?' Zuchtte ik terwijl ik Blaise aan keek.

'Kijk mij niet aan, ik weet het niet'

Ik schudde met mijn hoofd en ik zuchtte.

'Ik ga Iris wel zoeken die weet het' zei hij terwijl hij afsloeg een andere gang in.

Ik liep nog eventjes door en ik wilde net de hoek om lopen toen Laurel met een hoog tempo tegen mij op botste en ze viel hard op de grond.

'Wowow' zei ik terwijl ik naar de grond keek.

'Sorry' stamelde ze en ik reek mijn hand uit, ze keek onhoog en pakte mijn hand aan waardoor haar mouw iets naar beneden viel. Haar pols was helemaal blauw en ik trok haar naar boven en pakte meteen haar pols vast.

'Wie heeft dit gedaan' zei ik boos en ik keek haar aan maar ze keek naar de grond.

'Niemand, ik ben ergens tegen aan gestoten...'

'Laurel, de vorm van een hand staat in je pols! Wie heeft dit gedaan'

'Niemand' riep ze nu en ze trok haar hand uit die van mij.

'Was het Woods?' Verbaasd keek ze mij aan.

'Bemoei je met je eigen zaken' snauwde ze en ze liep langs me op.

'Laurel?' Riep ik nog maar ze reageerde niet.

Verward keek ik haar achterna terwijl ze de gang uit liep.