The more I hate, the more He love

Chapter Six

-----The Secrets.

Francis POV.

    WHY THIS PEOPLE, lurking at me? Do I new from their eyes?

Oh God sake! Ganito ba sila dito umasal. Take their own bussiness.

2O years narin akong namaligi sa state. Simula nong 16 ako, don na ako namuhay kasama sila dad at ang pangalawa kong mommy.

At ngayon pinayagan nila akong bumalik sa pinas for my favor. My favor is to see my long lost kababata.

Napangiti ako habang naglalakad sa hall way ng St. Xavier University.

Nandito ako ngayon sa bago kong school. Its a new beggining for me and its a fresh for my eyes.

Gusto ko talaga dito mag aral dahil dito rin siya nag aaral. Sana magkita kami ngayon.

This is my first day of school. Dahil transferre ako. Third semester na dito. And Im second year collage taking up, criminology.

Napahinto ako sa paglalakad sa hallway nang makita kong nakatitig sa akin ang mga babaeng istudyante.

Kanina pa sila titig na titig sa akin habang nag pa pa cute na tumatawa.

They're crazy maybe?

Nagpatuloy parin ako sa paglakad. Hindi ko namalayan na biglang may bumangga sa akin bigla.

Natumba siya, habang nahulog at nagkalat sa sahig ang dala kong binder.

"Sorry. I didnt meant it." Sabi ko sa babaeng nakasuot ng reading glass.

Tumingila siya sa akin habang nakaupo sa sahig.

Mahinang nagtawanan ang mga studyante sa paligid.

Inangat ko dali dali ang babae gamit ang kanang kamay nito.

Tumayo siya at nag pag pag sa may pwet banda.

"Okay lang." Sabi niya. "Pasensya rin. Nagmamadali rin kasi ako."

"No, its my fault. Hindi ako tumitingin sa dina daanan ko. Sorry again." Sabi ko.

Ngumiti siya, habang dinadampot sa sahig ang nagkalat na tatlong libro niya.

Bigla siyang huminto nang makita nito ang isang litratong lumabas ng kaunti sa binder ko.

Nakatitig siya at di makagalaw. Parang kilala niya ang nasa litrato.

Maybe she know her?

I smiled at kinuha ko ang binder ko. Inayos ko sa loob ang litrato.

Hindi siya kumibo nang makatayo. At walang ano ano'y lumakad siya.

I dont know, what is her problem?

Ang importante sa akin ngayon ay mahanap siya.

Nagpatuloy ako sa paglalakad, dahil hinahanap ko class room ko.

............

Penelope POV.

    "JADY! JADY! Nandyan kalang pala!" Sigaw ko sa malayo.

Nang makarating ako kay Jady, hindi ko mapigilang mawalan saglit ng hangin sa kanina ko pang pagtakbo.

Talo ko pa ang sumali ako sa tri-atlon. Nakaramdam ako nang panghihina ng tuhod, parang tinakasan ng lakas.

Huminga ako ng malalim at ngumiti.

Nandito lang pala siya sa ilalim ng mangga nakaupo habang may binabasa na parang card letter.

Parang card letter nga.

Kanina pa ako nag hahanap sa kanya sa buong university. Dito ko lang pala siya makikita.

Ang saklap.

"Bakit?" Sabi ni jady, nang itiklop niya ang card.

"Natapos mo ba ang group project?" Sabi kong umupo sa tabi niya.

Tumango siya at ngumiti.

Salamat naman. Kala ko hindi niya tinupad ang ipinangako niya sa akin at sa grupo ko.

Nakahinga ako ng maluwag, dahil yun lamang ang dahilan kung bakit nagmamadali ako na hanapin siya kanina pa.

Mag ka klase kami sa isang section ni jady. Section Armstrong. Nasa third semester na kami at kaylangan galingan pa namin lalo sa mga academics ng school. First year college pa kami at tinatahak ang nursing stage.

Sana maganda ang mga averages namin sa susunod na distributing of grades.

Hindi ko parin malimutan na nangako kami pareho na magigi kaming cum laude balang araw.

Natawa ako bigla habang nakatanaw sa kawalan.

"Hoy! Okay kalang?" Biglang tanong sa akin ni jady.

"Oo naman, may naa alala lang ako. Di bale na. May i chi chika ako sayo importanteng importante." Lumunok muna ako nang laway bago nagsalita ulit. "Alam mo bang may nakabangga ako ngayon na lalaki. Kasing kinis ng papel ang balat niya. Sobrang gwapo at cute. Matangkad. Singkit ang mga mata. At dina man gaanong matipuno."

Ngumiti si jady sa akin habang di ko mapigilang mangdilat ng mga mata sa kanya sa pagkamangha.

Dahil hindi ako makapaniwala sa nakita ko.

"Hoy! Alam mo bang may picture siya sayo. Nung nahulog kasi binder niya may lumabas na picture don at mukha mo ang nasa picture" Sabi ko.

Nakikita ko sa mukha ni jady na parang hindi na gulat lamang o namangha.

"Talaga? Sino ba yun? Bakit may picture siya ng mukha ko?" Tanong niyang nakangisi sa akin.

Aba, ako ang tinatanong niya, na siya dapat ang tanungin ko sa bagay na iyon.

Nakakagulat iyon, dahil hindi ko gaanong kilala ang lalaki. Para siyang bagong salta sa unibersad nato.

Napalingo ako ng ulo sa mga naiisip kong masasamang bagay.

Tumingin ako saglit sa hawak ni jady na card.

Card letter nga!, Hindi ako nagkakamali.

Nakita ko sa mukha niya na parang gulat at hindi makapanilawa sa nabasa.

Ano kaya ang nakasulat?

Teka...

Tumingin ako, nang hindi niya namamalayan.

Nakasaad sa huling sulat na, PALAGI KITANG SINUSUNDAN KAHIT SAAN AT PALAGI IKAW ANG LAMAN NG AKING PUSO AT ISIPAN.

Pang huling litra nalang yun ang nabasa ko. Bigla niyang tiniklop pabalik ang card. Biglang namalayan niya akong nagbabasa rin.

Ngumisi ako sa kanya. At nag peace ng daliri.

Bigla nalang namalayan ng aking paningin si mike sa malayo. Naka tayo sa may hallway. Nakangiti ito. Habang naka masid sa akin? O kay jady?

Ano ang ginawagawa ni mike?
Bakit hindi siya lumapit dito?

Nababaliw ba siya?

Ngumiti rin ako.

"Sino kaya tong si Secret Admirer?" Biglang tanong ni jady.

.....