"MY MAPEH TEACHER"

Hi! I'm Rachel 16 years old 3rd year high school (Tumigil ako ng isang taon nung 1st year ako) Maputi, singkit ang mata, matangos ilong, hindi katangkaran, simple at tahimik?... sana...

Sana?

Kasi nung una naman talaga tahimik ako pero kasalanan 'to ng mga classmates ko, nang dahil sa kanila naging maingay at kalog ako.

Tamad na tamad talaga ako sa tuwing malapit na yung last subject namin,
paano ba naman kasi gusto ko ng umuwi, gabi na kasi.

"MAPEH" our last subject. And yes! Ang pinaka-hate kong subject.

si Sr. Ito ang Mapeh teacher namin. Magaling sumayaw, komedyante, may itsura naman, matangkad, parating naka-gel ang buhok at medyo maarte kung magsalita.

Hindi ko nga alam kung paano at kung kailan basta biglaan nalang ang pangyayari.

Galit talaga ako sa kaniya noon. Parati ko ngang wini-wish na sana mag-uwian na agad o sana maaga yung uwian para wala ng MAPEH.
.
.
.
.
.

Hindi ko alam kung pa'no sisimulan
na parang nararamdaman ko kay Sir. Ito, 'di ko alam kung saan nagsimula.

Ang tanging alam ko lang ay nagsimula sa; galitan, pikunan, tawanan, lambingan, asaran, at ngayon baliwalaan.

Hanggang sa isang araw

Hindi na ako mapakali na hindi ko siya makita.

Mag-aayos sa tuwing papatapos na ang Filipino subject namin, dahil Mapeh na ang sunod na subject.

Palihim na dumudungaw sa bintana, hinihintay ang muling pagdating ni sir.

At...

Sa wakas at nasa harapan na siya!

Pakunwari pa akong hindi alam na nariyan na si Sr. Ito.

Na hindi ko siya gustong makita.

Kung paminsan pa ay nagkukunwaring tulog ako, pero deep inside kinikilig na ako ng sobra.

Isang araw ng kami ay pinababa ni Sir. Ito, para manood ng Opera movie.

Nakaupo si Sir. Ito malapit sa may pinapanood namin.

Palihim akong sumusulyap kay sir.

Nagulat nalang ako ng biglang umupo siya malapit sa tabi ko. Nagbibilang siya nun ng kung ano-anu na form para sa event na gaganapin para sa Art namin.

Kunwari pa akong pamanhid effect,

Pero deep inside, talaga tuwang-tuwa ako.

Nagulat nalang ako ng tinawag ako ni sir at kinausap.

Sir Ito: Oo, Rachel pupunta kaba sa event?

Rachel: Opo naman sir!.

Sir Ito: Aba, dapat lang. Project to at wala ng special project. Pupunta ako dun at kailangan nandoon ka.

Rachel: May magagawa ba naman ako... (kinilig talaga ako sa sinabi ni sir sa, "Kailangam nandoon ka")

Ayaw ko ng ituloy yung usapan namin, kaya pakunwari nalang akong nagte-take note para 'di na ako kausapin ni sir, na a-akwardan kasi ako.

Pero nagsalita na naman si sir.

Sir. Ito: Rachel, ilan nga ba yung binigay kong grade sayo nung 2nd quarter?

Hindi ko pa marinig masyado yung sinasabi ni sir, ang ingay kasi ng Opera.

Rachel: Ano sir?. (Gosh, si sir nakakakaba naman, nakatingin lang sakin habang hinihintay sa sagot ko.)

Ilan raw yung binigay na grade sayo ni sir nung 2nd quarter!?. Paulit na sabi ng kaklase ko na katabi ko saakin.

Rachel: Ah, 93 lang po sir. (Pacute pa ako nun)

Sir. Ito: Naku, itong si Rachel pa-humble pa kunwari (syemay, ang cute ni sir. Ito ngumiti).

Inend ko na talaga yung convo namin ni sir.

Hindi na talaga ako makatagal

Pinagpapawisan na talaga ako ng malagkit

Paano ba naman kase...

Grabe makatitig si Sir. Ito, gusto pa eye to eye contact!

feeling ko tuloy matutunaw ako sa titig ni sir

at feeling ko may muta ako sa mata, kaya hindi rin ako maka-diretso makatingin kay sir hahahaha...

I hope you enjoy reading this story ^_^

Please follow me for more updates and also vote this "My Mapeh Teacher".