Why Me//Magcon\\(dutch)

33

Madison pov

"Heyy" zeg ik als Martijn de deur open doet. "Heyy, kom binnen." Hij doet een stap opzij zodat ik er langs kan. Ik loop naar de woonkamer waar iedereen zit. "Jo, Madison" "Jo, Quin" Ik ga op de bank zitten. Martijn komt ook de kamer in gelopen. "Oké jongens, wat gaan we doen?" vraag ik. "We kunnen karaoke doen?" hoor ik van rechts komen. "Euh, Menno ja waar halen we een karaoke set vandaan?" vraagt Quin. "Eeuuhh" Hoor ik van alle jongens in koor zeggen. Ik lach. "Wat zit jij nou weer te lachen?" "Wat dachten jullie er van dat ik ook een karaoke set heb bij mij thuis?" "Ja goed idee, we gaan naar Madison." zegt Martijn. De rest rent weg en komt even later terug met hun telefoons. Quin pakt de autosleutels. "Quin waar heb jij die voor nodig?" vraagt Martijn. "Euh we moeten toch naar haar huis." "Euh ja maar dat kan ook lopen. Ik woon schuin-tegenover jullie" zeg ik op de zelfde toon als hij. Quin zucht. Ha dit keer heb ik gewonnen. Ik sta op van de bank. "Yo, let's go." zeg ik en loop voorop. "He niet zo snel lopen" zegt Mirando. "Ik kan er niks aan doen dat jullie zo langzaam zijn." zeg ik terwijl ik mij omdraai. Ik loop achteruit om te zien hoever ze zijn. "MADISON PAS OP!" roept. Menno. Martijn rent als een gek naar mij toe. Hij pakt mij bij mijn arm en trekt mij naar hem toe. Er raced een auto voor bij mij. "Uit kijken alsjeblieft." zegt Martijn. Ik knik. We lopen door.

Aan gekomen bij mijn huis wil ik mijn sleutels pakken. Ik voel in mijn zak. Shit ik ben mn sleutels vergeten. Oke, dan maar aanbellen. Ik b aan. Na tien minuten doet er nog niemand open. Ik zucht geïrriteerd. Ik pak mijn telefoon er bij. Ik bel Aron. Hij staat namelijk als eerste in mijn contacten, en ik heb geen zin om moeite te doen. "Wie bel je?" vraagt Martijn. "Aron." Hij knikt. De telefoon gaat een paar keer over. "Dit is de vocemail..." Ik hang op. Op naar de volgende dan. Hayes. Na een paar seconden gaat hij over. "Dit is de voicemail van..." Weer zucht ik geeriteerd Dan neemt hij op. Hehe eindelijk.

A= Aron M=Madison

A- Yo met Aron hiero, hoe is het Mad?
M- Ja, ik ben mijn sleutels vergeten kan jij even open doen?
A- Haha grappig, dan druk je maar op de bel.
M- Ja die is kapot we staan hier namelijk al tien minuten.
A-Ja, kom er aan.

Ik hang op. De deur word open gedaan. Ik geef Aron een high vife. We lopen met z'n alle naar binnen. "Ben er weer en heb wat vrienden mee gebracht!" schreeuw ik door het huis. "Heb jij vrienden dan?" Hoor ik van boven komen. Ik weet al precies wie het is, Nash. "Hou je kop Nash!" "Hou ook van jou!" "Das jammer voor jou, want ik hou alleen van piza!" "Madison ik hoef niet doof." Ik kijk achter om. "Overdrijven is ook een vak en wen er alvast maar aan." "Menno, jij hebt je muziek ook zo vaak aan staan dus. En dan heb ik het niet over een normaal geluid, nee echt gewoon mega hard zodat je het aan de andere kant van de stad ook kan horen." zegt Quin om mij te verdedigen. "Oké, oké ik geef mij over. Jullie winnen." Ik ben te vereden. "Madison hoe ben jij zo goed geworden om argumenten te bedenken." "Ze was altijd al goed in dat soort dingen geweest." "Ik was altijd al goed in dat soort dingen geweest" zeggen Martijn en ik tegelijk. "Tja als beste vriend moet je mij wel kennen he?" Zeg ik. Ik zet een grijns op. "Tja." zegt Martijn en hij haalt zijn schouders op. "Maar willen jullie wat drinken?" vraag ik. "Doe maar wat." Krijg ik als antwoord. Ik knik. Ik loop naar de koelkast en haal er een paar blikken bavaria en een paar flesjes jilzz uit. "Menno, kom eens helpen." "Ja ik kom." "Geef er inderdaad maar een paar blikjes aan mij." zegt hij grinekend. Hij pakt een paar blikje's over. We lopen met z'n tweeën naar de kamer. Ik zet de blikje's en flesje's neer o de tafel. Ik loop terug naar de kast. "Carter waar is al dat eten gebleven?" roep ik naar boven. Wat zijn die jongens weer gezellig. "In mijn maag. En wat versta jij onder eten?" "Kut Carter, had even gewacht met eten." "Loop maar naar de supermarkt. Je weet waar het geld ligt." roept hij terug. Ik zucht. "Jongens, wie gaat er mee naar de supermarkt?" vraag ik aan de rest een beetje geïrriteerd door Carter. "We kunnen met z'n alle gaan?" stelt Mirando voor. Iedereen knikd instemmend. "Oké, kom op dan gaan we. Op naar de supermarkt."

Hey,
Sorry dat jullie lang moesten wachten. Ik ga niet zeggen dat ik het te druk had met school, want dat heb ik totaal niet. Maar ik heb niet zo veel inspiratie meer. Maar ik heb ook nog andere boeken op mijn account, dus daar ben ik heel veel me bezig. Ik zie je bij het volgende hoofdstuk.