Πρώτη Σεπτεβρίου σήμερα και όλοι οι μαθητές κατευθύνονται προς την Πλατφόρμα 9 και 3/4, ωστε να επιβιβαστούν με το Χόγκουαρτ εξπρές για το Χόγκουαρτς, την σχολή για μαγειές και ξόρκια. Φέτος είναι η τελευταία χρονιά των ηρώων μας στην μαγική αυτή σχολή. Ο Χάρρι, η Ερμιονή και ο Ρόν δώσανε ραντεβού στις 10 και 30 έξω απο την Πλατφόρμα. Πρώτη έφτασε στην ώρα της η Ερμιόνη. Στο καρότσι της είχε δυο μεγάλες βαλίτσες γεμάτες απο βιβλία, σύνεργα παρασκευής φίλτρων, το ραβδί της και μερικά ρουχα που θα τις χρειαστούν, ενω στα χέρια της κρατούσε το κλειδί, με το οποιό της ανοιγάν οι πύλες για τον κόσμο της μαγείας, δηλαδή το εισιτήριο της και μαζί τα εισιτήρια του Χάρρι και του Ρόν. Το πρόσωπό της έλαμπε απο χαρά, καθώς θα είχε άλλη μια ευχάριστη σχολική χρονία μπροστά της. Φέτος ελπίζει να ειναι και χωρίς εντάσεις. Είχε πάει 10 και 40 και οι φίλοι της ακόμα να φανούν. Ξαφνικά κάποιος απο πίσω της, της πιάνει τον ώμο. Εκείνη γυρίζει απότομα φοβισμένη και αντικρίζει τον Ντράκο Μάλφοι ακριβώς μποροστά της.
''Τι θέλεις Μάλφοι?" του απκρίνεται με έναν ειρωνικό τόνο στην φωνή της
"Τίποτα Γκρέιντζερ!Να αυτή η ειρωνεία σου, μου ελειψέ όλο αυτόν τον καιρό" της απάνταει γελώντας
"Πολύ αστειό, Μάλφοι! Εγώ πάντως χωρίς την φάτσα σου και τα κρύα αστεία σου πέρασα ένα ήρεμο καλοκαίρι και ο μόνος λόγος που στεναχωρήθηκα για το ξέκινημα της σχολικής χρονιάς εισαι ΕΣΎ ΚΑΙ ΜΌΝΟ ΕΣΎ, ΜΆΛΦΟΙ!!!" του είπε με μια υψηλή ένταση στην φωνή της και με ένα ψυχρό βλέμμα στα μάττια της
Είχε γίνει κόκκινη από τα νεύρα της. Τα μάττια της είχαν χάσει το καστανό τους χρώμα και είχαν γίνει μελιά. Αυτό ήταν κάτι που του άρεσε πάνω της.
"Με πληγώνεις πολύ με τα λόγια σου, Γκρέιντζερ. Ειλικρινά δεν περίμενα να έχεις τέτοια εικόνα για μένα!" της είπε με ένα ειρώνικο και αστειό βλέμμα στο πρόσωπό του
"Μάλφοι, γιατί δεν πας να βρείς τους φίλους σου, και να με αφήσεις και εμένα στην ησυχία μου?" του είπε με ένα ψεύτικο χαμόγελο στα χείλη
"Μπα, εδώ περνάω πιο ωραιά, άσε που δεν έχουν έρθει ακόμη και εμένα οι φίλοι μου. Είχαμε πεί 10 και 40, αλλά με στήσανε, όπως ο Χάρρι και ο Ρόν έστησαν εσένα" της είπε με ενα σοβαρο, αλλά και ταυτόχρονα αστειό βλέμμα
"Και που ξέρεις ότι με έστησαν? Κάνεις λάθος, Μάλφοι, απλά πήγαν να πάρουν τα εισιτήρια μας. Όπου νάνε θα έρθουν." του απάντησε έχοντας ενα ειρωνικό υφάκι
"Α ναι Γκρέιντζερ! Τότε τι είναι αυτά που κρατάς στο χέρι σου" της είπε δείχνοντας της τα εισιτήρια που είδη κρατούσε στα χέρια της
Αμέσως αρχίσε να γελάει τόσο δυνάτα, που τους είχε ακούσει σχεδόν όλος ο σταθμός.
