Cb||3

313 57 64
                                    

Μπήκα στο Facebook να χαζέψω.

Έκανα μερικά λαικς και είδα τα αιτήματα μου.

Τους περισσότερους τους ήξερα.

Ήταν απο το σχολείο, αλλα απο τις άλλες τάξεις του λυκείου.

Τους αποδεκτηκα.

Έναν μονο δεν ήξερα.

'Νίκος Χαραλαμπόπουλος' ήταν το όνομα του.

Φαινόταν πολυ όμορφος απο τη φωτογραφια που είχε στο προφίλ του και για αυτο τον έκανε και αυτόν αποδοχή.

Αφήνω τον υπολογιστή παράμερα και σκέφτομαι

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Αφήνω τον υπολογιστή παράμερα και σκέφτομαι.

Πως μπόρεσε να ξεχάσει όλες αυτές τις στιγμές;

Τελικά σε αυτόν τον κόσμο όταν δίνεις αγαπη  δεν ειναι πάντα σίγουρο αν θα λάβεις το ίδιο.

Μερικοί άνθρωποι δεν νιώθουν.

Δεν τους νοιάζει τίποτα.

Για αυτούς η ζωή ειναι ένα παιχνίδι, τίποτα σπουδαίο.

Ο χαρακτηριστικός ήχος του μηνύματος διακόπτει τις σκέψεις μου.

Τα κορίτσια θα ειναι.

Θα θέλουν να δουν αν ειμαι καλα.

Κοιτάζω την φωτισμένη οθόνη του υπολογιστή μου και τελικά καταλαβαίνω πως η αρχική μου σκέψη ήταν λάθος.

Νίκος Χαραλαμπόπουλος: 'Γεια'
18:48

Δεν ήξερα πως να αντιδράσω μόλις είδα το μήνυμα.

Μήπως τελικά να τον ξερω;

Μήπως ειναι απο το σχολείο και δεν τον έχω προσέξει;

Αλλα απο την άλλη... Να ειναι τόσο όμορφος και να μην το έχω προσέξει;

Αποκλείεται...

Δεν ήξερα αν πρέπει να απαντήσω ή οχι.

Πήρα το θάρρος και ξεκίνησα να πληκτρολογώ, πρέπει να τον ξεχάσω.

Ο εφιάλτης Where stories live. Discover now