ᴛʀᴀᴘᴘᴇᴅ ꜱᴏᴜʟꜱ (𝘋𝘳𝘢𝘮𝘪𝘰𝘯𝘦 𝘴𝘵𝘰𝘳𝘺)

4. Ερμιόνη, τι δουλειά έχεις έσυ έδω?

Πρωτού προλάβει να ολωκληρώσει την φράση της, ανοίγει η πόρτα του βαγονιού και μέσα μπαίνει... ο Ρόν, ο οποίος μόλις τους βλέπει έδειχνε αρκετά εκνευρισμένος. Η Ερμιόνη τον κοιτάζει καπώς θυμώμενη, αλλά και ταυτόχρονα σοκάρισμενη, διότι δεν περίμενε οτι ο Ρον θα είχε καταλάβει την απούσια της από το βαγόνι, καθώς ήταν απασχολημένος στο να παρατηρεί ή αλλιώς να φλερτάρει την Μέδουσα από πολύ κοντά, παρέα με τον Χάρρι. Μέτα από λίγα μόλις λεπτά ο πρώτος που έσπασε την σιωπή ήταν ο Ρόν, ο οποίος κοίταζε πολύ έντονα τον Ντράκο, με το συνιθισμένο μίσος και απέχθεια. Ακριβώς το ίδιο βλέμμα με της Ερμιόνης όταν τον παράτηρουσε.

"Ερμιόνη, τι δουλειά έχεις έσυ έδω...με αυτόν? Γιατί έφυγες από το βαγόνι Ερμιόνη?" αρχισε να ρωτάει έχοντας τον τόνο της φωνής του πολύ υψηλό και μάτια που ήταν έτοιμα να στάξουν αίμα απο την υπέρβολικη του αντίδραση και θυμό.

"Α μπά...παρατήρησες οτί έλειπα? Εγώ νόμιζα οτί έσυ και ο Χάρρι θα με αναζητούσατε όταν ποιά θα είχαμε φτάσει στο Χόγκουαρτς και επιπλέον αν δεν έφευγα μόνη μου θα είχα κολήσει μες στα μέλια που θα υπήρχαν τριγύρο στο βαγόνι!" του είπε ξεφυσώντας αργά προσπαθώντας να πάρει μια ανάσα από όλα όσα είπε για να είναι προετοίμασμενη για τον επόμενο γύρω της σύγκρουσης της με τον Ρόν

Ο Ντράκο κοίτουσε αμίλητος και ταυτόχρονα άφωνος καθώς δεν περίμενε ποτέ η Ερμιόνη Γκρέιντζερ να συγκρούετε και μάλιστα άσχημα με έναν από τους πιο καλούς της φίλους στο Χόγκουαρτς. Παρατήρησε για λίγο τα χείλια της τα οποία χορεύαν μεθηστηκά παρέα με το υπέροχο της άρωμα και όλα αυτά γύριζαν μέσα στο κέφαλι του, κάνωντας τον να σαλέψει και να χάθει για λίγο στις σκέψεις και τις φαντασιώσεις της στιγμης, οι οποίες φαίνεται τον είχαν τρέλανει, καθώς κούνησε απότομα το κεφάλι του ώστε να απομακρυνθούν από κοντά του αυτές οι ξελογιάστρες σκέψεις. Εντομετάξυ ο Ρόν απορημένος με τα λόγια της Ερμιόνης την ρωτάει.

"Ερμιόνη...μα τί λές επιτέλους?" δείχνοντας έντονα την άπορια του για όλα της τα λογία.

"ΤΙ ΛΈΩ!?" φώναξε σπροχνωντάς τον από κοντά της, κανόντας έτσι πιο μεγάλη την απόσταση μεταξύ τους.

"Δεν έχουμε να πούμε τίποτα άλλο Ρόναλντ Γουέσλι...θα τα πούμε στην μέγαλη τραπέζαρια, αν φυσικά κάτσεις στο τραπέζι του Γρίφιντορ...που δεν το βλέπω! Για τη ώρα άντιο, φύγε άμεσως από αυτό το βαγόνι!" αντέτεινε γυρνώντας του την πλάτη και ξάνα κάθισε ήρεμα στο κάθισμα της.