"Μπορείς να σταματήσεις να γελάς έτσι μας έχει ακούσει όλος ο στάθμος" του είπε η Ερμιόνη σχεδόν ικευτετηκά
"Μόνο αν παραδέχτεις ότι είμαι πιο έξυπνος απο έσενα" της είπε
"Καλά, καλά, είσαι πιο έξυπνος απο εμένα, ευχαριστημένος τώρα" του είπε
Ο Ντράκο σταμάτησε απότομα και την κοίταξε στα μάττια. Δεν ήταν αυτή η δυνάμικη Ερμιόνη που θυμόταν τα τελευταια πέντε χρόνια. Κάτι είχε αλλάξει σκέφτηκε.
"Περίμενα να υπάρχει μια αρχική αντίδραση στα λόγια σου, οπώς ΄ΑΠΟΚΛΕΊΕΤΑΙ΄ ή ΄Σε καμία περίπτωση΄, τι έγινε? ρώτησε με ενα παραξενεμένο ύφος
"Τίποτα, απλά βαρέθηκα να ασχολούμε μαζί σου! Και εσύ, πως και δεν με έχεις χλευασει ακόμα. Ένας καθαρόαιμος μάγος σαν εσένα, πως και δεν έχει πει ακόμα μια μαγκλογεννημένη σαν εμένα ΄Λασποαίματη΄?" ρώτησε εκνευρισμένη
Ο Ντράκο δεν ήξερε τι να απαντήσει, ένιωθε αμήχανα με αυτή της την ερώτηση. Τόσα χρόνια την χλεύαζε για τη κατάγωγη της, μα η αλήθεια ειναι οτί ποτέ δεν ήξερε τον λόγο. Καθόντουσαν αμίλητοι για λιγο, μέχρι που βλέπει ο καθένας την παρέα του. Αμέσως απομακρύνονται διακριτικά, χωρίς να γυρίσουν το κεφάλι, πέρνοντας ο καθένας διαφορετικό δρόμο. Και οι δύο με τις παρέες τους περνούν την πλατφόρμα και κατευθύνονται προς το τρένο, όπου και επιβιβάζονται...
Αυτό ήταν το πρώτο κεφάλαιο της πρώτης μου ιστορίας. Ελπιζω να σας άρεσε και να το βρήκατε ενδιαφέρον. Θα προσπαθώ να ανεβάζω τουλάχιστον μια ή δύο ιστορίες την εβδομάδα. Αύριο είναι Πάσχα, οπότε δεν θα ανεβάσω λογικά ιστορία. Αν σας άρεσε πατήστε το αστέρι και γράψτε μου ενα καλό σχόλιο, για να ξέρω ότι δεν είμαι μόνη μου, Τέλος αυτή την ιστορία τη αφιερώνω στην _-Granger-_ , οπου πραγματικά κάνει υπέροχες ιστοριές και τις αγαπώ!!! Αυτά για σήμερα. ❤️
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
ᴛʀᴀᴘᴘᴇᴅ ꜱᴏᴜʟꜱ (𝘋𝘳𝘢𝘮𝘪𝘰𝘯𝘦 𝘴𝘵𝘰𝘳𝘺)
Fanfiction"Με έκανες να νοιώθω πράγματα Ερμιόνη. Πράγματα που δεν μπορούσα καν να φανταστώ ότι θα ένοιωθα." ... Αυτή θα έπρεπε να είναι μια συνηθισμένη χρόνια...μια ήρεμη χρόνια... Ο τελευταίος χρόνος στο Χόγκουαρτς είναι αυτός που θα καθορίσει μια και καλή...
