The more I hate, the more He love

Chapter One

---The First Impression.

 Jady Marie POV

    NAGSIMULA yun isang magandang umaga ng april 1O, Tuesday, 8:23Am. Maganda ang klima, hindi mainit at hindi rin maginaw.

"Hi, ate jady. Yung bike mo oh, ginamit niya--"

Si Mike Bustos Villanueva?

Ang lalaking pina ka hate ko sa balat ng lupa. Nandito na naman siya? Anong pinagsasabi ng gagong ito na bike ko?

Hindi ko na ipagkakaila na kahit saan nagkakasalubong talaga kami ng landas. Tsss... Kulang nalang sa cr ng bahay namin.

Pumewang ako, at nagtaas ng kaliwang kilay sa kanya.

Ngayon nakasakay na naman siya sa bago niyang bisekleta, habang kasabay ang isang matabang dilag na babae na parang sinawsaw sa suka, dahil sobrang puti ngunit hindi naman ka gandahan.

Ang pangit ng mukha ng babae habang taas kilay nakatitig sa akin.

Ano bang atraso ko sa balyenang ito?


Parang huminto saglit ang oras nang, ang Mike bustos ay titig na titig sa akin, mula paa hanggang ulo. Kulang nalang mga pati laman loob ko, halokayin niya rin.

Ngumiti ako ng matabang.

Isang matabang na ngiti, ngunit mataray. Di ko alam?. Ayaw kong papansin sa oras nato. Trip ko lang sila. O talagang wala ako sa mood kapag kaharap ko ang pinaka hate kong lalaking nabubuhay sa balat ng lupa.

"Hi, jady!... Yung bike mo oh, hiniram ni Angelie--" Ulit na sabi ni mike sabay pa cute.

Nag taas ulit ng kilay ang babaeng balyenang Anglie. Nag kunot ako ng noo, at tinitigan ko ang malaki niyang bilbil.

Nakakasuka.

Tinignan ako ni angelie mula ulo hanggang paa, na parang gutom na gutom siya, at gusto akong lamunin ng buo.

Wala akong paki. Walang saysay.

Hindi ako natinag, sa kinatatayuan ko. Huminga ako. Malalim. Ang agresibo naman ng Mike na 'to para pagbigyan ko siya at magsalita sa kanya, sa harap ng Angilie nato. Sabagay, mapag mataas silang dalawa. Walang modo at prino. At isa ampa pangit kaya nila.

Ayo kong magasalita. Kainis!

Taas noo akong naglakad. Hindi ko pinansin ang tangang Mike na nagulat sa inasal ko. Dumaan ako sa pagitan nila.

Inferness, ang bango ni Mike, amoy Candy.

Wala akong paki!

Habang papalayo na ako, narinig kong sumigaw bigla ang pinaka hate kong lalaki.

"Hoy! Akala mo ikinaganda mong ang hindi pag pansin sa akin! Ikaw pa yung pinapansin ikaw pa yung may ayaw! Hala! Wag kang ano! Puta*ng ina m*!. May araw karin sa akin-"

Nagulat ang dalawa kong tinga sa narinig ko.

Sumulyap ako balik sa kanila.

Pa cute na tumawa si Anglie, at pagkuway nag taas ng kaliwang kilay sa akin.

Pumeywang ako, at tinaasan sila ng kilay. Ginagat ko ang labi ko.

Sino ba siya pag salitaan ako ng ganyan? Sa mga napakaraming tao pa, dito sa subdivison!

Gusto kong sigiwan si Mike, pero parang may pumipigil sa lalamunan ko. At ang ikinatataka ko ay ang aking puso... Parang nag-uunahan na kabayo sa bilis?

Anong nangyayari sa 'kin?

Kahangalan.

Nakita kong nagsilapitan ang mga lalaking kaibigan ni Mike, na naka bisekleta rin. Habang ang ilan, titig sa akin na nagkasalubong ang mga makakapal na kilay na parang buhay na linta.

Ayaw kong mag scandalosa sa gitna ng daan. Ayaw kong tumapak sa level nila. Hindi ako ganyang babae.

Huminga ako ng malalim. Ngumiti ako sa napakaraming tao sa paligid.

"Iha, boyfriend mo ba ang lalaking iyan?" Biglang tanong ng babaeng matanda sa akin.

"Hindi po nay," ang untag ko lang.

Ibinalik ko ang aking paningin sa grupo ni Mike.

Hindi ko marinig mga bulungan nila. Pero ang pamatay na mata ni Mike ay titig na titig sa akin na parang kakainin niya ako sa sobra niyang galit.

Tumawa na naman ng kaunti si Anglie, sa diriksyon ko.

Ano bang nangyayari sa babaeng ito? Ang landi landi niya.

May sinasabi si Mike. Bumubula ang kanyang bibig.Pero mahinang mahina. Tamang tama lang na makarinig lahat ng mga kampon niya.

Ehh? I dont care. Who the hell I care? Wala akong paki, kahit pag aari pa nila ang mundo.

Hindi ako yayaman sa kanilang pinaggagawa.

Tumingin ako sa relo ko. 1O: am.

Tumalikod ako, at nagpatuloy sa paglakad.

Ang ganda ng umaga ko, tapos uulanin lang ng apoy ng mga hinayupak na mga kampon ni satanas.

"May araw karin sa akin, Jady! Sa lahat. Iiyak karin dahil sa akin....iiyak karin!"

Wala akong paki..