Yıldızlarda Buluşalım 2 | BTS | ✔️

14 | Yıldızlar Altında Uyku

Bölümün Yayınlanma Tarihi: 23/04/2018

Berfin

Ece'nin: 'Yaşasın Değişiklik!' diyerek bağırmasından sonra arabaya binmiş ve yola koyulmuştuk.

"Şuradan bir: 'Sen olsan bari'yi açsana" diyerek bağırdım en arkadaki koltuktan. Merve bana aynadan öyle bir bakış atmıştı ki, o bakışın etkisi ile oturduğum koltuğa iyice sindim ve bakışlarımı cama çevirdim. Camda, küçüktü. En arkada oturmak tam bir işkence! Diğerlerine göre ay olarak ben ve Sude daha küçük olduğumuz için bizi en arkaya oturtuyorlardı. Tam dayaklıklar dimi? Aman neyse!

"Bari bir şey aç" dedim bakışlarımı Merve'ye çevirerek. Bıkkınlıkla nefesini dışarı verdikten sonra elini radyonun üzerine atıp, bir kez bastı. Bastıktan hemen sonra GOT7-Hard Carry şarkısı kulaklarımı doldurdu. Allahım! Mükemmel bir şarkı bu ya. Cidden, en az BTS kadar onlarda çok iyilerdi ve daha da iyi yerlere gelmeyi hak ediyorlar.

"HARD CARRY HEY!"

Diyerek bağırdığım gibi Sude koluma vurmuştu.

"Ne vuruyorsun ya?" diyerek çığırdığım zaman hemen önümde oturan Hilal koltuktan kaldı ve bize doğru dönerek elini havaya kaldırıp, alnımın ortasına bir tane geçirdi.

"Ah! Sorununuz ne dostum?" dedim Amerika dublajı yaparak, bunun üzerine de dayak yiyecekken Merve'nin çığırmasıyla bu olayı hemencecik kapatmıştık.

***

Sonunda evimizin önüne geldiğimiz zaman derin bir nefes alıp verdim. Merve, kumandaya basarak garajın kapısının açılmasını bekledi. Bir-iki dakika sonra garajın kapısı tamamen açıldığında, Merve yavaşça garaja girerek arabayı park etti. Açık olan tüm camları da kapadıktan sonra anahtarı çıkarıp kapısını açtı, diğerleri de indiği zaman bizde hemencecik indik.

Arabamızı daha yeni almıştık, o yüzden artık daha rahat kafeye gidip geliyorduk. Neyse ki! Öbür türlü resmen otobüslerde sürünüyorduk ama artık sürünmemize gerek yok. Yaşasın, biriktirdiğimiz paralar!

Nil

''Yorgunluktan ölüyorum, uyumak istiyorum!'' diyerek kendimi salondaki büyük koltuğun üzerine attım. Gözlerimi kapatıp, başımı sağa-sola sallayarak esnemeye çalıştım. Gözlerimi açtığımda ise bahçemizde renkli ışıklarla karşılaştım.

Işıkların ne kadar güzel olduğunu düşünürken, bir anda beynime bahçemizi hiç ışıklandırmadığımız dank etmişti.

Doğrulduktan sonra şöyle bir etrafıma bakındım, kızların hepsi odasına çekilmiş olmalıydı. Koltuğun üzerinden kalkıp:

''KIZLAR!'' diyerek bağırdım. Alt kattakiler hemen odasından çıkarken, üst kattakilerin de ayak seslerinden aşağı indiklerini anlamıştım.

''Ne oldu?'' altısının da telaşlı sesi kulaklarımı doldururken, bakışlarımı onlara çevirdim ve elimle bahçeyi gösterdim. Bakışları benden yavaşça bahçeye kayarken, bende bakışlarımı bahçeye çevirdim.

''Bu ışıklar da nereden çıktı?'' dedi Merve. Omuz silkip: ''Bilmiyorum, bende az önce gördüm. Aranızdan biri, bizden habersiz bahçeyi mi ışıklandırdı?'' dedim bakışlarımı tekrar onlara çevirerek. Altısı da aynı anda başlarını iki yana salladıkları zaman, televizyonun yanında duran beyzbol sopasına doğru koşmaya başladım. Beyzbol sopasını elime alırken Hilal'in: